อัจฉริยะทางวงการเวทมนตร์และศาสตร์มืดผู้ซึ่งได้ฉายาว่าเป็นผู้วิเศษ ลูเซียนแห่งกูเรียน
เขาแย้มยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อมองเห็นเจ้าของเรือนผมสีดำที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่บนโซฟาตัวยาว ปลายนิ้วของลูเซียนไล้ไปตามใบหน้างามนั้นด้วยความเชื่องช้า
“เจ้าคือเทพีบนสรวงสวรรค์หรืออย่างไรกัน”
นาทาเลียรับรู้ได้ถึงฝีเท้าที่ก้าวเดินเข้ามาบ้านหลังนี้ ฝีเท้าที่เดินได้อย่างเงียบเชียบราวกับนักฆ่าหรือไม่ก็ทหารฝีมือดี
ในใจของเธอกำลังหงุดหงิด แน่ล่ะ..เพราะว่าเธอรู้สึกง่วงและกำลังทำท่าว่าจะหลับแต่กลับมีใครก็ไม่รู้เดินเข้ามาในนี้เพื่อรบกวนช่วงเวลานอนที่แสนมีค่าของเธอ
นาทาเลียลืมตาขึ้นมาพร้อมกับจับข้อมือของเขาเอาไว้แน่น
“ท่านเป็นใครกัน..”
คำถามนั้นถูกเอ่ยขึ้นมาเพราะว่าเธอไม่คุ้นหรือว่าเคยเห็นหน้าของเขามาก่อนเลย ถึงแม้ว่าเธอจะเคยเล่นเกมนี้มาหลายร้อยรอบแต่นาทาเลียก็ไม่เคยเห็นบุรุษเจ้าของแววตาที่อันตรายเช่นนี้มาก่อน ค
