เจ็บอีกครั้ง ก็ยังเป็นเธอ

บทที่ 6 เจอดีเข้าแล้ว

อีกด้านหนึ่งของร้านอาหาร วันนี้ธีรกรมีนัดคุยกับลูกค้า เจรจาลงตัวกันเรียบร้อยแล้ว ธีรกรหันไปกระซิบกับลุงดลที่ยืนอยู่ด้านหลังให้กลับไปจัดการเรื่องสำคัญก่อน ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้เขาดูแลตัวเองได้

ลุงดลจึงเดินออกไปพร้อมกับลูกน้อง ส่วนเขาไม่รีบร้อนกลับยังคงนั่งคุยกับลูกค้าต่อไป

หนึ่งในหุ้นส่วนของ “พีเคทู” ที่เป็นญาติและมีอำนาจการบริหารเอ่ยขึ้น

“ผมว่าเรามาเปิดไวน์ฉลองความสำเร็จในการร่วมมือของ “มหาจักร” กับ “พีเคทู” หน่อยนะครับ” เอ่ยเสร็จก็ส่งสัญญาณเรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามารับออร์เดอร์ ให้ไปนำไวน์มาบริการ

มุมห้องที่มืดสลัวมีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง ไม่ค่อยโดดเด่น เรียกว่าหลบมุมได้องศาพอดี ถ้าไม่มีใครสังเกตก็จะมองไม่เห็น

สายตาคู่นั้นมองอย่างประสงค์ร้าย จ้องเขม็งไปยังโต๊ะที่กำลังคุยกันอย่างออกรส เมื่อการเจรจาผ่านไปด้วยดี สีหน้าเยือกเย็น ไม่นานก็มีหญิงสาวสวยเดินตรงเข้าไปนั่งข้างกายชายคนนั้น ก่อนที่เขาจะก้มลงไปกระซิบข้างหูเธอ เสร็จแล้วก็เดินออกไป

เด็กเสิร์ฟประคองขวดไวน์เก่าแก่ของร้าน ราคาเหยียบหมื่นที่แช่ในน้ำแข็งเย็นเฉียบ นำเข้ามาเปิดและเทให้ทีละแก้ว จนถึงแก้วของธีรกรมีการเอียงแก้วเป็นพิเศษ มีเศษบางอย่างหล่นลงไป เด็กเสิร์ฟก็ตั้งขึ้นทันทีพร้อมยกมาเสิร์ฟ

ผู้ชายคนเดิมที่ต้องการดื่มไวน์เลี้ยงฉลองก็เชิญชวนให้ทุกคนดื่ม เพื่อฉลองในการเริ่มต้นที่ดีของสองบริษัท

“ขอฉลองให้กับการเริ่มต้นที่ดีของพวกเรา ในอนาคตเราจะเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน.... เชียร์” ทุกคนยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มเพื่อร่วมฉลองด้วยกัน

ผ่านไปไม่ถึงสิบนาที ธีรกรรู้สึกร่างกายร้อนรุ่ม ใจหวิวๆ เขามองดูรอบโต๊ะ สังเกตแล้วทุกคนดูเป็นปกติ มีเพียงเขาที่นั่งกระสับกระส่าย จนทนนั่งต่อไปไม่ไหว

“ผมขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” เขารู้สึกมึนๆ และที่สำคัญมันร้อนวูบวาบมากขึ้น คิดว่าลุกไปล้างหน้าเผื่อจะดีขึ้น แล้วเขาก็ลุกเดินออกมา ขณะที่กำลังจะถึงห้องน้ำ ก็ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง

“อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ...”

“คุณธีร์... จำนีได้ไหมคะ”

“เอ่อ...ขอโทษครับ ผมไม่ทันมอง” ธีรกรขยับออกห่างจากหญิงสาว พยายามควบคุมตัวเองให้เดินตรงไปทางห้องน้ำชาย ซึ่งวันนี้รู้สึกว่ามันไกลกว่าทุกครั้ง

“เหมือนคุณจะไม่สบาย นีช่วยพยุงไปดีกว่านะคะ” เธอพยายามเบียดตัวเข้าไปจนแนบชิด ทำให้ขณะก้าวเดินเนื้อตัวของคนทั้งคู่ สัมผัสเสียดสีกันไปมา

ธีรกรไม่ทันระวังตัว มัวแต่พะวงเรื่องอาการร้อนรุ่มของตัวเอง ที่เพิ่มมากขึ้น จึงปล่อยให้นุชจรีประคองไปห้องน้ำ หญิงสาวได้โอกาสที่เขา ไม่ทันระวัง ล้วงโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา โดยที่ชายหนุ่มไม่รู้ตัว พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ ด้วยการซักถามแสดงความเป็นห่วงเป็นใย

แต่มุมปากกลับยกยิ้มขึ้นด้วยความสมใจ งานนี้ไม่ยากอย่างที่คิด ค่าจ้างงาม ๆ แถมถ้าโชคดีเธอก็จะได้ทั้งสามีหล่อและรวยด้วย

“ขอบคุณครับ คุณรอผมข้างนอกดีกว่านะ ผมยังไหวแค่รู้สึกมึนๆ สงสัยจะดื่มหนักไปหน่อย ขอผมล้างหน้าก่อน” พูดเสร็จเขาก็ไม่รอให้  ตอบรับใดๆ รีบพุ่งเข้าไปที่อ่างล้างหน้า แทบอยากจะเอาน้ำราดทั้งตัว

อาการของเขามันแปลก ๆ เริ่มรุนแรงขึ้น เหงื่อซึมตามหน้าผาก ตลอดจนเต็มแผ่นหลัง อยากจะถอด และปลดปล่อยความต้องการ ที่กำลังอัดแน่นเป็นเกลียวขึ้นมาที่ท้องน้อย 

ธีรกรคิดว่าคงเจอดีเข้าแล้ว ใครกันที่ลอบกัดเขาแบบนี้  พอคิดทบทวนดูต้นเหตุน่าจะมาจากไวน์ที่เพิ่งดื่มเข้าไป ไอ้เด็กเสิร์ฟนั่นมันรับค่าจ้างมาจากใคร และที่สำคัญมันเล่นงานเขาคนเดียว แสดงว่า คน ๆ นั้นต้องอยู่แถวนี้แน่นอน

ธีรกรคิดได้ดังนั้นจึงล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อจะติดต่อหาลูกน้องและสั่งการ

            ‘ไม่มี’

โทรศัพท์ของเขาหายไป ธีรกรพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้สติเขาเหลือน้อย เพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กที่เขากินเข้าไป คงต้องพยายามช่วยเหลือตัวเองออกไปก่อน เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเจ็บใจ

“ไอ้ชั่วเอ้ย อย่าให้รู้นะ...” ธีรกรได้แต่สบถออกมาอย่างเจ็บใจ และพยายามครองสติจะเดินออกมาจากห้องน้ำ เพื่อจะหาทางกลับ เพราะไม่แน่ว่าคืนนี้คงไม่จบแค่นี้

“อุ้ย... ไหวไหมคะคุณธีร์”

“ใคร??”... ตอนนี้ชายหนุ่มจำอะไรไม่ได้ สมองเบลอ ยิ่งได้สัมผัสเนื้อตัวของคนที่มาช่วยพยุง เหมือนเธอไม่ได้ตั้งใจ แต่จับมือของเขาให้ลูบคลำไปตามลำแขนตัวเอง

ร่างกายของเขาร้อนรุ่มไปหมด ต้องการปลดปล่อย พยายามกัดฟันข่มความต้องการด้านมืดที่มันกำลังจะนำทางจิตใจของเขา จนไม่อาจจะข่มความรู้สึกได้แล้ว

            ทิพลดาทำธุระในห้องน้ำเสร็จกำลังล้างมือที่อ่างล้างหน้า ได้ยินเสียงผู้ชายกับผู้หญิงกำลังคุยกันอยู่หน้าห้องน้ำชาย เธอมองไม่เห็นหน้าผู้ชายเพราะหันหลังให้ และก้มหน้าซบอยู่ซอกคอของผู้หญิงที่หันหน้ามาทางทิพลดา พอเห็นหน้าผู้หญิงชัด เธอรีบแอบหลบหลังประตู

‘พี่นี มาทำแบบนี้แถวห้องน้ำชายได้ยังไง น่าเกลียดมาก..อี๋..เหมือนจะไม่ใช่เสี่ยเดชคู่รักของนาง’

ทิพลดากะจะรอเวลาให้นุชจรีกับคู่รักเดินผ่านไปแล้วค่อยเดินออกไปสมทบกับเพื่อนเธอ ขณะที่สองคนกำลังผ่านหน้าเธอไปนั้น ก็ต้องอ้าปากค้าง

“พี่ธีร์!!”

‘มากับพี่นี เค้าไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่’ ทั้งช็อค ทั้งตกใจ และรับไม่ได้!!

ด้วยความไม่พอใจอย่างแรง ผู้ชายเคยเป็นที่รักของเธอไปกับ  นุชจรี ทิพลดาแอบมองด้วยความขัดใจ ยืนเพ่งมองจ้องตามหลังชายหญิง คู่นั้นไป

‘น่าแปลกทำไมพี่ธีร์เดินแบบนั้น ท่าทางดูกระวนกระวาย และดูแนบชิดกัน เหมือนคนที่ความรักจุกอกจนอดใจไม่ไหวต้องโชว์ต่อหน้าสาธารณชน’ ทิพลดาตั้งใจดูและจับผิดคนทั้งคู่

‘‘พี่ธีร์เป็นคนเสียสติทำตัวน่าเกลียดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?’

‘นิสัยไม่ดี!!’

‘พี่ธีร์เปลี่ยนไป’

‘ต้องตามดูให้ถึงที่สุด’