หลังจากที่เปิดประตูออกมานเรศวรก็สัมผัสได้ว่าห้องข้างๆ ยังยืนอยู่หน้าประตู
"?" ด้วยความที่ห้องของเธออยู่ถัดไป คนที่ออกมาจากห้องถ้าไม่มองกลับไปก็จะไม่เห็น และนเรศวรก็เช่นกัน..พอปิดประตูเขาก็หันหน้าไปทางลิฟต์โดยไม่ได้หันมองไปอีกด้าน เลยไม่เห็นว่าตอนนี้เธอยืนอยู่หน้าห้อง
ชายหนุ่มเอามือล้วงกระเป๋าแล้วเดินไปยืนกดปุ่มลูกศรลงข้างล่าง พอประตูเปิดออกเท้าแกร่งก็ก้าวเข้าไปด้านใน จังหวะที่หันหน้ามาทางประตูลิฟต์เพื่อกดปุ่มลงข้างล่างก็ไม่เห็นใครยืนอยู่ทางเดินแล้ว
มุมปากหนายกยิ้มบางๆ พร้อมกับประตูลิฟต์ที่ปิดลง ที่จริงเขาเห็นเงาเธอผ่านประตูลิฟต์ตอนที่รีบเปิดประตูกลับเข้าไปในห้องแล้ว
"โชคดีนะที่ไม่หันมา ใจหายใจคว่ำหมดเลยไอ้บ้าเอ๊ย" หญิงสาวค่อยๆ แง้มประตูออกมาดูอีกทีก็ไม่เห็นใครอยู่ด้านหน้าแล้ว เธอทิ้งเวลาไว้อีกพักหนึ่งถึงได้ตามเขาลงมาข้างล่าง
ลงมาถึงทรงอัปสรก็ตรงไปที่รถอย่างระมัดระวัง พอขึ้นไปนั่งเธอก
