ตอนที่ 34
“ก็...เอ่อ...ก็ตามข้อแลกเปลี่ยนที่ฉันตกลงกับคุณ ถะ...ถ้าฉันยอมนอนกับคุณหนึ่งครั้ง แล้วคุณจะส่งฉันกลับเมืองไทย” น้ำฟ้ายกข้อสัญญาที่อีกฝ่ายคงจงใจที่จะลืมขึ้นมาอ้าง ด้วยความลืมตัวจึงสาวเท้าเข้ามาใกล้เขาให้มากที่สุด
“งั้นเหรอ” จางเหวินครางรับด้วยสีหน้าเรียบเฉย ตาคมกวาดมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ในชุดนอนบางเบาและมีเพียงเสื้อคลุมปิดทับ แต่นั้นเขาก็สามารถมองอย่างทะลุปุโปร่งได้
“คุณ!” น้ำฟ้าอุทานเมื่อเห็นสายตาโลมเลียของอีกฝ่าย เธอรีบถอยห่างแทบทันที
“ทำไม? ฉันมองเธอไม่ได้หรือไง น้ำฟ้า” จางเหวินถามขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอก็แค่ผู้หญิงที่ใครๆ ก็นอนได้ด้วยทั้งนั้น เพียงแต่ว่าเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ความบริสุทธิ์ผุดผ่องนั้นมาก็แค่นั้น พร้อมทั้งกระตุกยิ้มมุมปากเพียงน้อยนิดแล้วหันไปพยักหน้าเรียกให้คนที่เดินถอยห่างให้เข้ามาใกล้ๆ
“ไม่ได้ค่ะ ฉะ...ฉันไม่ชอบ” น้ำฟ้าโต้กลับเสียงดัง แต่ยังคงสั่นเพร
