ตอนที่ 36
“พะ...พอ...พอแล้ว...” น้ำฟ้าเว้าวอนเสียงกระท่อนกระแท่นจนแทบไม่ได้ยิน ปลายเล็บแหลมจิกลงบนเนินไหล่กว้าง ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง หอบหายใจถี่ๆ สองแก้มแดงปลั่ง ร่างกายสั่นรนและพยายามถอยหนีความทรมานที่เขาปลุกเร้า จางเหวินยิ้มร้ายลึกเมื่อหญิงสาวดิ้นทุรนทุรายราวคนใกล้ขาดใจ แต่ยังก่อน เขายังทรมานเธอไม่สิ้นสุด เธอไม่มีวันหนีรสสวาทจากเขาได้ เธอต้องอยู่ภายใต้ร่างของเขาไปตราบนานเท่านาน
จางเหวิน หนุ่มนักธุรกิจแห่งเกาะฮ่องกง ผละห่างจากการทรมาน หญิงสาว ด้วยการยืนมองและทอดทิ้งให้เธอร้าวรานอยู่กับความต้องการ แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมบริเวณข้อมือของเสื้อเชิ้ตราคาแพงทั้งสองข้างอย่างใจเย็น ก่อนเลื่อนมาปลดเนคไทแล้วเหวี่ยงทิ้ง ปลดกระดุมเสื้อให้หลุดลุ่ยตลอดทั้งแนว แล้วสลัดทิ้งอย่างไม่แยแส ขยับเรือนร่างแข็งแกร่งเข้าใกล้ร่างเปลือยที่นอนระทดระทวย เขาโค้งตัวเล็กน้อย ช้อนอุ้มเธอขึ้นมาบดขยี้จุมพิตอย่างรุน
