บทที่ 16 ผลัดเปลี่ยนแผ่นดิน
เซียวจื่อจ้านหันไปมองเหมยลี่หลินที่ยามนี้กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง เขายื่นมือไปลูบที่ท้องของนางด้วยความรู้สึกที่เป็นกังวล
เขาย้อนเวลากลับมาเพื่อแก้ไขเหตุการณ์ทุกอย่างที่เซียวจื่อจ้านคนเก่าเคยทำเอาไว้
เซียวจื่อจ้านหลงมัวเมาในความเพรียบพร้อมของตนเอง เขาคิดว่าตนเองคือบุรุษที่ดีพร้อมในใต้หล้า สตรีต่างหลงใหลและยอมอยู่ใต้แทบเท้าของเขา ไม่เว้นแม่แต่เหมยลี่หลิน
แม้จะมีใจชอบพอและรักเหมยลี่หลินอยู่ในใจไม่น้อย แต่เพราะทั้งสองมิอาจจะมีใจผูกสมัครไมตรีและเอ่ยวาจาดีดีต่อกันได้ ไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายเรื่องราวเพียงเล็กน้อยเหล่านี้จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ของเมืองผิงเหยา
การที่เขาได้พบกับจิ้งกุ้ยเฟยในวันนี้ หากย้อนกลับไปในอดีตนั่นคือตอนที่เซียวจื่อจ้านเริ่มหลงใหลและเชื่อฟังคำพูดของจิ้งกุ้ยเฟยทีละน้อย นางหว่านล้อมให้เขาเชื่อคำพูดของนางทุกคำ จากที่เขา
