บทที่ 11

1835 คำ

บทที่ 11 ฮ่องเต้ทรงประชวร เขาหมดคำพูดที่จะตำหนินางแล้ว ในใจนึกอยากจะจับหน้าอกของนางคืนแต่มันก็ไม่สมควรเท่าใดนัก หากใครมาพบเห็นเข้า แล้วเอาพวกเขาไปนินทาคงจะเสื่อมเสียเกียรติไม่น้อย แต่เท่าที่ดูๆมาเขากับนางยังมีเกียรติเหลืออยู่อีกหรือ? เห้อ!!ช่างมันเถิด!! เหมยลี่หลินที่เบื่อหน่ายการการประลองดาบแล้ว นางจึงเบนสายตาไปเห็นดอกฉางชุนฮวา (ดอกกุหลาบ)ที่ยามนี้ผลิดอกเป็นสีสันสวยงามมากมายละลานตา นางชื่นชอบมันเป็นอย่างยิ่ง รอบๆตำหนักของนางจะรายล้อมไปด้วยฉางชุนฮวาที่เบ่งบานตลอดทั้งปี เซียวจื่อจ้านเองก็เพิ่งจะสังเกตเห็นเช่นกันว่ารอบๆตำหนักของนางมีดอกฉางชุนฮวาอยู่ เขาเองก็ชื่นชอบมันไม่ใช่น้อย เหมยลี่หลินนั่งย่อกายลงไปเก็บดอกฉางชุนฮวาอย่างไม่รีบไม่ร้อน เซียวจื่อจ้านที่เห็นเช่นนั้นก็นั่งลงตามนางและช่วยนางถือดอกไม้เหล่านั้นเอาไว้ "ข้าจะทำถุงหอมให้เจ้านะจื่อจ้าน" เซียวจื่อจ้านหันไปมองเหมยลี่หลินด้วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม