ep.3
1185 คำ
"เอม..เอมคืนนี้ขึ้นไปโซนวีไอพีนะ ได้ยินว่าเพื่อนของคุณเวฟมา คนนี้รวยมากกระเป๋าหนักพี่รับรอง" นิดหน่อยตบไหล่เล็กของเฌอเอมเบาๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ เธอเอ็นดูเด็กสาวคนนี้มาก รู้สึกถูกชะตาตั้งแต่วันแรกที่เฌอเอมเข้ามาทำงานที่นี่
"ได้ค่ะพี่นิด เอมจะไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน"
"ดีมากลูกสาว รีบแต่งตัวแล้วขึ้นไปเตรียมโต๊ะประจำของคุณเวฟได้เลยนะ"
"ค่ะพี่นิด"
ร่างบางระหงในชุดพีอาร์ประจำคลับ ยืนหมุนตัวซ้ายขวาหน้ากระจกเงาบานใหญ่ เช็คความเรียบร้อยบนเรือนร่าง ค่ำคืนนี้ทุกคนตำแหน่งนี้จะอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีแดงเพลิงความยาวเหนือเข่าผ่าหน้าขาเล็กน้อย
"หึ!คิดว่าเป็นเด็กฝากแล้วจะแย่งงานใครตรงไหนก็ได้รึไง มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ" เสียงแหลมแสบหูเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง เรียกให้เฌอเอมหันไปมอง
"...." เฌอเอมพ้นลมหายใจหนักๆ และเลือกที่จะไม่ตอบโต้ เพราะอยู่ในเวลางานไม่อยากทำให้เสื่อมเสีย ถ้าเป็นข้างนอกป่านนี้คงได้ฟาดกันซักยก ปากดีแบบนี้
เฌอเอมหมุนตัวไปอีกทาง เท้าเล็กก้าวเดินได้เพียงสองสามก้าว กลับถูกอีกฝ่ายรั้งแขนเอาไว้
"จะรีบไปไหน ฉันถามทำไมไม่ตอบ!"
"เกิดอะไรขึ้น แล้วนั่นเธอจะทำอะไร?"น้อยหน่า สาวเท้าเข้ามาในห้องตรงมาหาเพื่อนสาว แล้วปัดมือแตงโมออกอย่างไม่ใยดี
"ไม่มีอะไรหรอกแกไปเหอะ"
"หึ! อิจฉาเพื่อนฉันจนตาร้อนเป็นไฟเลยสินะ" น้อยหน่าเบะปาก ก่อนจะเดินตามเพื่อสาวออกไป คืนนี้เธอมาเที่ยวที่นี่เลยแวะเข้ามาหาเฌอเอม ไม่คิดว่าจะมาเจอเหตุการณ์เมื่อครู่ ทั้งที่รู้ว่าเพื่อนไม่ยอมให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี
"เอม..แกโอเคนะ"
"สบายมาก..แกนั่งโต๊ะไหน"
"หน้าเวที คืนนี้นักร้องหล่อมาก"
"ฉันไม่ได้ไปดูแลนะ คืนนี้เพื่อนคุณเวฟมา ฉันต้องขึ้นไปด้านบน"
"เพื่อนเฮียเวฟงั้นหรอ...หื้มม~หล่อรวยทุกคนขอบอก คืนนี้แกได้ทิปเยอะแน่นอน"
"เว่อ!!..ฉันไปก่อนนะ"
อีกด้าน...
'เคเบิ้ล'มาเฟียหนุ่ม เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่ง ส่วนสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ในวัยสามสิบสามปี สวมเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแลคสีเดียวกัน ก้าวเท้าเดินออกไปจากห้องทำงาน ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ บนพื้นที่กว่าห้าไร่ บริเวณโดยรอบมีชายชุดดำ ยืนคุมเข้มดูแลรักษาความปลอดภัยอย่าแน่นหนา
"นายจะไปไหนครับ" เสียงทุ้มของบอดีการ์ดคนสนิทเอ่ยถาม
"คลับ"
"ครับ"
รถยนต์หรูขับออกไปจากคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว โดยมี'เอ็น'ลูกน้องคนสนิทฝีมือดีเป็นคนขับ
ตึก! ตึก!
เท้าหนาก้าวเดินเข้ามาภายในคลับหรู เปิดเพลงเสียงดังกระหึ่ม ไฟแสงสีวิบวับ เครื่องดื่มครบครัน พร้อมพีอาร์สาวสวย ให้บริการกับเหล่านักท่องราตรี
"สวัสดีครับคุณเคเบิ้ล เชิญทางนี้ครับ" ลูกน้องมือขวาเจ้าของคลับเอ่ยทักทายเพื่อนเจ้านาย พร้อมเดินนำไปยังโต๊ะที่มีเวฟนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"ไอ้เค มึงนั่งเกวียนมารึไงวะ ถึงได้มาเอาป่านนี้" เวฟพูดขึ้น มองหน้าเพื่อนสนิท นัดสามทุ่มมาเที่ยงคืน บ้านไม่มีนาฬิการึไงวะ
"กูมีงานต้องทำ"
"เออๆๆ...มาช้าดีกว่าไม่มา" นายเพื่อนอีกคนเอ่ยแทรก เขากับเวฟนั่งดื่มจนเมา เคเบิ้ลเพิ่งโผล่มา
"มึงลงไปช่วยเฌอเอมยกเหล้าขึ้นมาเพิ่ม" เวฟหันไปสั่งลูกน้อง เหล้าชุดแรกหมดไปแล้ว เขาเลยสั่งให้พีอาร์สาวคนโปรดไปเอามาเพิ่ม
"มานู้นแล้ว" นายพยักเพยิดหน้าไปยังทิศทางที่หญิงสาวเดินมา
"มาแล้วค่ะ" เสียงหวานเอ่ยขึ้น ขณะก้มลงวางเหล้าพร้อมมิกเซอร์ลงบนโต๊ะ เรียกให้เคเบิ้ลหันไปมองเจ้าของน้ำเสียงด้วยสายตาเรียบนิ่งยากจะคาดเดาความคิดของร่างสูง
"มึงมองอะไรขนาดนั้นวะไอ้เค เดี๋ยวกูเรียกเด็กมาให้" เวฟที่เห็นเคเบิ้ลมองเฌอเอมตาไม่กระพริบ รีบพูดเบี่ยงเบนความสนใจ
เฌอเอมหันไปยิ้มบางให้เคเบิ้ล หยิบแก้วชงเหล้า โดยไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาไม่เป็นมิตรของเคเบิ้ลจ้องมองอยู่
ท่าทีนิ่งเฉยไม่สะทกสะท้านของเธอ ทำร่างสูงอารมณ์เดือดดานขึ้นมาดื้อๆ นี่เธอกำลังท้าทายเขาอยู่ใช่มั้ย
"กูจะเอาคนนี้" เคเบิ้ลพูดด้วยน้ำเสียงเข้มกดต่ำ สายตาคมกริบมองจ้องร่างบางไม่ละไปไหน
"พีอาร์คลับกูมีเยอะแยะ เดี๋ยวกูเรียกมาให้ใหม่"
"มึงไม่ได้ยินที่กูบอก?" เคเบิ้ลเลิกคิ้วถาม
"จิ๊!เออๆ...ก็ได้วะ เฌอเอมช่วยดูแลเพื่อนผมด้วย" เวฟจำต้องยอมให้พีอาร์สาวดูแลเทคแคร์เพื่อนแทน
"ค่ะคุณเวฟ" ร่างบางระหงนั่งลงบนโซฟาที่ว่างข้างเคเบิ้ล พร้อมกับยื่นแก้วเหล้าส่งให้ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างมีจริต
เคเบิ้ลรับไปถือไว้ในมืออย่างว่าง่าย มือหนายกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวหมด และยื่นคืนให้หญิงสาว
"ไอ้เซจะกลับมาเมื่อไหร่วะ กูจะจัดปาร์ตี้ริมสระ"นายหันไปถามเคเบิ้ลที่เอาแต่นั่งดื่มไม่พูดไม่จา
"เดือนหน้า"
"ค่อยๆดื่มก็ได้มั้ง มึงจะรีบไปไหน" เวฟอดไม่ได้ที่จะถามออกไปอย่างนั้น ยกดื่มอย่างกับน้ำเปล่าเดี๋ยวได้เมาไม่รู้เรื่อง
ทว่าเคเบิ้ลกลับไม่ได้ให้ความสนใจคำเพื่อนเลยซักนิด ยังคงกระดกเหล้าที่เฌอเอชงให้อย่างต่อเนื่อง
"ฉันต้องการดีลเธอต่อทั้งคืน เท่าไหร่?" คำพูดโต้งๆของเคเบิ้ล ทำเฌอเอมไปไม่เป็น เบนหน้าไปมองเวฟอย่างต้องการตัวช่วย เพราะเวฟรู้ดีว่าเธอไม่รับงานนอกไม่ไปต่อกับลูกค้าคนไหน
"ไอ้เค เฌอเอมไม่รับงานอย่างว่า ถ้ามึงอยากได้เดี๋ยวกู...." เวฟพูดไม่ทันจบประโยค เคเบิ้ลแทรกขึ้นมาอีกครั้ง
"กูจะเอาคนนี้!"
"ขอโทษนะคะฉันไปรับงานนอกค่ะ" เสียงหวานเอ่ยบอกอย่างใจเย็น ทำใจดีสู้เสือแม้ในใจจะหวั่นกลัว ก็ต้องเก็บซ้อนเอาไว้ ฉันเจอมาเยอะแล้ว ลูกค้าที่เมาแล้วเอาแต่ใจ แต่ก็ผ่านมาได้
"ไอ้เค น้องเขาไม่รับ มึงก็จะเอาให้ได้" นายพูดขึ้นมาบ้าง ปกติเคเบิ้ลไม่ใช่คนพูดจาไม่รู้เรื่อง วันนี้คงเมามาก
“...” ร่างสูงไม่พูดตอบ เธอคิดอยากจะลองดีกับเขาใช่มั้ยถึงได้เมินคำขู่ของเขาอย่างนั้น ทั้งยังกล้าปฏิเสธเขา เตรียมตัวรับผลของมันได้เลย เคเบิ้ลเอ่ยคาดโทษในใจ ‘แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!’
- ผู้เขียน
