ปึก!
"โอ๊ย!" เฌอเอมหลุดเสียงร้อง เมื่อเดินชนเข้ากับใครบางคน ทว่า กลิ่นน้ำหอมนี้ เธอกลับไม่รู้สึกคุ้นเคยเสียเลย
"ขอโทษครับ" เสียงทุ้มต่ำพูดเป็นภาษาอังกฤษ ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้ม มอง
หญิงสาวตรงหน้าไม่ละไปไหน
"เอ่อ..." เฌอเอมเองก็เช่นกัน มองร่างสูงโปร่งตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ใครเนี่ย?ทำไมหน้าเหมือนคนใจร้ายจัง
"เธอเป็นใคร?" คราวนี้เขาเอ่ยออกมาเป็นภาษาไทย เสียงดังฟังชัด
"...ฉัน"
"เข้ามาทำอะไรที่นี่" สวยขนาดนี้คงไม่ใช่แม่บ้านหรอกมั้ง เซฮายคิดในใจ
เขาบินมาเมืองไทยก่อนกำหนดสองวัน ตั้งใจจะมาปาร์ตี้ริมสระกับเพื่อน จำได้ว่าน้องชายฝาแฝดไม่รับแม่บ้าน คนดูแลเป็นผู้หญิงไม่ใช่รึไง
หรือว่าไอ้เคแอบมีเมียวะ?
เซฮายคิดเองเออเองไปเรื่อยเปื่อย
"ฉันเป็นแม่บ้านค่ะ"
"แม่บ้าน!" เซฮายมองสำรวจคนตัวเล็กกว่าอีกครั้ง "อยากมีผัวเป็นพี่ชายเจ้าของบ้านมั้ย" เสียงทุ้มต่ำพึมพำเบาๆ ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ถ้าแม่บ้านสวยข
