เฌอเอมตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่ ด้วยความอ่อนเพลีย คงเป็นเพราะเธอพักผ่อนน้อย สมองนึกถึงแต่เรื่องเดิมๆซ้ำๆจนนอนไม่หลับ
"ตาฉันเป็นหมีแพนด้าแล้วมั้ง" เสียงหวานบ่นพึมพำ พลางมือบางยกขึ้นลูบใต้ตาเบาๆ
"เมื่อไหร่ฉันจะลืมไอ้คนใจร้ายซักทีนะ" เฌอเอมยู่หน้าให้กับประโยคนั้นของตัวเอง อุตส่าห์หนีมาตั้งไกล ยังตามมาหลอกหลอนถึงที่นี่
"เป็นอะไรไปคะ ทำไมทำหน้าแบบนั้น" แคทเดินเข้ามาภายในห้องนอน เพื่อเข้ามาดูเฌอเอมตามคำสั่งเจ้านาย ทันได้ยินได้เห็นท่าทีของหญิงสาว
"ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกค่ะ"
"คุณเซสั่งไว้ว่าถ้าคุณเอมตื่นแล้วทานอาหารได้เลยค่ะ ไม่ต้องรอ"
"เฮียเซไม่อยู่หรอคะ"
"ไปทำงานค่ะ"
เฌอเอมพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนจะพาตัวเองเข้าไปอาบน้ำ แต่งหน้าแต่งตัว เดินลงมายังชั้นล่าง เพื่อทานมื้อเช้าเพียงลำพัง
ตึก! ตึก! ตึก!
สองเท้าหนาก้าวเดินเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่ สายตาคมกริบภายใต้แว่นกันแดดแบรนด์เนมหรูราค
