ตอนที่19 เขิน

1246 คำ
เชียงใหม่ "นายครับ คุณภัทรหายตัวไป!" ราเชนรีบวิ่งมาแจ้งข่าวด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลนหลังจากที่ธันวาส่งให้เขาไปส่งภัทราที่สนามบิน แต่เมื่อไปถึงบ้านพักกลับไม่พบเจอตัวของภัทราแล้ว ในขณะที่ธันวากำลังยืนตรวจเช็คอาวุธปืนที่อยู่ในโกดังเก็บของหลังใหญ่กลางไร่ต้นยูคาลิปตัส ทุกอย่างที่ถืออยู่ในมือต้องวางกลับเอาไว้ที่เดิมกะทันหันเมื่อได้ยินเสียงที่กระหืดกระหอบของราเชน "หาทั่วแล้วเหรอ แล้วมีรถออกไปนอกไร่บ้างมั้ย?" เลิกคิ้วถามด้วยท่าทางนิ่งๆ ไม่ได้ดูร้อนรนตามราเชนไปด้วย "หาทั่วแล้วครับ วันนี้ในไร่ยังไม่มีรถออกไปเลย" "ส่งคนงานออกไปช่วยกันหาให้ทั่วไร่" "ครับนาย!" ทั้งหมดแยกย้ายกันไปตามหาภัทรารวมทั้งธันวาด้วย สงสัยคงจะน้อยใจที่โดนเขาไล่ให้กลับเลยไปแอบซ่อนตัวเหมือนสมัยเด็กๆ ชายหนุ่มถึงกับถอนหายใจออกมานึกถึงตอนสมัยเด็กๆเขาและภัทราสนิทกันมาก แต่เมื่อโตขึ้นก็ต้องจำใจทำตัวห่างเหินเหตุเพราะเหตุผลต่างๆที่ผู้เป็นบิดาคอยตอกย้ำเขาอยู่ทุกๆวันว่าเขาไม่คู่ควร "โตแต่ตัวจริงๆ แล้วพี่จะปล่อยเธอไปแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเธอได้อย่างไรภัทรา?" ส่ายหน้าออกมาอย่างรู้สึกอ่อนอกอ่อนใจ แม้เขาจะแสดงท่าทางดูนิ่งๆ สุขุมแต่ภายในใจตอนนี้มีแต่ความเป็นห่วงและรู้สึกผิดเต็มไปหมด ด่าตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่น่าจะรีบไล่ภัทรากลับไปทั้งๆ ที่เธอยังไม่อยากกลับเลย เป็นเพราะเขาเองที่เห็นแก่ตัวมากเกินไปหรือเปล่า คำถามนี้ผุดขึ้นมากลางใจอย่างช่วยไม่ได้ จิตใต้สำนึกทั้งฝั่งดีและฝั่งร้ายตีกันให้วุ่นวายไปหมด ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงกับการตามหาภัทรากันให้วุ่น "พี่ธันภัทรอยู่นี่ค่ะ" ภาพของภัทราที่ยืนยิ้มร่าโบกมือหยอยๆอยู่บนเนินเขาที่ตัดเป็นขั้นบันใดไว้สำหรับปลูกต้นชาโดยเฉพาะ เธอกำลังตั้งใจเก็บใบชาอยู่กับเหล่าคนงานของเขาอย่างขมักเขม้นในขณะที่ทุกคนข้างล่างกำลังตามหาตัวกันให้วุ่น ธันวารีบเดินอาดๆไปหาทันทีด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวเพราะความเป็นห่วง "มาทำอะไรที่นี่รู้มั้ยคนอื่นเขาตามหากันให้วุ่นวาย" "ขอโทษคะ ภัทรแค่เดินเล่นมาเรื่อยๆรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว พี่ธันขา วันนี้ภัทรไม่กลับได้มั้ย ภัทรโทรไปบอกที่บ้านแล้วว่าภัทรไปเที่ยวต่างจังหวัดนะคะๆ พี่ธัน" เขย่าแขนของธันวาพร้อมกับทำตาปริบๆส่งสายตาเว้าวอนไม่หยุด "แต่พี่ไม่ว่างจะมาคอยดูแลภัทรหรอกนะ พี่ต้องไปทำงาน" "โอ๊ะ ๆ ๆเรื่องนั้นไม่เป็นไรเลยค่ะ ภัทรเที่ยวเล่นอยู่ในไร่ของพี่ธันได้สบายมากค่ะ" คนตัวสูงยกมือขึ้นเท้าสะเอวทั้งสองข้าง หัวคิ้วย่นขึ้นก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นขยับหมวกแก๊ปบนหัวเล็กน้อย "งั้นก็ได้" "เย้! พี่ธันใจดีที่สุดเลยค่ะ" ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะวิ่งเข้ามากอดแขนล่ำของธันวาไว้แน่น ชายหนุ่มถึงกับทำอะไรไม่ถูกที่โดนหญิงสาวถูกเนื้อต้องตัว ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ ภัทราคงเผลอลืมไปว่าตอนนี้เขาและเธอโตเป็นหนุ่มสาวกันแล้ว ไม่ใช่เด็กๆที่ภัทราเอาแต่เกาะแกะเขาตลอดเวลา "ภัทร ๆ ปล่อยพี่ก่อน อายคนงานในไร่" กวาดสายตาไปรอบๆรู้สึกเก้อเขินจนทำตัวไม่ถูก ได้แต่คีฟลุคความเป็นเจ้านายผู้เคร่งขรึมและเย็นชาไว้เหมือนเดิม แม้ว่าเลือดในกายจะร้อนผ่าวไปหมดแล้วก็ตาม "หืม พี่ธัน เดี๋ยวนี้ภัทรน่ะ กอดพี่ธันไม่ได้เหมือนแต่ก่อนแล้วเหรอคะ เมื่อก่อนพี่ธันก็เคยให้ภัทรกอด ภัทรหอม พี่ธันก็กอดก็หอมภัทรอยู่บ่อยๆ" "ภัทร! เบาๆ เรื่องนั้นน่ะมันนานแล้วนะ ตอนนี้เราก็โตที่จะเป็นเจ้าสาวอยู่แล้วจะมาทำตัวรุ่มร่ามกับผู้ชายอื่นได้อย่างไร" แต่ทว่า ธันวาพูดไม่ทันขาดคำ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จุ๊บ! ริมฝีปากอวบอิ่มร้อนผ่าวของเจ้าหล่อนก็ยื่นมาจุ๊บตรงแก้มของเขาจังๆอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะวิ่งหนีไปดื้อๆ ทำเอาธันวาถึงกับอึ้งนิ่งชะงักเหมือนโดนไฟฟ้าลัดวงจรไปทั้งร่างกายในชั่วขณะ ลูกน้องคนสนิทของเขาต่างก็เก็บอาการกันไม่อยู่เพราะเห็นเต็มตาว่าผู้เป็นเจ้านายโดนสาวเจ้าลวนลามต่อหน้าต่อตา "เอ้ย!มองอะไรกันวะ?" หลุบก้มหน้ามองพื้นดินอย่างพร้อมเพรียงกัน ธันวากวาดสายตาไปรอบๆหน้าแดงก่ำไปจนถึงใบหู "ไป ไปเตรียมตัวทำงานกันได้แล้ว ไอ้คม...ไอ้คมโว้ย!" ทำเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนอารมณ์เขิน ก่อนจะขึ้นเสียงเรียกนิคมเพราะนิคมคนเดียวที่ไม่ได้ยืนอยู่ตรงจุดนั้นด้วย ทุกคนต่างรู้ดีว่าผู้เป็นนายกำลังเขินอย่างหนักหน่วงแต่แค่ทำตัวไม่ถูก ได้แต่แอบอมยิ้มกันลับหลังที่เจ้านายเผลอ ไม่เคยมีใครหรือผู้หญิงคนไหนทำให้ธันวาเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่อได้เห็นก็แอบฟินเรียกรอยยิ้มกันไปตามๆกัน ธันวาเป็นหนุ่มหล่อในแวดวงนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงที่หน้าตาดีติดอันดับของประเทศ แต่เขาไม่เคยชายตาแลมองสาวคนไหนมาก่อน แตกต่างจากลูกคนรวยคนอื่นๆที่ควงสาวเป็นว่าเล่น แต่เรื่องคาวๆเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้นกับธันวาแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะเป็นเหล่าไฮโซ ดารา เซเลป หรืออินฟูลต่างๆไม่เคยเข้าถึงเขาได้ เหตุเพราะเขาไม่เคยเปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้มาก่อน ตัวตนของเขาจึงค่อนข้างลึกลับน่าค้นหาและเป็นที่จับตามองแต่ก็ยากจะเข้าถึงอยู่ดี แตกต่างกับธาวินผู้เป็นน้องชาย รายนั้นเป็นหมอที่มียอดfollowในไอจีและยูทูปหลักแสน สมัยเรียนเป็นถึงดาวเด่นของมหา'ลัย อีกทั้งยังฮอตฮิตมีแต่สาวๆตามกรี๊ดเพราะเขาอยู่ในกลุ่มของแก๊งค์คุณชายหมอมีสมาชิกทั้งหมดสามคนคือ หมอเกรท หมอธีร์ และหมอธาวิน ธาวินเคยถ่ายแบบ เดินแบบ รับงานอีเว้นท์บ้างประปราย แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าธาวินจะเน้นหนักมาเรื่องการทำงานเป็นคุณหมอเต็มตัวอยู่เบื้องหลังมากกว่าเบื้องหน้าอย่างเช่นสมัยเป็นนิสิตนักศึกษา เหตุผลเพราะไม่อยากขายหล่อเป็นเหยื่อล่อสาวๆให้เข้ามาหาอย่างสมัยเป็นเสือผู้หญิงอีกแล้ว เพราะหลังจากที่ได้พบเจอกับผู้หญิงที่ทำให้เขาสามารถหยุดทุกอย่างลงได้ ราวกับเธอคือโลกทั้งใบที่ธาวินค้นหามาเนิ่นนาน แต่จนแล้วจนรอดเหมือนเวรกรรมที่ธาวินเคยทำให้เหล่าสาวๆเสียใจมามากมาย เพราะเขาใช้เวลาในการตามจีบตามตื้อใบบัวนานมาก นานจนถึงปัจจุบันก็ยังคงมีอุปสรรครอบทิศและไม่รู้ว่าอนาคตความรักของธาวินจะจบลงอย่างไร จะแฮปปี้เอนดิ้งอย่างเจ้าชายและเจ้าหญิงในนิทานหรือไม่ก็สุดจะรู้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม