CHAPTER 3 “ประธานคนใหม่”
2724 คำ
บรรยากาศภายในบริษัท TWK Supply วันนี้ค่อนข้างครึกครื้นเป็นพิเศษกว่าทุกวัน เนื่องจากมีการนัดประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้น เพื่อแจ้งข่าวการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของบริษัท
เสียงพูดคุยภายในห้องประชุมเงียบลงทันทีที่คุณฐิติเดินนำ ‘ซาน’ และเซน ลูกชายทั้งสองคนเข้ามาทางประตูด้านหน้าของห้องประชุม เรียกสายตาของเหล่าผู้ถือหุ้นและกรรมการบริหารบริษัทให้หันกลับมามอง
“ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณผู้ถือหุ้นทุกคน รวมถึงกรรมการบริหารบริษัท ที่สละเวลามาเข้าร่วมประชุมครั้งใหญ่ในวันนี้นะครับ” คุณฐิติเอ่ยขึ้นกับทุกคนในที่ประชุม
“วันนี้ตัวผม นายฐิติ วรกิตติกร ดำรงตำแหน่งประธานบริษัท TWK Supply มีเรื่องสำคัญที่จะแจ้งให้ทุกท่านได้ทราบกัน” คุณฐิติเอ่ยก่อนจะหันไปมองหน้าลูกชายทั้งสองคนให้ยืนขึ้น
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายฐิติวัฒน์ วรกิตติกร ลูกชายคนโตของผม จะขึ้นมาดำรงตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ของ TWK Supply โดยมี นายฐิติวุฒิ ภัทระสกุล ลูกชายคนเล็กของผม ช่วยบริหารงานในตำแหน่งรองประธานบริษัท ส่วนตัวผมเองจะเป็นเพียงที่ปรึกษาให้กับลูกชายทั้งสองคนเท่านั้น หวังว่าทุกท่านจะให้การสนับสนุนผู้บริหารรุ่นใหม่ของเราทั้งสองคนด้วยนะครับ” คุณฐิติฝากฝังลูกชายกับทุกคนในที่ประชุม
ซานและเซนค้อมศรีษะลงเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพให้กับทุกคนในที่ประชุม ท่ามกลางเสียงปรบมือแสดงความยินดีกับผู้บริหารรุ่นใหม่ทั้งสองคน
“สวัสดีผู้ถือหุ้นและกรรมการบริหารบริษัททุกคนนะครับ การที่ผมได้ขึ้นมารับตำแหน่งสำคัญของบริษัทในวันนี้ ก่อนอื่นเลยผมคงต้องขอฝากตัวกับทุกท่านในที่นี้ก่อน ผมในฐานะประธานบริษัทมีความยินดีที่จะรับฟังคำแนะนำรวมถึงข้อเสนอแนะจากทุกท่าน เพื่อให้บริษัทของเราก้าวหน้าต่อไปได้อย่างมั่นคง
หลังจากวันนี้ไป ผมหวังว่าจะได้รับการสนับสนุนที่ดีจากผู้ถือหุ้นทุกท่าน รวมถึงได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากกรรมการบริหารและพนักงานทุกฝ่าย เพื่อพัฒนาบริษัทของเราให้มีมาตรฐานยิ่งขึ้น ทั้งในส่วนของตัวสินค้าและการทำงานของทุกคน” ซานกล่าวกับทุกคนในที่ประชุม
“เอาล่ะครับ หลังจากนี้ผมคงต้องยกหน้าที่ประธานบริษัทและประธานในที่ประชุมวันนี้ ให้กับคุณฐิติวัฒน์ดำเนินการต่อไปเลยแล้วกันนะครับ” คุณฐิติพูดจบก็ลุกจากเก้าอี้ และสลับที่นั่งกับซาน เพื่อให้ซานดำเนินการประชุมในวันนี้ต่อไป
“ผมขอเข้าวาระต่อไปของการประชุมครั้งนี้เลยนะครับ” ซานพยักหน้าให้ทีมเลขาแจกเอกสารการประชุม
“เอกสารในมือของทุกท่านที่ได้รับไป เป็นรูปแบบผังองค์กรใหม่ ที่จะถูกปรับใช้ต่อจากนี้ครับ” ไฟในห้องประชุมถูกปรับแสงลง พร้อมกับแสงจากหน้าจอ LED ขนาดใหญ่หน้าห้องประชุมที่สว่างขึ้น
เสียงอื้ออึงดังขึ้นเมื่อทุกคนมองไปที่ผังองค์กรรูปแบบใหม่ที่ปรากฏขึ้นที่หน้าจอนั้น
“อย่างที่ทุกท่านทราบดี เดิมทีนั้นบริษัทของเรารับออเดอร์สินค้าจากโรงแรมทั่วประเทศ มีทั้งลูกค้าเก่าลูกค้าใหม่ผสมกันไป อีกทั้งสินค้าของเรายังมีการแตกไลน์ออกไปมากมายจนครอบคลุมทุกส่วนงานของอุปกรณ์เครื่องใช้ในโรงแรม ไม่เว้นแม้แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในห้องพัก ที่เราเพิ่งขยายกำลังการผลิตไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ และได้รับกระแสตอบรับจากลูกค้าค่อนข้างดี
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่สินค้าทุกชิ้นที่ทางบริษัทเราผลิตเองทั้งหมด เรายังมีการจัดจ้างและจัดหาซัพพลายเออร์จากภายนอก ให้ผลิตสินค้าบางประเภทให้กับเราอยู่ และส่วนงานการผลิตนี้เองที่ทำให้ผมเล็งเห็นถึงปัญหา จนเกิดการปรับเปลี่ยนผังองค์กรรูปแบบใหม่ในครั้งนี้” ซานเริ่มอธิบายให้ทุกคนในที่ประชุมฟัง
“เดิมทีบริษัทของเรามีฝ่าย QC ที่ขึ้นตรงอยู่กับแผนกผลิต คอยตรวจสอบคุณภาพของสินค้าที่เราผลิตเองอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เรายังขาดไปคือฝ่ายที่จะคอยตรวจสอบคุณภาพของสินค้าที่เราจัดจ้างจากซัพพลายเออร์ด้านนอก รวมถึงฝ่ายที่จะคอยควบคุมการทำงานของบริษัทให้เป็นไปตามมาตรฐานสากล” เซนพูดเสริม
“และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมต้องการที่จะเพิ่ม ‘แผนกควบคุมคุณภาพ’ นี้ขึ้นมาใหม่ และแน่นอนว่า แผนกควบคุมคุณภาพนี้ ผมต้องการให้ควบคุมคุณภาพทั้งด้านการผลิตไปจนถึงคุณภาพด้านการทำงานของพนักงานทั้งหมดภายในองค์กรของเราด้วย” เมื่อซานพูดจบเสียงพูดคุยก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“แบบนี้ก็คล้าย ๆ กับเราสร้างแผนกนี้ขึ้นมาตรวจสอบการทำงานของทั้งบริษัท ใช่มั้ยครับ” ผู้ถือหุ้นอาวุโสคนนึงยกมือขึ้นถาม
“ใช่ครับ แผนกนี้มีหน้าที่ตรวจสอบทุกฝ่ายและทุกส่วนงานในบริษัท ไม่ใช่เฉพาะไลน์การผลิตหรือตรวจสอบสินค้าจากซัพพลายเออร์ด้านนอกเท่านั้น แต่เราจะมีการตรวจสอบและประเมินคุณภาพของการทำงานทุกฝ่ายภายในบริษัทด้วย” ซานตอบข้อสงสัยให้ผู้ถือหุ้นท่านนั้น
“พนักงานคนอื่น ๆ จะเข้าใจว่าเราเอาคนมาตรวจสอบเพราะไม่ไว้ใจการทำงานของพวกเค้ารึเปล่าครับ” กรรมการบริหารท่านนึงเอ่ยถามขึ้นบ้าง
“นั่นเป็นหน้าที่ที่ผู้บริหารทุกฝ่ายจะต้องทำความเข้าใจให้กับพนักงานในความดูแลของตัวเองครับ เราจัดตั้งแผนกนี้ขึ้นเพื่อควบคุมทุกส่วนงานให้มีการทำงานตามมาตรฐานสากล ดังนั้นทุกฝ่ายจำเป็นจะต้องปรับตัวและทำความเข้าใจกับการทำงานรูปแบบใหม่นี้ เราไม่ได้ตั้งแผนกนี้ขึ้นมา เพื่อจับผิดการทำงานของใคร แต่เป็นตรวจสอบและแก้ไขข้อบกพร่องที่เคยมีหรือกำลังจะมีให้เป็นไปในทางที่ดีขึ้นมากกว่า” ซานอธิบาย
“ผู้บริหารทุกฝ่ายที่นั่งอยู่ในที่นี้ จะเป็นตัวแทนผู้บริหารระดับสูง ในการอธิบายให้พนักงานทุกคนเข้าใจถึงจุดประสงค์ที่เราจัดตั้งแผนกนี้ขึ้นมา” เซนเอ่ยเสริมพี่ชายอีกแรง
“ขอโทษนะครับ” หัวหน้าแผนกผลิตยกมือขึ้นกลางที่ประชุม “อย่างนี้ฝ่าย QC เดิมที่อยู่ในความดูแลของผมจะยังคงมีอยู่มั้ยครับ หรือว่าแยกส่วนกัน”
“ฝ่าย QC เดิมจะถูกย้ายไปขึ้นตรงกับแผนกควบคุมคุณภาพครับ ทางคุณก็ดูแลงานผลิตอย่างเดียวไปเลย ส่วนแผนกควบคุมคุณภาพจะถูกแบ่งเป็น งานควบคุมคุณภาพสินค้า กับ งานควบคุมคุณภาพบุคลากรภายในองค์กร ตามผังองค์กรที่ผมแจ้งไป” ซานเป็นคนตอบคำถามนี้เอง
“ในวันนี้เราต้องการแจ้งให้ทางผู้ถือหุ้นได้รับทราบถึงความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะมีขึ้นในอีกไม่ช้า และหลังจากวันนี้เราถึงจะเริ่มดำเนินการในขั้นตอนต่อไปครับ” เซนเอ่ยต่อ
“หลังจบการประชุมผมรบกวนหัวหน้าแผนกบุคคลตามไปพบผมที่ห้องด้วยนะครับ เราจะประกาศรับสมัครหัวหน้าแผนกควบคุมคุณภาพก่อนเลย ส่วนพนักงานคนอื่น ๆ ที่จะเข้ามาทำงานในแผนกนี้ ผมจะให้อำนาจการตัดสินใจกับหัวหน้าแผนกควบคุมคุณภาพไปเลย ทั้งเรื่องจำนวนของบุคลากรในแผนกหรือระบบการทำงาน หลังจากที่ทุกอย่างลงตัว จะมีเอกสารแจ้งไปทางผู้ถือหุ้นทุกท่านอีกครั้ง
ส่วนภายในบริษัท หลังจากทุกอย่างลงตัวจะมีการเรียกประชุมทุกฝ่ายอีกครั้ง เพื่อปรับการทำงานให้เข้ากับระบบใหม่ที่แผนกควบคุมคุณภาพกำหนดขึ้น หวังว่าจะได้รับความร่วมมือจากทุกฝ่ายเป็นอย่างดีนะครับ” ซานมองหน้าทุกฝ่ายเพื่อให้ทุกฝ่ายเข้าใจสิ่งที่เค้าสื่อออกไปตรงกัน
“มีใครอยากคัดค้านหรือมีข้อสงสัยเกี่ยวกับรูปแบบการบริหารองค์กรแบบใหม่ที่คุณฐิติวัฒน์เสนอมั้ยครับ ถ้ามียกมือขึ้นแจ้งได้เลย” คุณฐิติเอ่ยถามทุกคนในที่ประชุม แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ กลับมา
“ถ้าอย่างนั้นผมขอเสียงสนับสนุนแทนนะครับ ใครเห็นด้วยกับการปรับเปลี่ยนรูปแบบการบริหารงานและผังองค์กรแบบใหม่ที่คุณฐิติวัฒน์เสนอมานี้บ้างครับ” เหล่าผู้ถือหุ้นทั้งหมดยกมือขึ้นทันทีที่คุณฐิติพูดจบ ตามด้วยกรรมการบริหารส่วนใหญ่ที่ยกมือสนับสนุน มีเพียงกรรมการบริหารสามคนที่ยังคงนิ่งคิดอยู่
“เสียงส่วนมากลงความเห็นแล้วว่าเห็นควรให้มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบการบริหารให้เป็นไปตามนี้นะครับ ส่วนอีกสามท่านด้านนั้น ลงความเห็นว่ายังไงครับ เห็นด้วย คัดค้านหรืองดออกเสียงครับ เราจะได้สรุปการประชุม” คุณกิตเลขาคุณฐิติเอ่ยถามกรรมการบริหารทั้งสามคนที่ไม่ได้ยกมือ
“เห็นด้วยครับ” หนึ่งในกรรมการบริหารสามคนนั้นยกมือขึ้นตอบ ก่อนที่อีกสองคนที่เหลือจะยกมือขึ้นตาม
“สรุปมติที่ประชุมครั้งนี้ ผังองค์กรและการบริหารงานรูปแบบใหม่ที่นำเสนอในครั้งนี้ได้รับเสียงสนับสนุนจากทุกท่านอย่างเป็นเอกฉันท์นะครับ” คุณกิตเลขาคุณฐิติสรุป
“ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนและเห็นตรงกันกับแนวทางการบริหารงานใหม่ที่ผมนำเสนอไปนะครับ หากทางเราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว จะมีหนังสือแจ้งไปอีกครั้ง ขอบคุณมากครับ” ซานกล่าว
หลังจากปิดประชุมใหญ่เรียบร้อย ซาน เซนและคุณฐิติก็เดินกลับขึ้นมาด้านบนห้องทำงาน เพื่อรอคุยกับหัวหน้าแผนกบุคคลต่อ
“พ่อว่าจะมีคลื่นใต้น้ำบ้างมั้ย” ซานถามพ่อ หลังจากทั้งสามคนกลับมาถึงห้องทำงานคุณฐิติ
“พ่อมั่นใจว่าไม่มีหรอก ส่วนมากก็อาจจะแค่กลัวและไม่มั่นใจเท่านั้น อีกอย่างผู้บริหารของเราส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครมีปัญหาอะไรถึงขั้นต้องกลัวการตรวจสอบนะ” คุณฐิติตอบ
“หวังว่าจะเงียบสงบแบบนี้ตลอดไป ว่าแต่ทำไมอยู่ดีดีเฮียถึงอยากมีแผนกนี้เพิ่มขึ้นมาล่ะ หรือเฮียกังวลอะไร มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกกันรึเปล่า” เซนถามพี่ชาย
“ไม่มีอะไรหรอก ที่ผ่านมาลูกค้าเราก็ไม่เคยมีแจ้งเคลมหรือคอมเพลนอะไรกลับมาอยู่แล้ว เรื่องมาตรฐานเราตรวจสอบกันดีอยู่ แต่เฮียอยากจัดระบบใหม่ ให้มันมีมาตรฐานขึ้น ทั้งด้านการผลิต ทั้งการตรวจสอบงานของซัพพลายเออร์ อีกอย่างเฮียอยากจัดระบบคลังสินค้าใหม่ด้วย” ซานอธิบายให้น้องฟัง
“พ่อให้พวกเราจัดการได้เต็มที่ อยากปรับอยากเปลี่ยนอะไรก็จัดการได้เลย พ่อจะไปนอนรอเลี้ยงหลานอยู่บ้านแทน” คุณฐิติพิงเก้าอี้ตอบอย่างสบายใจ
“โหพ่อ เซนก็พยายามอยู่ แต่เค้ายังไม่มาซักทีอ่ะ” เซนทำหน้าเซ็งตอบพ่อ
“ไม่มีน้ำยาป่าวไอ้น้องชาย” ซานแซวน้อง
“แหมเฮีย...หาเมียให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาแซะน้องนะเฮียนะ พ่อเลิกหวังอุ้มหลานจากเฮียไปแล้วเนี่ย” เซนเบะปากใส่พี่ชาย
“เฮียไม่รีบว่ะ เจอคนที่ใช่เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น” ซานยักไหล่ตอบ
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...เสียงเคาะประตูห้องคุณฐิติดังขึ้น พร้อมกับหัวหน้าแผนกบุคคลที่เดินตามหลังคุณกิตเลขาคุณฐิติเข้ามา
“เดี๋ยวนั่งที่โซฟาเลยก็ได้ครับ” ซานผายมือให้หัวหน้าแผนกบุคคลนั่งลงที่โซฟา ก่อนที่ตัวเค้าเองและเซนจะเดินมานั่งอีกด้านของโซฟาเช่นกัน
“คุณน่าจะทราบแล้วว่าผมเรียกมาพบด้วยเรื่องอะไรนะครับ ผมอยากให้เราประกาศรับสมัครตำแหน่งหัวหน้าแผนกควบคุมคุณภาพให้เร็วที่สุด ถ้าขึ้นประกาศวันนี้เลยได้ยิ่งดี” ซานเอ่ยกับหัวหน้าแผนกบุคคล
“คุณสมบัติที่ท่านประธานกำหนดไว้ มีอะไรบ้างครับ” หัวหน้าแผนกบุคคลถามก่อนจะเตรียมจดลงสมุด
“ผมอยากให้เป็นผู้หญิงครับ เพราะผู้หญิงจะละเอียดรอบคอบและเนี๊ยบกว่าผู้ชายค่อนข้างมาก” เซนเอ่ย
“แต่เฮียว่าผู้ชายบางคนก็ละเอียดนะ ถ้าเราจำกัดเพศก็เท่ากับเราเสียโอกาสที่จะได้คนดีดีไป” ซานแย้ง
“งั้นก็ได้ เราค่อยดูตอนสัมภาษณ์กันอีกที” เซนพยักหน้าเห็นด้วย
“ผมอยากได้คนที่มีประสบการณ์ทั้งด้านการผลิต การควบคุมคุณภาพ และด้านการบริหารด้วย อย่างน้อยต้องมีประสบการณ์ขั้นต่ำ 3 ปี คิดว่าพอจะเป็นไปได้มั้ย” ซานถามทั้งเซนและหัวหน้าแผนกบุคคลที่นั่งตกใจอ้าปากค้างไปเรียบร้อยหลังจากได้ฟัง
“โห งานยากไปมั้งไอ้ลูกชาย ประสบการณ์ 3 ด้านในคนคนเดียวเนี่ย เหมือนเราต้องไปดึงหัวหน้าแผนกนี้จากบริษัทอื่นมาเลยนะ” คุณฐิติส่งเสียงมาจากโต๊ะทำงานที่นั่งอยู่
“นั่นสิเฮีย ประสบการณ์ 3 ปีนี่ไม่เท่าไหร่นะ แต่คนที่ได้ทั้งสายผลิตและควบคุมคุณภาพด้วย แถมพ่วงท้ายด้วยงานบริหารอีก มันจะมีหรอ” เซนถามบ้าง
“งั้นเฮียไม่จำกัดวุฒิ ระบุแค่ปริญญาตรีทุกสาขา เงินเดือนเรียกมาได้เลย เฮียขอแค่คุณสมบัติที่บอกไป ใครกล้ายื่นมาแสดงว่าต้องมั่นใจว่าตัวเองเก่งพอสมควร” ซานยังคงยืนยัน
“อายุก็ไม่จำกัดนะครับ” หัวหน้าแผนกบุคคลถามต่อ ซานและเซนเพียงแค่พยักหน้ากลับไป “งั้นผมขอสรุปนะครับ คุณสมบัติที่จะเปิดรับหัวหน้าแผนกควบคุมคุณภาพ เพศชายหรือหญิง จบปริญญาตรีในสาขาที่เกี่ยวข้อง มีประสบการณ์ 3 ปีขึ้นไป ในด้านการผลิต การควบคุมคุณภาพและการบริหาร มีเท่านี้นะครับ” เซนพยักหน้าให้หัวหน้าแผนกบุคคลอีกครั้ง
“ผมขอเพิ่มอีกข้อ” ทุกคนหันมองหน้าซาน “ต้องมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับมาตรฐาน ISO ด้วย เพราะมันเป็นเรื่องหลักที่เค้าต้องทำ” หัวหน้าแผนกบุคคลพยักหน้ารับ ก่อนจะขอตัวออกไปจัดการเรื่องประกาศรับสมัครงานต่อ
“เราคิดว่าจะจ่ายเงินเดือนเค้าเท่าไหร่เนี่ยตำแหน่งนี้ ต้องมีประสบการณ์รอบด้านขนาดนี้ เค้าจะยอมมาอยู่กับเราง่าย ๆ มั้ย” คุณฐิติถามลูกชาย
“ซานคาดการณ์ไว้ว่า เงินเดือนคงจะอยู่ที่ประมาณ 5 หมื่นครับพ่อ บวกลบนิดหน่อย แล้วแต่ประสบการณ์การทำงานและข้อจำกัดอื่น ๆ ของคนที่จะมาทำ คงต้องสัมภาษณ์ดูก่อนอีกที” ซานตอบคำถามพ่อ
“อืม ถ้าได้คุณสมบัติแบบที่เราบอก มันก็คุ้มนะ” คุณฐิติพยักหน้าเห็นด้วย
“ถ้ามีคนมาสมัครเฮียจะเรียกสัมภาษณ์เลยมั้ย หรือจะรอซักสามสี่คนแล้วค่อยเรียกพร้อมกัน” เซนถาม
“รอซักอาทิตย์มั้ย เดี๋ยวแกไปกำชับให้เฮียอีกที ว่าให้กระจายข่าวออกไปเยอะ ๆ ลองแจ้งผ่านทางซัพพลายเออร์ที่เราใช้บริการอยู่ด้วยก็ได้ เผื่อเค้าอยากแนะนำใครมาสมัคร” ซานเสนอ
“ได้เฮีย ถ้าเลยอาทิตย์นึงแล้วยังไม่ได้ เราค่อยว่ากันอีกที เดี๋ยวเซนไปจัดการให้” เซนตอบรับ
“พ่อจะช่วยบอกไปทางบริษัทเพื่อน ๆ พ่ออีกทาง” คุณฐิติเสนอตัวช่วยลูก ๆ “แล้วเราจะย้ายของมาเมื่อไหร่ เดี๋ยวพ่อให้กิตเค้าจัดการเรื่องห้องให้ เซนเองก็จะได้ย้ายพร้อม ๆ กันไปเลย”
“ถ้าพ่อเคลียร์แล้วก็ย้ายได้เลยครับ ส่วนห้องเก่าเซนกับโซนออฟฟิตฝั่งนั้น ซานจะให้เค้ามาเคลียร์พื้นที่ไว้ ซานจะใช้พื้นที่ตรงนั้นเป็นแผนกควบคุมคุณภาพเลย เพราะใกล้ห้องเก็บเอกสารที่ว่างอยู่ แผนกนี้น่าจะมีเอกสารเยอะ” เมื่อได้ข้อสรุปจากซานเรียบร้อย คุณฐิติก็เรียกเลขาเข้ามาสั่งการ เพื่อจะได้จัดเตรียมการย้ายพื้นที่ทำงานของทุกคนให้เรียบร้อย
- ผู้เขียน
