ตอนที่ 14
เส้นผมดกดำดังสีของกาน้ำคือสิ่งแรกที่กงหยวนฉีนั้นอยากจะสัมผัส เขาที่เพิ่งแย่งเอาเครื่องหอมสำหรับสระผมมาจากนางกำนัลจงอี้ผิงจึงวางมันลงอย่างเบามือก่อนจะเริ่มสระผมให้กับภรรยาด้วยกิริยาถนอม เขามือเบามากจนซ่งไฉ่หนิงยังจับไม่ได้ว่าคนที่กำลังนวดหนังศีรษะให้ตนเองไม่ใช่จงอี้ผิงเสียแล้วหากแต่เป็นมือของบุรุษที่เคยสังหารคนมาจนนับไม่ถ้วนต่างหาก
กงหยวนฉีนวดหนังศีรษะไปก็ก้มลงมองใบหน้าของนางไป ซ่งไฉ่หนิงมีแววงดงามมาตั้งแต่นางอายุแค่สิบสี่หนาวนางงดงามเฉิดฉายโดดเด่นกว่าใครในงานล่าสัตว์คราวนั้น งดงามจนเขาถอยสายตาจากนางไม่ได้ตลอดงาน ปากเล็กจิ้มลิ้มสีแดงระเรื่อราวกับผลของอิงเถานี้สะดุดตาเขานักแต่แรกเห็น ไหนจะคิ้วเรียวแต่ก็ดกดำสีเข้มโดดเด่นเห็นแต่ไกลรับกับ ดวงตาเรียวทรงดอกท้อคู่นั้นที่งดงามทั้งยามที่นางหลับและตื่น จมูกเรียวโด่งนั้นเชิดที่ส่วนปลายบอกได้ว่าผู้เป็นเจ้าของนี้ดื้อดึงและเอาแต่ใจเพียงใดฉายแ
