ตอนที่ 6

1149 คำ
“เป็นไงมั่งนี...วันนี้ไปทำงานที่พี่ฝากให้ทำแล้วดีมั้ย” มาลีถามน้องสาวหลังจากที่มาลินีกลับมาถึงอพาทเม้นท์ในตอนเย็นใกล้ค่ำ แต่ยังไม่มีวี่แววว่าพี่เขยของหล่อนจะกลับมา ภาสกรคงยังไม่กลับจากที่ทำงานกระมัง “ก็ดีค่ะ...แล้วนี่พี่ภาสยังไม่กลับเหรอพี่มาลี” “ภาสเขากลับบ้านไม่ค่อยเป็นเวลาหรอก บางวันติดงานด่วนที่บริษัทก็กลับดึก เป็นแบบนี้ล่ะ พี่ถึงไม่ท้องซักที” “แหม...ทำยังกับว่าพี่มาลีกับพี่ภาสไม่ค่อยได้หวานกันอย่างนั้น” “จริง ๆ นะนี...พี่กับพี่ภาสมีเวลาไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ เราสองคนพยายามจะทำงานเก็บเงินให้ได้มากที่สุด บางทีพี่ก็เหนื่อย แต่ภาสเขาไม่เคยบ่นเลยนะถ้าพี่เหนื่อยแล้วบอกเขาว่าพี่หมดแรง” “พี่มาลีไม่กลัวพี่ภาสมีบ้านเล็กบ้านน้อยเหรอ ถ้าเป็นแบบนี้” “โอ๊ย!...ถ้ามีพี่ก็ไม่สนใจหรอก พี่อยากทำงานเก็บเงินให้ได้เยอะ ๆ นี่สิ้นเดือนว่าจะส่งเงินให้พ่อกับแม่บ้าง ว่าแต่เราเถอะ ทำงานได้เงินเดือนแล้วต้องเก็บไว้ให้มากนะ ยิ่งเรามีเงินมากก็จะยิ่งทำให้รู้สึกอุ่นใจ” อุ่นใจอย่างนั้นเหรอ...มาลินีนึกในใจ หล่อนเห็นมาลีมีความสุขเวลาพุดถึงเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ แต่ไม่ยักจะตื่นเต้นเวลาพูดถึงผัว หรือพี่สาวของหล่อนเป็นอย่างนี้หรือเปล่า พี่เขยของหล่อนถึงได้ไวไฟนัก ตอนแรกมาลินีนึกว่าภาสกรเป็นผู้ชายที่เรียบร้อย เพราะดูท่าทางหงิม ๆ ไม่พูดมาก ที่ไหนได้ ร้ายไม่ใช่เล่นเหมือน “กินข้าวเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำนอนซะ พรุ่งนี้จะได้รีบตื่นแต่เช้าไปทำงาน” มาลีพูดต่อหลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว “เถ้าแก่ที่พี่ฝากให้นีไปทำด้วยใจดีมากนะ ขยันทำงานให้เข้าเห็นใจเขาจะได้เอ็นดูจ้างเราทำงานนาน ๆ”                             บทที่ 4               “ค่ะ” มาลินีรับคำก่อนจะเก็บจานบนโต๊ะไปล้างและอาบน้ำเข้านอนอย่างที่มาลีพี่สาวของหล่อนว่า เด็กสาวเห็นไฟในห้องของมาลีดับแล้วหลังจากที่หล่อนอาบน้ำเสร็จก็คิดว่าพี่สาวคงนอนหลับไปแล้ว หล่อนนึกในใจว่ามาลีคงมีแต่เรื่องงานในหัวเพราะยังไม่ทันสองทุ่มก็ปิดไฟนอนซะแล้ว มาลินีนึกสงสัยว่ามาลีกับภาสกรอาจไม่ค่อยมีอะไรกันบ่อยนัก ถึงว่าพี่เขยของหล่อนเลยต้องหาหนังโป๊มาไว้ปลุกใจ แต่มันปลุกใจพี่สาวของหล่อนคนเดียวเสียเมื่อไหร่ หนังโป๊นั่นยังทำให้เด็กสาวอย่างหล่อนหัวใจเต้นแรงตามไปด้วย เด็กสาวสิบแปดเข้านอนหลังพี่สาวของหล่อนเกือบชั่วโมงแต่หล่อนก็ไม่ได้หลลับตาลงง่าย ๆ เด็กสาวยังเล่นโทรศัพท์ไปตามเรื่องตามราวกระทั่งมาลินีเหลือบดูนาฬิกาที่ข้างฝาห้องก็เห็นว่ามันดึกใกล้เที่ยงคืนเข้าไปแล้ว ร่างอวบอัดในชุดนอนผ้าซาตินบางจนเห็นเนื้อในของมาลินีนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงขนาดนอนคนเดียว ภายในห้องของหล่อนปิดไฟแต่ไม่มืดเพราะเด็กสาวเปิดโคมไฟดวงเล็กหัวเตียงและนอนเคลิ้มจนเกือบฝัน ถ้าไม่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาแตะไต่ที่เรียวขา “อุ๊ย! พี่ภาส” เด็กสาวเกือบหลุดอุทานเสียงดังเพราะเมื่อลืมตาก็เห็นใบหน้าของพี่เขยลอยอยู่ใกล้ ๆ แต่ปากของหล่อนก็ถูกปิดไว้ด้วยมือหนา ๆ ภาสกรก้มลงมาแล้วกระซิบข้างหูเบา ๆ “จุ๊...จุ๊...อย่าเสียงดังไปสิจ๊ะนี” ภาสกรกระซิบกระซาบ มาลินีที่ปากของหล่อนยังถูกปิดไว้เหลือบมองไปที่ประตู หล่อนพึ่งนึกได้ว่าไม่ได้ลงกลอน แต่พี่เขยหล่อนเข้ามาตอนไหนทำไมไม่ได้ยินเสียงแม้แต่นิดเดียว ชายหนุ่มค่อย ๆ เลื่อนมือออกจากปากของเด็กสาว “พี่ภาสพึ่งกลับเหรอคะ” “จ้ะ...พี่พึ่งกลับ” “ทำไมไม่ไปอาบน้ำนอนซะล่ะคะ พี่มาลีนอนแล้วนะ” “จะรีบไปไหนล่ะ...พี่จะเข้ามาดูว่านีหลับรึยัง” มาลินีแกล้งชันเข่าขึ้น ใต้แสงจากโคมไฟเรือนร่างของหล่อนก็อะร้าอร่ามเพราะชุดนอนบางแสนบางทำให้เห็นทรวดทรงองเอวชัดเจนยิ่งกว่าอะไร “นีกำลังจะหลับนี่ไงคะ” “จะรีบหลับไปไหนกัน...วันนี้พี่ยังทำภารกิจไม่เสร็จลุล่วงเลยรู้มั้ย” มาลินีเลิกคิ้วสูง “ภารกิจอะไรคะพี่ภาส” “ภารกิจบนรถเมล์ยังไง...แหม...พี่เสียดายจะแย่” “อุ๊ย! พี่ภาส” เด็กสาวครางเบา ๆ เพราะภาสกรที่นั่งอยู่ข้าง ๆ หล่อนซึ่งนอนบนเตียงเริ่มไล่นิ้วมือลงไปที่ลำคอของหล่อน เขาเริ่มลูบไล้ลำคอขาวเนียนของน้องเมียอย่างระมัดระวัง มาลินีกลั้นหายใจก่อนจะกระซิบ “พี่ภาส...ไม่กลัวพี่มาลีตื่นขึ้นมาเหรอคะ เดี๋ยวถ้าพี่มาลีรู้ว่าพี่ภาสกลับมาล่ะ” “มาลีน่ะนอนหลับเป็นตาย เวลานอนใครอย่าไปปลุก เพราะปลุกยังไงก็ไม่ตื่น” มาลินีเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของภาสกรในแสงไฟสีส้มของโคมดวงเล็ก แต่หล่อนก็ยังนอนเฉยปล่อยให้นิ้วซุกซนของพี่เขยไล้เล่นลงไปที่ลำคอ ลูบบนไหปลาร้าเบา ๆ เด็กสาวแขม่วท้องด้วยความซาบซ่าน “น้องนีนี่อวบจริง ๆ เลยนะ...วันนี้พี่อยู่ใกล้ชิดเลยรู้ว่าน้องนีนี่หุ่นน่า...” “น่าอะไรคะพี่ภาส” หล่อนถามเสียงหวาน ภาสกรยิ้ม ๆ ไม่ตอบแต่ลูบไล้ลงไปถึงสองเต้าที่เห็นผ่านเนื้อผ้าบางเบาของชุดนอนชัดเจน ชายหนุ่มสะกิดที่หัวนมของหล่อนเบา ๆ “ซี๊ด...พี่ภาส...อย่าทำอย่างนี้สิคะ” “หืมม์...ทำยังไง” “ก็...ทำอย่างนี้ไงล่ะคะ” มาลินีแกล้งแอ่นหลังให้หน้าอกอวบ ๆ ของหล่อนชูชันขึ้นไปโดนปลายนิ้วของพี่เขยที่รออยู่แล้ว ภาสกรขนลุกซู่ เพราะมาลีทำแต่งานและไม่ค่อยจะให้เขาเล่นจ้ำจี้ด้วย พอเจอแบบนี้ชาหนุ่มก็เหมือนพบของเล่นชิ้นใหม่ เป็นของเล่นมีชีวิตที่เต็มใจจะให้เขาเล่นซะด้วย “นมน้องนีนี่...ใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยนะ” ภาสกรพูดแบบตรงไปตรงมา แต่แทนที่เด็กสาวจะเขินอายมาลินีกลับชอบที่เขาพูดแบบนั้น “ใหญ่แล้วไงคะ...เทียบกันได้มั้ยกับของพี่สาวนี” “ของนีใหญ่กว่าเยอะ ดูหัวนมสิ สีชมพู...เอ้อ...น่าดูดซะด้วย” “ดูดซีคะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม