“บอสจะเสียงดังทำไมคะเนี่ย อยู่กันแค่นี้เอง แล้วยุงก็ไม่ได้สั่งบอสด้วย ยุงแค่บอกเฉยๆ บอสตีความเป็นอย่างอื่นแทน”
อทิตยาละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ เงยหน้ามองบอสหนุ่ม แล้วพูดเหมือนดุใส่
“ถ้าเธอทำงานไม่เสร็จก่อนเลิกงาน ฉันจะหักเงินเดือนเธอ เพราะฉันจำได้ว่า ฉันสั่งงานตั้งแต่ก่อนเที่ยง จนป่านนี้ยังไม่เสร็จ ทำนานไปไหมเนี่ย” เขาเริ่มหาเรื่อง
“ตอนที่บอสสั่งงาน บอสไม่ได้บอกยุงนี่ว่า ต้องทำให้เสร็จก่อนกี่โมง เพราะฉะนั้นยุงทำตอนไหนก็ได้ และก็มีอารมณ์ทำตอนสี่โมงเย็น แล้วไม่ต้องห่วงว่ายุงจะทำงานไม่เสร็จก่อนเลิกงาน ทันอยู่แล้วค่ะมือระดับนี้ อีกอย่างวันนี้ยุงมีนัดด้วย ไม่อยากทำโอที” อทิตยาฉอดๆ ใส่เจ้านาย ที่อยากจะเอามือเขกหัวเลขาจอมเถียงเก่ง
“มีนัดเหรอ นัดกับใคร” เขาอยากรู้ขึ้นมาทันใดที่ได้ยินว่า อทิตยามีนัด “หรือว่านัดกับโต”
“บอสน่าจะมีอาชีพเสริมเป็นหมอดูนะคะ ทายถูกเผงเลย เย็นนี้ยุงมีนัดไปกินอาหารญี
