“พี่แชมป์ให้ตายสิ ไปมีเรื่องอีกแล้วใช่ไหม” เสียงของข้าวหอมโวยวายขึ้นทันทีเมื่อพี่แชมป์แฟนของตัวเองเดินเข้ามาในบ้านของฉัน
“นิดหน่อยเอง ไอ้ปั้นเจ็บกว่าพี่เยอะ” พี่แชมป์พูดขึ้นพร้อมกับปรายตามองฉัน
“เรื่องของเฮีย มานี่สิเดี๋ยวข้าวทำแผลให้ เลิฟรบกวนขออุปกรณ์ทำแผลหน่อย” ประโยคแรกข้าวหอมพูดกับแฟนของตัวเองก่อนจะหันมาพูดกับฉันในประโยคที่สอง
“นี่” หลังจากไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาแล้ว ฉันก็ส่งมันให้ข้าวหอมทันที
“ตัวเองหน้าแหกขนาดนี้บอกไม่เยอะหรอพี่แชมป์” ข้าวหอมที่บรรจงทำแผลให้พี่แชมป์ก็บ่นขึ้นอยู่ตลอด
“ถ้าของพี่เรียกว่าเยอะของไอ้ปั้นก็คงโคตรของโคตรเยอะ แผลเก่าก็ฉีกเพิ่ม หน้าก็เละ สภาพโคตรแย่” หัวใจของฉันกระตุกกับคำพูดของพี่แชมป์ ต่อให้ตอนนี้ในใจจะมีความโกรธหรือเกลียดเขามากแค่ไหนแต่ความรู้สึกกลับเป็นห่วงเป็นใย
“แบบนี้คงกลับบ้านไปให้แม่ทำแผลให้แล้ว” ข้าวหอมพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะแปะผ้าปิดแผล
