ก็อก ก็อก ก็อก
" พี่สาวครับ ผมเอง "
นลินดาเปิดประตูออกก็พบกับโยธา
" นายมาทำอะไรเวลานี้ ยังไม่ได้กลับบ้านเหรอ "
" ผมโดนไล่ออกจากบ้านแล้ว ไม่มีที่ไป พี่สาวให้ผมอยู่ด้วยได้ไหม "
อะไรนะ เขาจะมาอยู่กับเธอเหรอ ในห้องแคบๆเท่ารูหนูเนี่ยนะ ดูๆแล้วเขาก็มีตังค์ทำไมไม่ไปพักโรงแรมหรือไม่ก็บ้านเพื่อนเขานะ เพื่อนเขาแต่ละคนก็ดูรวยๆกันทั้งนั้น
" ฉันว่านายไปพักกับเพื่อนดีไหม "
" พวกนั้นมันอยู่คอนโด อยู่กับแฟน ไม่มีใครโสดเหมือนผม"
" งั้นนายก็ไปพักที่โรงแรมก็ได้นายน่าจะมีเงินอยู่ใช่ไหม "
" ผมถูกตัดหางปล่อยวัดแล้ว ไม่มีเงินแล้ว พี่สาวไม่สงสารผมเหรอ หรือว่าพี่สาวรังเกียจผม ไหนบอกว่าเห็นผมเหมือนน้องชายไง "
นลินดามองหน้าเขาที่ทำหน้าเศร้าคอตกก็อดสงสารไม่ได้
" ฉันไม่ได้รังเกียจ แค่กลัวว่านายจะอยู่ไม่ได้ ฉันไม่มีเตียงนอนนิ่มๆมีแค่ที่นอนปิคนิคบางๆ ห้องก็แคบ ฉันห่วงว่านายจะอึดอัดจนอยู่ไม่ได้ "
" แค่มีพี่สา
