ทันใดนั้นเสียงหนึ่งพลันดังขึ้น
จ้าวจิ่นหลงพลันได้สติรีบถอนริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากอันหอมหวานของสตรีในอ้อมกอดอย่างทันที
เสียงนั้นยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่องอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวของเขากับเฉินเจียวเหมย
จ้าวจิ่นหลงหรี่ตาลงพร้อมหูฟัง
เสียงนั้นเป็นเสียงของอาวุธกระทบกันดังเคร้งคร้าง
มันเป็นเสียงของการต่อสู้อย่างไม่ต้องสงสัย
จ้าวจิ่นหลงแน่ใจว่าคงเป็นการต่อสู้ระหว่างลูกน้องของเขาที่คอยติดตามคุ้มกันเขาอยู่ห่างๆ กับใครก็ตามที่บังอาจไล่ล่าเขาไม่เคยได้หยุดหย่อน
เขาเป็นองค์ชายที่มีตำแหน่งพ่วงท้ายเป็นรัชทายาทแน่นอนว่าย่อมมีเรื่องเช่นนี้ เขาไม่แปลกใจ
“อาเหมย...” จ้าวจิ่นหลงตัดสินใจปลุกสตรีในอ้อมกอดให้ตื่นขึ้นมาหลังจากที่นางกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ภายในอ้อมอกของเขา
“หืม...” เฉินเจียวเหมยจึงงัวเงียตื่นขึ้นมาจากนิทรารมย์ฝันหวานที่นางไม่รู้เลยว่ามันมิใช่แค่เพียงความฝัน
“ตื่นขึ้นมาก่อน ยามนี้อันต
