เมียหมอ -03- ไร้ความรู้สึก
1132 คำ
"อ้าวญ่า เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วเหรอ" พี่ชายเธอเดินมาจากไหนไม่รู้ทักขึ้น
"ค่ะ ญ่าไม่เห็นพี่ซีหน้าห้องน้ำ เลยเดินตามหา"
"พี่มารับโทรศัพท์อะ ขอโทษนะที่ให้เดินหา"
"ไม่เป็นไรค่ะ แล้วเราจะกลับกันเลยหรือว่ายังไงคะ"
"เพื่อนพี่มันส่งข้อความมา บอกว่าอยากคุยด้วย"
"เพื่อน? นอกจากหมออลันแล้ว พี่ซียังมีเพื่อนที่ไหนอีกเหรอคะ"
"พูดเหมือนพี่ชายตัวเองเป็นคนเลว ไม่มีใครคบอย่างนั้นแหละ"
เซญ่าหัวเราะเบาๆออกมา จากนั้นเดินออกไปกับพี่ชายเพื่อไปหาเพื่อน ที่เขาพูดถึงก่อนหน้านี้ แม้ภายนอกจะเป็นสนามแข่งรถธรรมดา แต่ภายในกลับไม่ต่างอะไรจากสนามบันเทิงเลย เพียงแค่มีคนไม่มากเท่านั้น
ซีโร่เปิดประตูเข้าไปยังห้องๆหนึ่ง โดยข้างในมีชายหนุ่มอีกสี่คนหน้าตาดีนั่งอยู่โซฟา ข้างกายมีสาวสวยนั่งประกบทุกคนยกเว้นอลัน เขานั่งสูบบุหรี่ เบนสายตามองคนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเมื่อครู่
"มาช้าจังวะ พวกกูรอนานแล้วเนี่ย" สิบทิศพูดขึ้น
"โทษทีว่ะ คุยธุระอยู่"
"แล้วนั่นใครวะ เด็กมึงเหรอ" เซอร์เวย์ถามพลางกระดกน้ำสีอำพันเข้าปาก สายตามองเซญ่าตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เปล่า น้องสาวกูเอง ชื่อเซญ่า"
ซีโร่ตอบ แล้วพาเซญ่าไปนั่งที่โซฟาตัวว่างโดยเธอได้นั่งต่อหน้าอลันพอดี เธอลอบมองเขาเป็นระยะ ส่วนเขายังคงเย็นชาใส่เธอไม่ต่างจากก่อนหน้านั้น
"เฮ้ย อลัน มึงยังไม่มีคู่นั่งเลยนิ รับน้องเซญ่า ไปนั่งด้วยสักคนไหมวะ" คริสเตียนพูดขึ้นพลางหันไปยิ้มกับเพื่อนๆ
"ไม่ละ"
"แหม เย็นชาจังเลยเพื่อนกู กับคนไข้สาวสวยจะเย็นชาแบบนี้บ้างไหม"
เขาไม่สนใจกับคำพูดของเพื่อนที่กำลังกระแนะกระแหนตัวเอง ควันสีเทาถูกพ่นออกมาจากปากหมอหนุ่ม เซญ่านั่งฟังเพื่อนพี่ชายและพี่ชายคุยกันเงียบๆ ภาพที่เพื่อนพี่ชายตัวเองกำลังนัวเนียกับหญิงสาวข้างกาย ทำเอาเธอถึงกับเบือนหนีจากภาพๆนั้นแทบไม่ทัน
"ใจเย็นๆสิคะ เพื่อนคุณยังอยู่เต็มห้องเลยนะ"
"คิดซะว่าที่นี่มีแค่เราสองคนก็พอ"
"อดยากมาจากไหนวะ ใครมีถุงบริจาคให้มันหน่อย ท่าทางถุงจะหมดตั้งแต่เมื่อคืน"
"ไม่เอาสักคนจริงเหรอคุณหมอ หืม" สิบทิศเอ่ยถามเพื่อนสนิท ที่เอาแต่นั่งสูบบุหรี่เงียบๆพอเข้ามา สนทนากับเขาไม่กี่ประโยคก็นั่งเงียบอย่างที่เห็น
"อย่าถามว่าเอาสักคนไหม ให้ถามว่ามันเคยพาใครมานั่งด้วยไหมเลยดีกว่า ไม่แน่นะ เงียบๆแบบนี้อาจจะแอบซุกผู้หญิงไว้ก็ได้"
เขานั่งฟังเพื่อนนินทาในระยะเผาขน ไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งเหล่านั้นมากนัก เขาไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายในชีวิตโดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง ผู้ชายอย่างเขาใช่ว่าไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าบนเตียง แค่เป็นครั้งคราว ไม่ได้บ่อยเหมือนคนเสพติดเรื่องเซ็กส์ขนาดนั้น
"ญ่าขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะพี่ซี"
"ได้ๆ"
เธอลุกขึ้นเดินออกจากห้องที่มีแต่เสียงเพลงเพื่อรับโทรศัพท์จากเพื่อนสาวอย่างพิ้งค์พลอย
"ว่าไงพิ้งค์"
"(ญ่า ฉันมีเรื่องอยากขอร้องแกอะ)"
"เรื่องอะไรเหรอ"
"(คืออย่างนี้นะ แกรู้จักไคลีย์ไหม)"
"รู้จักสิ นางแบบชื่อดังขนาดนั้น จะไม่รู้จักได้ยังไง"
"(นั่นแหละ เมื่อคืนอะ หล่อนไปมีเรื่องกับแฟนของอดีตแฟนเก่านาง แล้วนางก็เลยโดนปลดออกจากการเป็นพรีเซ็นเตอร์)"
"แล้วยังไงเหรอ"
"(แก...ช่วยมาเป็นพรีเซ็นเตอร์แทนนางได้ไหม คือตอนนี้ไม่มีใครเหมาะสมเท่ากับแกแล้วนะญ่า พี่สาวฉันย้ำมาด้วยว่าต้องเป็นแกเท่านั้น)"
"จะบ้าเหรอพิ้งค์ ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนั้นหรอกนะ แกขอความช่วยเหลือผิดคนแล้ว"
"(บุคลิกแกเหมือนไคลีย์ ถึงจะไม่ใช่ลูกครึ่งก็เถอะ)"
"ไม่เอาอะ ฉันไม่ชอบงานแบบนั้น"
"(ขอร้องนะญ่า ต้องเป็นแกเท่านั้น)"
"พรีเซ็นเตอร์ชุดว่ายน้ำฉันไม่เอาหรอก"
"(มันไม่ได้โชว์หวือหวาขนาดนั้นหรอก ฉันรับประกันเลย เดี๋ยวฉันส่งรูปให้ดูตอนนี้เลยก็ได้)"
"ก็อยากช่วยนะ แต่ฉันไม่ถูกกับชุดว่ายน้ำ"
"(ฉันไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครแล้วนะญ่า ถือว่าฉันขอร้อง เอาอย่างนี้ ฉันให้เวลาแกคิดสามวัน แล้วแกค่อยมาให้คำตอบฉัน ตกลงไหม)"
"แกกำลังทำให้ฉันหนักใจนะพิ้งค์พลอย"
"(นะญ่านะ ลองคิดดูหน่อยนะ ตอนนี้พี่สาวฉันโดนกดดันหนักมาก ภายในอาทิตย์นี้ต้องหานางแบบมาแทนไคลีย์ให้ได้)"
เธอถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจ นางแบบชุดว่ายน้ำ นี่ไม่ใช่ตัวเธอเลย ถึงพิ้งค์พลอยยืนยันด้วยตัวเองว่าชุดไม่ได้หวือหวาอะไร แต่ขึ้นชื่อว่าชุดว่ายน้ำมันก็ต้องมีหวือหวาบ้างแหละ
"จะลองคิดดูนะพิ้งค์"
"(ขอบคุณนะเซญ่า รักแกที่สุดเลย)"
เธอวางสายจากพิ้งค์พลอยลง หมุนตัวเตรียมเดินกลับเข้าห้องไปหาพี่ชาย แต่ดันเห็นอลัน เดินนำชายคนหนึ่งออกมาจากห้องที่เธอออกมา ก่อนหน้านั้น
เธอเดินกลับเข้ามาในห้องเดิมอีกครั้ง นั่งลงข้างพี่ชาย เปิดหน้าจอโทรศัพท์ เช็กดูความเคลื่อนไหวของคนในโซเชียล
"อลันมันไปไหนวะ"
"ไปเช็กของมั้ง" ซีโร่ตอบ ก่อนจะกระดกน้ำสีอำพันที่เหลือเกือบก้นแก้วเข้าปากไป
ทางด้านอลัน เขาเดินนำภาคินมายังห้องเก็บสินค้า ซึ่งที่นี่ส่วนมากจะใช้เก็บโคเคนตัวยาอื่นๆเป็นส่วนใหญ่ เขาเดินมาดูสินค้าในลังไม้ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาหาภาคิน
"เอาหนูทดลองออกมา"
ภาคินส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องตัวเองอีกที ไม่นานหนูทดลองที่ว่าก็ถูกลากตัวออกมานั่นคือฟาน นักแข่งที่แพ้อลันวันนี้
"มันจะเข้ามาขโมยสินค้าของเราพอดี ผมเลยจับมันมาเป็นหนูทดลอง ให้สินค้าเรา"
"อืม จัดการทดลองมัน"
"มึงปล่อยกูนะไอ้อลัน! มึงทำอะไรกู!!"
"ก็แค่ทดลองยาตัวใหม่ อย่าตื่นเต้นสิ" มาเฟียหนุ่มในคราบคุณหมอแสยะยิ้มน่ากลัว เขาพยักหน้าบอกคนสนิทให้เริ่มทดลอง ส่วนตัวเองยืนมองด้วยสายตาเย็นชา ไม่มีความรู้สึกสงสาร อยู่ในแววตาคู่นี้ของเขาเลย
- ผู้เขียน
