‘เสี่ยวซิง ดูนี่ เหมาะกับข้าหรือไม่’
ท่านเทพกล่าวขณะยกถุงหอมปักลายนกยวนยางขึ้นมาดู ใบหน้าหวานล้ำดูสดใสขึ้นหลังจากได้ชมดอกไม้ไฟและเที่ยวเล่นในตลาดของงานเทศกาล
คิดถูกจริงๆ ที่พานางมาท่องแดนปุถุชน
ข้ายิ้มกว้างพร้อมกับพยักหน้า
‘ไม่มีสิ่งใดที่ไม่เหมาะกับท่านขอรับ’
ข้ากล่าวตามความสัตย์จริง ไม่ว่านางจะทำสิ่งใด ล้วนไม่เคยคิดขัด
ข้าซื้อถุงหอมคู่กัน แม้ในภพชาตินี้นางจะไม่มีวันมองข้าเป็นอื่น แต่ข้า...ขอแค่ได้เคียงคู่กับนางแม้เพียงถุงหอมก็พอแล้ว
‘นับวันเจ้ายิ่งเหมือนพี่ข้าเข้าไปทุกที’
นางกล่าวเช่นนั้น ทว่าใบหน้าของนางกลับแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ ไม่ว่าจะมองเท่าใดก็ไม่มีวันเบื่อ
‘เพราะท่านบอกว่าข้าคือครอบครัวของท่าน’
ท่านเทพหันกลับมาส่งยิ้มกว้าง และเอื้อมมือมาลูบหัวข้าอย่างเอ็นดูเหมือนทุกที
‘ถ้าเจ้าโตช้ากว่านี้อีกนิดก็คงจะดี’
ข้าไม่สามารถตอบโต้ได้ ทำได้เพียงฝืนยิ้มเพื่อให้นางสบายใจ คำว่
