“มึงจะมาขอลาออกหรือไง ถึงได้มาเช้าขนาดนี้”
“เมื่อคืนนายบอกผมว่าให้ผมซื้ออาหารพวกนี้มาส่งก่อนเจ็ดโมง แล้วนี่มันก็หกโมงครึ่งแล้วนะครับ” ก้องเกียรติตอบเจ้านายอย่างงงๆ ก็เมื่อคืนเขาส่งข้อความมาสั่งให้ซื้ออาหารต่างๆ ไม่ใช่เหรอ
“เออ! เอาวางไว้ตรงนั้นแหละ” บาสเตียนลืมไปสนิทเลยว่าเขามอบหมายงานอะไรให้ก้องเกียรติทำบ้าง ตอนนี้ในหัวหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่จัดการกณิศาให้หายดื้อด้าน
“เสร็จแล้วก็ออกไปสิ รอเมียมึงมาตัดริบบิ้นหรือไง” เขาหันไปดุลูกน้องที่ยืนเก้ๆ กังๆ ทำตัวไม่ค่อยถูก
“ผมรอที่ล็อบบี้นะครับ”
“ไม่ต้องรอ ไปที่โชว์รูม มีเอกสารอะไรก็เอากลับมาให้เซ็นที่นี่”
“ครับ” ก้องเกียรติรับคำสั่งเสร็จก็เดินออกไปจากห้อง และเพิ่งคิดรับรู้ว่าที่เจ้านายหงุดหงิดแต่เช้า คงเป็นเพราะลูกหนี้ที่ควบตำแหน่งแม่บ้านและผู้หญิงที่ทำให้เจ้านายหัวเสียที่สุด
ทำงานกับบาสเตียนมาเกือบสิบปี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้บาสเตีย
