“น้องดาอยากให้พี่ทำ”
“ไม่! อื้อ... พี่จักรไม่นะ... อื้อ... มันไม่ดี มันสกปรก อื้อ...”
ฝ่ามือที่ว่างอยู่พยายามผลักดันใบหน้าของเขาไม่ให้เข้าใกล้ แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อจักรฉกใบหน้าลงมาตรงๆ ริมฝีปากทาบปิดที่ดอกไม้ก่อนจะตวัดปลายลิ้นรัวเร็วไปตามรอยแยกเล็กๆ จนดารินสะท้านไปทั้งร่าง ได้แต่ส่ายใบหน้าว่าไม่ยอม ทั้งที่ดอกไม้เบ่งบานรอคอยเวลาที่เขาจะลงมากลืนกิน
“ไม่สกปรกเลยค่ะ หอมมากต่างหาก ทั้งหอมทั้งหวาน อืม... หอมที่สุด หวานที่สุด”
ดารินผงกศีรษะขึ้นมองตามที่จักรบอกก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่น เมื่อจมูกโด่งของเขาก้มลงดอมดมดอกไม้ของเธอเพื่อพิสูจน์ความหอม ก่อนที่ปลายลิ้นร้อนจะแลบออกมายาวเพื่อตวัดไล้ชิมรสชาติความหวาน
“พี่จักร...”
เพียงคำนั้นที่เธอพูดได้ เพราะนอกจากนั้นมันคือเสียงครวญครางที่ไม่มีท
