2
2214 คำ
คนตัวเล็กเดินออกมามองหาเสื้อผ้าแต่กลับไม่เจอใครเลยสักคนเดียว เธอเดินออกตั้งใจจะไปถามแต่หางตาดันมองเห็นถุงยางที่ใช้แล้วทิ้งอยู่พื้นถึงสี่ถุงแล้วก็หวั่นใจแต่ก็ดีใจที่เขายังมีสติพอจะป้องกัน เธอหยิบทุกอย่างไปทิ้งลงถังขยะแล้วหันไปมองตามเสียงเปิดประตูเข้ามา
เมื่อคืนถือว่าเป็นกำไลของเธอสินะ!
คนตัวสูงมากหุ่นแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงามผิวสีขาวนั้นเต็มไปด้วยรอยข่วน รอยจูบให้ดูเซ็กซี่มากยิ่งขึ้น ใบหน้าคมสันดูดีมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวอย่างมากต่อให้ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนก็เด่นจนสามารถจำได้ไม่ยาก
"มองขนาดเอากันอีกรอบไหม?"
"บ้า!"
"อันนี้ชุดพี่ใส่ไปก่อนชุดของเบลแม่บ้านพึ่งเอาไปซัก"
"ขอบคุณค่ะ"
"อาหารเช้ารออยู่อย่าให้พี่ต้องคอยนาน พี่ไม่ชอบรอ!" คนตัวใหญ่บอกด้วยน้ำเสียงโทนเรียบแต่แววตามองแทะโลมอย่างชัดเจนว่าต้องการอะไรต่อจากนี้
ขายาวก้าวเดินเข้าหามือคว้าเอวบางดึงเข้ามาแนบชิดลำตัวไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ถามอะไรทันที่ปากเล็กอ้าออกก็บดจูบลงไปอย่างไร้ความปราณี มือเล็กดันหน้าอกด้วยความตกใจในทีแรกเริ่มอ่อนแรงเมื่อผ้าเช็ดตัวเราร่วงลงไปกองแทบเท้าทั้งคู่
"ยะ...หยุดก่อน...อื้อ…"
"ตรงนี้มันไม่ได้บอกแบบนั้นนะ" มือใหญ่ลูบไล้ส่วนที่อ่อนไหวแทรกนิ้วกลางถูไถรอยแยกที่เริ่มมีน้ำลื่นมือไหลซึมออกมาก่อนแทรกนิ้วเข้าในช่องทางที่คับแน่นแล้วขยับช้าๆ
"อ๊า...พี่…" ปากเล็กพยายามจะเม้มห้ามเสียงน่าอายแต่เขากลับช่ำชองเกินกว่าคนอ่อนประสบการณ์จะต้านทานได้สำเร็จ
"เปียกแล้วพี่จะทำให้เสร็จเอง"
"อย่านะ! เดี๋ยวแฟนรู้จะเป็นเรื่องหรอก"
"แฟนใคร?"
"ก็…"
"พี่เอาเบลนะไม่ได้เอาแฟนเบลซะหน่อยทำไมต้องแคร์?"
"แฟนพี่ต่างหากละ!"
"พี่โสดมานานแล้วจะเอากับใครก็ได้ เบลละ?" เมื่อบอกถึงสถานะของตัวเองจบก็เปลี่ยนไปถามคนตัวเล็กที่หันหน้าหนีไปอีกทางพยายามกัดปากข่มใจไม่ครางออกมาอยู่สินะ
"อื้ม...สะ...โสดค่ะ ซี๊ด...พอก่อนนะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงสั่นรู้สึกเหมือนจะยืนต่อไปไม่ไหวแล้วถ้ามือใหญ่ยังถูไถเนินเนื้นส่วนที่อ่อนไหวไม่หยุดแบบนี้ ปลายเท้าจิกเกร็งในขณะที่มือพยายามดันหน้าอกเขาออกแต่กลับถูกรวบไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขาแล้วยังดันตัวเธอไปจนแผ่นหลังชิดกับผนังห้องให้เย็นวาบทั้งตัวแต่ก็รู้สึกว่าเริ่นร้อนวูบขึ้นมาแล้ว
"พี่แข็งแล้วลองจับมันดูไหมถ้าไม่เชื่อ?" ได้ล้วงขนาดนี้มีเหรอจะห้ามใจไหวลำพังเห็นผิวขาวมีหยดน้ำเกาะพราวระยับมันก็เซ็กซี่เย้ายวนใจพอแล้วนี่ยังมาทนมองใบหน้าไร้เดียงสาแววตามองเหมือนจะกลืนกินแต่กลับปากแข็งจะไม่ยอมท่าเดียวทั้งเมื่อคืนเราเข้ากันได้ดีมาก
"อยากเต้นบนตัวพี่อีกไหม?"
"จะกลับแล้ว!"
"พี่บอกแล้วไงว่ากินข้าวเข้าก่อน อย่าดื้อสิ!"
"เอามือพี่ออกไป!"
"ได้ครับ พี่ตามใจผู้หญิงเสมอ" แค่เอามือออกแล้วสอดอย่างอื่นเข้าไปแทนแล้วมีความสุขกันอีกครั้งเหมือนเมื่อคืนนี้ไง
เธอหันกลับมาจะพูดแต่กลับถูกจูบแทนเรียวขาที่อ่อนแรงอ้าออกกว้างเพราะขาใหญ่ที่แทรกเข้ามาก่อนจะดูดลิ้นอุ่นเมื่อใจกลางส่วนที่อ่อนไหวมีของแข็งขนาดใหญ่เสียบแทงเข้าไปจนจุกแล้วขยับเอวอย่างไม่ปราณีกันเลยสักนิดเดียว
"อ่า...แน่นจังวะ!"
"ไหนว่าหยุดไง...อื้อ…"
"พี่ไม่ได้พูดสักคำว่าจะหยุดอย่าคิดเองสิ พี่เอามือออกเฉยๆ"
"เจ้าเล่ห์!!" ตัวเธอสั่นคร่อนไปตามแรงโยกของเอวที่ดีแล้วยังดุเกินไปอีกด้วย
สมองที่ยังมึนเบลอเริ่มคิดอะไรไม่ออกปลายเท้าจิกเกร็งพยายามจะทรงตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ มือถูกปล่อยให้เป็นอิสระกอดคอเขาแน่นราวกับเป็นที่ยึดเหนี่ยว
"หันหลังแล้วดันผนังไว้ถ้าไม่อยากหน้าแหก" เขาชอบสีหน้าไร้เดียงสาแบบนี้ขนาดถูกเอาอยู่ยังปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกฮือมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
เขาจับเธอหันหลังสอดใส่แล้วกระแทกกระทั่นเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง มือจับเอวบางแน่นมากจนน่ากลัวว่าจะหักเอาได้ถ้ายังทำเต็มที่แต่ก็ไม่สามารถอดใจได้เลย สะโพกนุ่นขาวผ่องบัดนี้เริ่มแดงเถือกจากแรงบีบขย้ำด้วยความหมั้นเขี้ยวอย่างมาก
"อ๊า...พี่เบาก่อน...อ๊า…" แม้ว่าปากจะพูดไปแบบนั้นแต่ภายในใจกลับย้อนแย้งต้องการมากขึ้นกว่านี้อีก
สัมผัสจากเขามันดีเกินกว่าจะปล่อยให้ผ่านไปได้แต่ก็จุกจัง เอวดุเด้งเข้าหาถี่ยิบถ้ามือไม่ดันผนังอยู่หน้าคงแหกตามที่เขาพูดแน่เพราะถูไถไม่หยุด ตัวสั่นคร่อนมากยิ่งขึ้นเกร็งกระตุกเสร็จก่อนเขาอีกแล้ว
"อ๊า...อีกนิดเดียว ซี๊ด…" เอวดุกระแทกเข้าหาแรงมากยิ่งขึ้นลมหายใจหอบระส่ำใบหน้าหล่อเงยมองเพดานสีเทาแล้วเบนสายตามองส่วนที่ต่อติดกันอย่างเร้าร้อนเฉอะแฉะเมื่อผิวกระทบเข้าหาจนหยาดน้ำกระเซ็นออกมาเปออะเปื้อนไปหมด
"อ๊า...ไม่ไหวแล้วเว้ย!!" มือใหญ่จับเอวบางแน่นแล้วกัดฟันจนเส้นเลือดปูดขึ้นมาสะโพกดุโยกเข้าในจังหวะถี่ยิบในวินาทีสุดท้ายดึงออกมาทันแล้วส่วนหัวสั่นหงึกพ่นน้ำสีขาวขุ่นอาบก้นอวบที่แดงเถือกจนน่ากลัว
คนตัวเล็กหมดแรงจะยืนต่อทรุดตัวลงนั่งหอบหายใจอย่างหนักนัยตาพล่าเบลอ รู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดทั้งตัวมือเล็กยกขึ้นมาปาดเหงื่อที่ไหลซึมรู้สึกคล้ายว่าหน้ามืดและมือสั่นแต่ไม่เหลืออาการปวดหัวเหมือนเมื่อเช้าในตอนที่ตื่นมา
"ลุกไหวไหม?"
"ขอพักสักสิบนาทีนะ"
"ไปอาบน้ำกับพี่อีกรอบนะเหงื่อท่วมแล้ว"
"เดี๋ยวตามไปตอนนี้ไม่มีแรง!"
"ลุกเถอะมุมนี้มันน่าเสร็จปาก"
"...!" คนตัวเองหันไปจะเถียงแต่กลับตกใจอ้าปากค้างเกือบนาทีถึงได้เม้มปากแน่นรู้แล้วว่าทำไมเขาถึงเร่งเพราะแก่นกายสีคล้ำอยู่แค่ตรงหน้านี้เอง เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่แล้วยกแขนที่รู้สึกว่าสั่นให้เขาช่วยประคองหน่อย
"พี่อุ้มดีกว่าเบลเดินไม่ไหวหรอก" โดนมาทั้งคืนแล้วยังมาต่อตอนเช้าอีกถ้าเดินไหวก็นับถือความอึดของเธอนะ เขาย่อตัวอุ้มคนตัวเล็กเดินตัวเปล่าเข้าห้องน้ำทันที
มือที่ลูบไล้ผิวขาวนุ่มเต็มไปด้วยรอยจูบที่ทำทิ้งไว้ตั้งแต่ต้นคอลามมาถึงหน้าท้องด้วยความรู้สึกแปลกๆ เมื่อคืนเธอทั้งเมามากแต่เขาจำได้ดีเลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วสะโพกอวบส่ายไปมายั่วยวนใจจนไม่อาจจะทนไหวถึงเข้าหาแล้วพอมาให้ห้องที่มีแค่เราสองคนได้ปลดปล่อยตัวตนที่เต็มไปด้วยความต้องการ
"ตัวหอมจัง"
"ทำไม่ไหวนะ!"
"พี่ยังไม่ได้คิดเลย เบลคิดเหรอ?"
"เอ๊ะ! พี่นี่มันกวน"
"ไม่ต้องคิดมากพี่เป็นคนง่ายๆห้องเบลก็ได้ห้องพี่ก็ดี"
"มันจะไม่เกิดขึ้นอีก พี่อย่ามายุ่งกับฉันแล้วกัน"
"มันจะเกิดขึ้นอีกแน่พี่มั่นใจ" คนตัวเล็กหันกลับมองกันด้วยสีหน้ายุ่งนิดๆแต่มันดูน่ารักดีเหมือนลูกแมวหัดขู่
ขายาวก้าวเข้ามาใกล้คนตัวเล็กก็ก้าวขาถอยหลังหนีมองด้วยสายตาหวาดหวั่นจะเบี่ยงตัวหลบมือใหญ่ก็ยกมากั้นไว้ราวกับว่าเป็นคอกไว้ต้อนเหยื่ออย่างนั้นแหละ ปากเล็กเม้มเข้าหากันแทบจะเป็นเส้นตรงคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงกับผู้ชายแสนเอาแต่ใจตัวเองคนนี้ดี
"พี่ไม่ชอบเด็กดื้อนะรู้ยัง?"
"มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง พ่อก็ไม่ใช่ผัวก็ไม่ใช่!"
"แล้วไม่อยากได้พี่เป็นผัวเหรอ?"
"ไม่!"
"ก็ดีเพราะพี่ยังไม่อยากจะมีเมีย เราแค่เอากันเฉยๆอย่าคิดมาก" คนตัวเล็กถลึงตามองแล้วผลักหน้าอกเขาออกแต่ใครจะไปยอมง่ายๆกันละ มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กออกแล้วจับแน่นยิ้มกว้างมากกว่าทุกครั้งที่เห็นสีหน้าตกใจแสนไร้เดียงสาแบบนี้ของเธอ
"ค้างกับพี่อีกวันนะ"
"ไม่!"
"งั้นมาดูว่าพี่จะทำให้เบลเปลี่ยนใจได้ไหม"
"...!" ใบหน้าใกล้เข้ามาช้าๆนัยตากลมโตปิดแน่นปากเม้มแทบจะเป็นเส้นตรงไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งเพียงเท่านี้ร่างกายก็ร้าวระบมไปหมดแล้วโดยเฉพาะส่วนนั้นที่อ่อนไหว
ลมหายใจอุ่นตกกระทบแก้มนุ่มแล้วยิ้มกว้างไม่คิดว่าจะน่ารักขนาดนี้ ริมฝีปากทาบทับปากนุ่มแล้วกัดไม่แรงมากให้สดุ้งจนเผยอปากออกแล้วสอดลิ้นไล่เลียหลอกล่อให้เธอโต้ตอบกันเพียงไม่นานทุกอย่างก็เป็นไปตามที่คาดไว้
เสียงครางอื้อในลำคอดังขึ้นมาเป็นระยะลมหายใจเริ่มติดขัดแต่เธอไม่มีทางรับได้ไหวแน่นอน เขาผละจูบออกมาแล้วหอมแก้มนุ่มสีแดงระเรื่อ
"กินข้าวเถอะพี่หิวแล้ว" เพียงกระซิบบอกเบาๆตากลมโตที่ลืมขึ้นมองเขานิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
"ชุดฉันละจะให้โป๊ทั้งวันไม่ได้นะ!" เขาเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเดินออกไปเลยส่วนเธอก็ได้แค่มองตามแผ่นหลังใหญ่ด้วยความสับสนอย่างบอกไม่ถูกว่ารู้สึกอะไรกับแน่
พี่พอร์ชไอดอลคนดังในโลกโซเชียลที่มีไลฟ์สไตล์หรูหราดีกรีนักเรียนนอกสามารถพบเจอได้ตามผับบาร์ดังๆมีเพื่อนสนิทเป็นนักแสดงชื่อดังขึ้นชื่อเรื่องความเพลย์บอยยกแก็ง แล้วหุ่นที่จัดว่าดีมากรับส่วนสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซ็นติเมตร ผมสีคาลาเมลทำให้ใบหน้าหล่อดุดันดูละมุมมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ถ้าบอกว่าเป็นเทพบุตรเธอก็เชื่อนะ!
เบลใส่ชุดบอลตัวใหญ่ที่วางไว้ให้ปลายเตียงแล้วเดินตามออกไปห้องอาหารที่เขารออยู่ คอนโดที่นี่กว้างมากตกแต่งเรียบๆเน้นไปคุมโทนเทาดำได้อย่างลงตัวและด้วยความที่อยู่ถึงชั้นสี่สิบทำให้สามารถมองวิวได้แทบจะทั่วทั้งเมือง
"ทำไมนาน?"
"แล้วหิวทำไมไม่กินก่อน"
"ชุดใส่ได้ไหมมันตัวเล็กที่สุดแล้ว"
"ชุดใคร?" เสื้อผ้าไซส์นี้ไม่มีทางที่เขาจะใส่ได้แน่นอนถึงมันจะหลวมไปบ้างแต่เป็นปรกติของชุดกีฬาแล้วไซส์ขนาดนี้มีแค่ผู้หญิงหุ่นประมาณเธอเท่านั้นแหละที่ใส่ได้
"เจ้าของเป็นใครไม่สำคัญหรอกกินข้าวเถอะ อีกแป๊ปเดียวแม่บ้านคงจะเอาชุดเบลมาให้" ความจริงก็น่าจะใส่ถุงวางไว้หน้าประตูนั่นแหละแต่ในตอนนั้นเรากำลังนัวเนียได้ที่เลยไม่สามารถออกมาเอาได้จนอาบน้ำเสร็จก็ยังขี้เกียจเดินไปเอาชุดมาให้
“พี่จะไม่มีปัญหาตามมาใช่ไหม?”
“ไม่มีหรอก”
"พี่ไม่รู้ว่าเบลชอบอะไรเลยสั่งเมนูง่ายๆมา" ปรกติแล้วเขามักจะดื่มกาแฟกับขนมปังปิงแค่นั้นแต่นี่เธออยู่ด้วยเลยเลือกจะสั่งต้มจืด หมูทอดกระเทียมและข้าวสวยของเราแทน
"ของแค่นี้ทำเองก็ได้" เผลอๆนะจะทำอร่อยกว่าที่ร้านอีกด้วยแล้วเห็นนะว่าเขาไม่กินผักเลยสักนิดเดียว
"เย็นนี้ไปกินโอมากาเสะกัน พี่เลี้ยงเอง"
"พูดจริง?"
"พี่จองแล้ว"
"แล้วจะถามเพื่ออะไรคะ?"
"ถามเฉยๆกินข้าวเถอะ"
จะว่าไปแล้วนอกจากเน็ตไอดอลคนดังเธอก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่พอร์ชเลยแต่มันก็ไม่จำเป็นอยู่ดีเพราะเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วแหละ คืนนี้ค้างกับเขาก่อนก็ไม่เห็นจะผิดอะไรในเมื่อเราก็โสดทั้งคู่แต่ว่าเขาน่ะเหมือนจะโสดไม่สนิทหรอกไม่งั้นคงไม่มีของใช้เล็กน้อยของผู้หญิงอยู่ที่นี่ด้วย
เสื้อตัวนี้เป็นของแฟนเก่าเขารึเปล่านะ?
“เมื่อคืนไปฉลองอะไรกันเหรอ?”
“ส่งงานผ่านค่ะ พี่รู้ไหมว่าเบลแก้นับไม่ถ้วน”
“อ่อ”
“เบลไม่คิดว่าจะได้เจอพี่พอร์ชอีกครั้งเลย”
- ผู้เขียน
