กชกรเริ่มได้กลิ่นอะไรไม่ดีขึ้นมาแตะจมูกของตน นี่เธอพลาดอะไรไปหรือเปล่า สายตาของตุลาการที่เหลือบมอง เบญจวรรณเป็นระยะที่เธอลอบเห็นนั้น มันดูร้อนแรง แข็งกร้าวในบางที กระด้างในบางครั้ง ไม่พอใจในชั่วขณะ ยิ่งตอนที่ก้องเกียรติมองไปที่เรือนร่างของเบญจวรรณด้วยแล้ว ดวงตาของตุลาการเหมือนมีไฟกองใหญ่สุมอยู่ แทบจะเผาผลาญคนที่ถูกมองให้ย่อยยับ ไหม้เกรียม สายตาแบบนี้จะว่าหึงหวงก็น่าจะใช่ ส่วน เบญจวรรณหลบสายตาของตุลาการตลอดเวลา มีบางช่วงที่ประสาน สายตากับรองประธานหนุ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็หลบวูบหนีทันทีเช่นกัน
เมื่อวานตอนที่เบญจวรรณเข้ามาในห้องนี้ ดูจากสายตาของเธอจะตกใจเป็นอย่างมาก ดวงตาของเบญจวรรณที่มองมาที่ตุลาการตัดพ้อและน้อยเนื้อต่ำใจ มีความเสียใจแฝงอยู่แม้ว่าอีกฝ่ายจะพยายามกลั้นมันเอาไว้มากแค่ไหนก็ตาม สายตาที่ เบญจวรรณมองมาที่เธอนั้นจะว่าชื่นชมก็ไม่ น่าจะใช่ มันเหมือนกับอิจฉาริษยาเสียมาก
