เบญจวรรณชะงักขาที่กำลังเดินเข้าไปในห้องของตุลาการทันทีที่เห็นกชกรนั่งอยู่บนโซฟา ดวงตาของเธอไหววูบ น้ำตาซึมเอ่อออกมาทันทีทันใด ความเข้มแข็งตลอดวันที่เธอสะสมมาดูเหมือนมันยุบตัวลงไปกองอยู่ที่พื้น เบญจวรรณกะพริบตาถี่ๆ ขับไล่น้ำตาให้ไหลย้อนกลับเข้าไปในอก ก่อนจะเดินตามหลังชุติมาเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของตุลาการ วางแฟ้มเอกสารที่เธอช่วยผู้จัดการสาวถือมาลงบนโต๊ะทำงานของเขา ก้าวถอยหลังมาสี่ห้าก้าว เพื่อให้ชุติมาจัดแจงเอกสาร
ทีแรกกชกรไม่ได้สนใจสองสาวที่เดินเข้ามาในห้องสักเท่าไร หากแต่สายตาดันไปสะดุดกับหญิงสาวคนที่สอง คนที่กชกรจำได้ดีกว่าเป็นคนเดียวกับที่เข้ามาขัดจังหวะของเธอกับตุลาการ ที่น่าแปลกใจคือการแต่งตัว เมื่อวานผู้หญิงคนนี้แต่งตัวด้อยกว่าสาวใช้ที่บ้านเธอเสียอีก แต่พอมาวันนี้ทำไมเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน ทรงผม เสื้อผ้า หน้าตา เปลี่ยนไปจนเธอถึงกับอึ้ง โดยเฉพาะเรื่องที่ผู้หญิงคนนี้สวมใส่เสื้อผ้าชุด
