อดทนไว้ฟ้าประทาน สู้เขาฟ้าประทาน “อยู่คนเดียวจะไปดีอะไร”
“ฉันชอบอยู่คนเดียว”
“งั้นก็ดีเลย ปกติเราก็ชอบทำตัวอยู่เหมือนไม่อยู่ เพราะงั้นแต่งงานกันแล้วสายลมก็ทำเป็นไม่เห็นเราก็ได้ เราแต่งงานกันนะ” งัดมา งัดมาให้หมดทุกอย่าง อะไรที่เป็นข้อเสีย เรื่องที่ครอบครัวไม่ชอบงัดออกมา บางทีอาจจะเป็นข้อดีสำหรับการแต่งงานครั้งนี้
“เธอนี่ยังพูดไม่รู้เรื่องเหมือนเดิมเลยนะ”
“เราพูดไม่รู้เรื่องยังไง เราสองคนแต่งงานกันมีอะไรไม่ดีตรงไหน”
“ไม่ดีตรงที่มีเธอเข้ามาอยู่ในชีวิตนี่แหละ”
แรง นายจะแรงเกินไปแล้วนะสายลม เล่นซะหน้าฟ้าหดเหลือสองนิ้วแล้วเนี่ย
“ยังคงใจร้ายเหมือนเดิม” ทั้งที่ใจร้ายขนาดนี้ แต่ทำไมถึงยังมีแค่เขาที่เคยทำใจเธอเต้นแรง อ้อเหตุผลนั้นก็รู้อยู่แล้ว ลืมไปเลย อะ ๆ มาเอาเรื่องตรงนี้ก่อนเรื่องเก่าค่อยรื้อฟื้นทีหลัง “นี่เบอร์ติดต่อนะ เราอยู่ที่นี่อีกสามวัน เราหวังว่าสายลมจะติดต่อมาหาเรานะ หวังว่าเราจะได้แต่งงานกัน”
ยัดเบอร์ติดต่อใส่กระเป๋าเสื้อแล้วก็รีบชิ่งสิ ก่อนที่สายลมจะรำคาญเธอมากไปกว่านี้เธอควรรีบจบบทสนทนาและจากไปให้ไว
ได้แต่หวังว่าเราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันสักที
“ไปไหนมาไอ้ฟ้า” เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเอ่ยเมื่อเห็นฟ้าประทานเดินกลับมานั่งที่เดิม
“รับลม” หมายถึงรับสายลมเข้ามาในชีวิต
“ไม่ชวนบ้าง”
“ก็เห็นสนุกอยู่” ฟ้าประทานยิ้มพลางคิดในใจ จะชวนได้ไง สายลมต้องเป็นสามีของเธอสิ สายลมเป็นความหวังสุดท้ายของฟ้าแล้ว ยกแก้วเหล้ากระดกดื่ม ดื่มหมดแก้วแล้วจึงเอ่ย “กลับก่อนนะ ง่วงนอน”
“อ้าว กลับทั้งอย่างนี้เลย”
“อืม ไว้เจอกันใหม่” พูดจบคว้ากระเป๋าสะพายได้ก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้าน ขึ้นแท็กซี่กลับที่พัก ดื่มต่อก็ไม่มีอะไรให้น่าสนใจอีกแล้วเพราะเรื่องสำคัญที่เธอมาที่นี่เธอได้ลงมือไปแล้ว คราวนี้ก็ต้องดูว่าจะได้ผลไหม
ขอให้ได้ผลเถอะเพี้ยง
ฟ้าประทานเป็นลูกสาวคนสุดท้องของเจ้าของโรงแรมชื่อดังทางภาคใต้ บ้านเธอมีพี่ชายสี่คนทุกคนล้วนถูกจับแต่งงานมีครอบครัว มีก็แต่เธอที่ยังไม่มีใครและเพราะลูกสาวคนเล็กไม่ยอมมีแฟนทำให้คนที่บ้านพากันเป็นห่วง อีกทั้งเธอยังชอบเก็บตัวอยู่ในห้องตลอด ไม่ค่อยออกไปไหนมาไหนนัก เวลาไปก็ชอบไปคนเดียว เพื่อนฝูงก็ไม่มี เธอทำตัวผิดจากเด็กวัยรุ่นทั่วไป
ฟ้าประทานเป็นคนเดียวที่ไม่ได้บริหารงานโรงแรมของครอบครัว เธอให้เหตุผล ‘หนูไม่อยากทำค่ะ’ ครอบครัวที่รักลูกสาวมากจึงตามใจไปก่อน คิดว่าเดี๋ยวเบื่อกับอะไรที่ทำอยู่ก็กลับมาช่วยงานครอบครัวเอง ทว่าผ่านมาหลายปีฟ้าประทานไม่คิดอยากช่วยธุรกิจครอบครัว ไม่คิดอยากแต่งงานกระทั่งคนในครอบครัวเริ่มทนไม่ไหว เริ่มบังคับให้เธอไปดูตัว
แต่คนอย่างยัยฟ้าเหรอจะมีคนบังคับได้ เหอะ นี่ฟ้าประทานนะ ไม่มีใครบังคับสำเร็จหรอก
ใช่ที่ไหนล่ะ คนที่บังคับฟ้าได้มีอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นฟ้าจะดั้นด้นมาถึงที่นี่เพื่อทวงสัญญาเมื่อหลายปีก่อนทำไม ถ้าไม่สุดทางแล้วจริง ๆ ฟ้าไม่พกความหน้าด้านมาที่นี่หรอก