ตอนที่ 45 ข้าไปด้วย

1574 คำ

และแล้วเหตุการณ์ก็เป็นไปตามที่มู่หรั่นชิวคาดเดา หลังจากสกุลหย่งรับตัวหย่งอิงกลับไปแล้ว ก็เริ่มมีชาวบ้านที่เจ็บป่วยเพียงเล็กน้อย แต่อยากจะขอพักที่อารามดับทุกข์จนกว่าจะหายดีเพราะไม่ต้องการเดินทางไป-มาให้ยุ่งยาก ข้าวของในครัวและเตาไฟถูกยกออกมาใช้งานนอกโรงครัวชั่วคราว ด้านนอกยังมีโต๊ะตัวใหญ่ที่สามารถให้ชาวบ้านใช้เป็นที่นั่งกินอาหารกันได้โดยสะดวก ภายในโรงครัวจึงมีเพียงคนในอารามดับทุกข์เท่านั้นที่จะเข้าออกได้ คนภายนอกจะได้เห็นเพียงกระดาษใบไผ่ที่นำมาตากเอาไว้ข้างนอก และธูปที่ทำสำเร็จแล้วเท่านั้น เด็กๆ ในอารามดับทุกข์ทุกคนก็รู้งาน ไม่เคยแพร่งพรายเรื่องวัตถุดิบหรือวิธีการผลิตธูปและกระดาษออกไปสักนิด มู่หรั่นชิวใช้เงินกองกลางที่มีเพิ่มขึ้นจากการขายธูปที่วัดในทุกวัน เริ่มซื้อผ้าจากโรงงานของเสิ่นอู๋จี้และซื้อฝ้ายกลับมา เพื่อใช้ในการตัดเย็บเครื่องนอน ผ้าห่มและผ้าม่าน ชาวบ้านที่มาขอพักรักษาตัวชั่วคราว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม