สาวใช้ร่างเล็กนึกถึงเมื่อสองปีก่อน ที่นางและคุณหนูต้องอยู่แต่ในเรือนกันเงียบๆ นอกจากไปคารวะผู้อาวุโสในยามเช้าแล้วนอกนั้นตลอดทั้งวันก็แทบจะไม่ได้พบหน้าผู้ใด มีเพียงคุณชายสามหูฟู่ที่เป็นพี่ชายแท้ๆ เท่านั้นที่นานครั้งจะซื้อของฝากมาให้คุณหนูของนาง
ยังดีที่คุณหนูสามารถทำขี้ผึ้งอบผ้าออกมาได้ พอฮูหยินผู้เฒ่าและสตรีในจวนได้ทดลองใช้จึงนำออกไปเป็นของฝากภายนอก สร้างชื่อเสียงให้หูเฟยเซียนจนได้ย้ายเรือนใหม่มาอยู่เรือนพักที่งดงามได้เข้าร่วมงานเลี้ยงใหญ่ๆ ภายในเมืองหลวงหลายครั้ง
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นเพราะขี้ผึ้งอบผ้าที่นางผลิตขึ้นมาทั้งสิ้น หากมีคนทำขี้ผึ้งอบผ้าออกมาได้เมื่อใดนางและคุณหนูคงไม่พ้นต้องกลับไปอยู่ท้ายจวนอีกเป็นแน่
“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ วิธีการทำขี้ผึ้งอบผ้านี้ยากลำบากและยุ่งยากมาก บ่าวจำไว้ขึ้นใจแล้วเจ้าค่ะ”
“เข้าใจก็ดีแล้ว ไปเถิดวันนี้ข้าจะทำเพิ่มสักสองสามตลับส่งให้สกุลเยี่ยนเสียหน่อย ห
