แนวเฝ้าระวังริมแม่น้ำ เมืองกั๋ว
“ต้าเกอ!! พังเรือ!!” เยี่ยนอวี๋ตะโกนสั่งดังลั่น
“ได้เลยเสี่ยวอวี๋ พวกเราตามข้ามา!!” มู่เกอรับคำเบิกบาน โบกมือเรียกสหายสิบคนในกลุ่มของตนให้เดินไปที่แม่น้ำ
เหล่าทหารทำหน้าเหยเก มือไม้สั่นจนแทบทำดาบในมือหลุดร่วง ผู้ใดจะกล้าเรียกท่านนายกองว่าเสี่ยวอวี๋เหมือนอย่างเจ้ากันเล่า!! นั่นผู้บังคับบัญชาของเจ้านะลูกพี่ต้าเกอ!!
ตลอดสามเดือนที่ผ่านมา เยี่ยนอวี๋เบื่อหน่ายกับทหารแคว้นฉีเป็นอย่างมาก พวกเขามีความพากเพียรเป็นเลิศ ส่งทหารข้ามแม่น้ำมาไม่หยุดหย่อนทั้งที่มีผลเสียมากกว่าได้ ถูกจับตัวเอาไว้บ้าง แกล้งปล่อยกลับไปไม่ไล่ตามไปบ้างก็แล้ว ก็ยังขยันส่งคนข้ามน้ำมาให้ทหารแคว้นเหลี่ยงทุบตีเล่นอยู่ร่ำไปไม่หยุดหย่อน
แผนการรบของพวกเขาห่วยแตกสิ้นดี!! ส่งทหารมาก่อกวนแล้วได้ประโยชน์อันใดกัน? ที่สำคัญไม่เปลี่ยนแปลงสถานที่หรือแนวทางใดๆ ทั้งสิ้น ส่งคนมาช่วงกลางดึกยามฝนตก มีเพียงแค่
