รุ่งอรุณของวันใหม่
นิชาตื่นขึ้นมาตอนเช้าตรู่ในขณะที่ปรเมษฐยังนอนหลับอยู่ด้วยความอ่อนเพลียเพราะพิษไข้ หลังจากลุกเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว นิชาเลยไปหาป้านิ่มเพื่อจะหาข้าวต้มร้อนๆมาให้ปรเมษฐกิน
"ให้ป้าเรียกหมอมาให้มั้ยคะนายหญิง"
"ไม่ต้องจ้ะป้า ตอนนี้ดูเหมือนว่านายหัวของป้าจะอาการดีขึ้นแล้วล่ะ คงจะพักผ่อนน้อยน่ะค่ะ"
"ค่ะ นายหญิง มีอะไรก็เรียกป้าได้เลยนะ"
"ได้ค่ะ"
พูดคุยกันพอเป็นพิธีเสร็จแล้วนิชาก็เดินถือถาดข้าวต้มกลับมาที่บ้านพัก เห็นปรเมษฐเหมือนจะยังนอนหลับอยู่เหมือนเดิม เธอเดินเข้าไปชะโงกหน้าดูใกล้ๆ จู่ๆ เขาก็ลืมตาเบิกโพลงขึ้นมาจากนั้นก็คว้าตัวหญิงสาวล้มทับลงไปบนร่างของเขาพร้อมกับกอดรัดทันที
“ปล่อยค่ะ ตื่นนานแล้วทำไมไม่ลุกคะ”
หญิงสาวดีดดิ้นอยู่ในอ้อมกอดแข็งแกร่งนั้น
“ไม่ปล่อย”
“นี่คุณแกล้งนิชาเหรอคะ?”
“ไม่ได้แกล้งแค่อยากกอดเมีย”
เสียงอู้อี้อยู่บริเวนหน้าอกของเธอ
