“อ๊า!”
บัวหวานถึงสวรรค์อีกครั้งโดยที่เขาไม่ได้ทำตามสัญญา... ทะเลน้ำผึ้งหวานล้ำที่ฉีดเข้ามาทำให้เธอสั่นเทาและล้มลงกอดเขาด้วยร่างกายระทดระทวย
“ขอโทษที” ชายหนุ่มหอบสั่น เขาดึงตัวเองออกไม่ทัน เมามันไปหน่อย... “ครั้งนี้พี่รักษาสัญญาไม่ได้”
หัสดินจูบขมับเปียกปอนอย่างรักใคร่
“แต่เรื่องที่บัวไม่อยากเป็นเมียคนหนึ่งของพี่ในบรรดาเมียหลายๆ คน บัววางใจได้เลย” ชายหนุ่มลูบไล้อ่อนหวาน เขาหลงเธอแทบคลั่งขนาดนี้ จะมีสายตาที่ไหนไปมองใครได้อีก “เพราะบัวจะเป็นเมียคนเดียวของพี่ ตลอดไป”
บัวหวานไม่รู้หรอกว่าหัสดินจะพูดจริงหรือแค่หลอกฟัน แต่หญิงสาวก็ไม่มีทางอื่นนอกจากเชื่อใจเขา...
ใบหน้านองน้ำตาซบกับอกกว้างด้วยความเสน่หาปนกับหวาดหวั่นจนหัวใจโยกคลอนไปหมด
เชื่อ... แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้
เชื่อ... แต่หัวใจคนมันยากจะควบคุมกัน
สายฝนสาดละอองความเย็นรินรดร่างกายจนเปียกปอน ความหวาดกลัวก็สาดละอองความหวั่นไหวให้สั่นคล
