หญิงสาวค่อยๆ ลุกขึ้นมานั่งบนพรมสีเลือดนกของห้องอ่านหนังสือ เธอมองไปรอบห้อง เห็นข้าวของตกระเกะระกะเต็มไปหมด รถเข็นที่บาร์เทนเดอร์เข็นเข้ามาเมื่อวานก็ล้มคว่ำ ขวดเหล้า จาน ชาม แม้แต่น้ำแข็งก้อนใหญ่ละลายยากก็ละลายกลายเป็นน้ำจนเจิ่งพื้นและเปรอะพรมด้วย
หนังสือหลายเล่มบนชั้นหนังสือ ตอนนี้ร่วงอยู่บนพื้นกระจัดกระจาย บางเล่มก็เปียกน้ำไปแล้ว น่าเสียดาย หนังสือนั่นยังดูใหม่อยู่เลย
ที่น่าตกใจคือบนพื้นน่ะ มีปืนของหัสดินร่วงอยู่ด้วย โหย ถ้าโป้งป้างผีผลักขึ้นมาจะทำยังไงเนี่ย
แปะ...
หญิงสาววางมือลงข้างตัวเพราะหมายจะยันตัวลุกไปเก็บปืนนั่นเอาไปวางในที่ปลอดภัย แต่กลับพบว่าเหมือนเธอกำลังแตะสัมผัสเหล็กแท่งปลายมนนุ่มๆ หุ้มกำมะหยี่ มันแข็งแกร่งแต่ก็ให้สัมผัสที่นุ่มมือด้วย บัวหวานลูบไล้ด้วยความมึนงง ก่อนจะหันมองไปว่าเจ้าสิ่งนั้นมันคืออะไรกันแน่
“!!!!”
หญิงสาวเบิกตาโต ชักมือกลับมาปิดปากตัวเอง ก่อนจะเอามือออกด
