บัวหวานทำลงไปแล้วก็เขิน โดยเฉพาะเมื่อเขามองเธอด้วยดวงตาที่เหมือนอยากจะกลืนกินเธอท่ามกลางเศษแก้วแตกๆ และพื้นไม้ขัดมันที่มีน้ำสีอำพันไหลนองเต็มไปหมดจากขวดเหล้าราคาแพงของเขา
หญิงสาวลุกขึ้นยืน และพบว่าเรียวขาของเธอยังคงสั่นน้อยๆ จากเรื่องเมื่อครู่ แต่บัวหวานก็แข็งใจเดินสั่นๆ ไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อผ้าตัวใหม่ออกมา ก่อนที่หัสดินจะตามมาแล้วอุ้มตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแกร่งอบอุ่น โดยที่บัวหวานกอดเสื้อและเอี๊ยมตัวใหม่ไว้ เพราะหลังเสื้อตัวนี้มันขาด เธอต้องเปลี่ยนชุด
“xหี้ย! นาย!”
เสียงของไม้ดังมาจากหน้าประตูที่กายวุธเปิดทิ้งไว้ ก่อนที่แมงดาหนุ่มร่างใหญ่จะวิ่งเข้ามาพร้อมถุงกระดาษติดตราร้านขายยาใกล้ๆ ที่มีพวกยารักษาโรคกรดไหลย้อนทั้งยาเม็ด ยาน้ำ สมุนไพร มีครบ!
หัสดินหันมามอง คิ้วเข้มหนาขมวดนิ่งมองไม้ด้วยสายตาเหมือนอยากจะถีบสักที
“นั่นมึงตกใจ หรืออยากจะด่ากูมานานแล้วไอ้ไม้”
“เชี่ย!!” คราวนี้ไม้อุ
