“ง๊าว!”
แมวหนุ่มหันไปมองต้นเสียงเล็ก ๆ พร้อมกับกางเล็บไปด้วย ใครวะมาเรียกเขาว่าแมวน้อย เดี๋ยวพ่อก็ข่วนให้หายโลกสวยซะเลย
แต่เสียงนั่นมาจากเด็ก...
เด็กผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียว...
หล่อนสวมกระโปรงสีชมพู ผูกโบสีชมพู ใบหน้าสดใส ร่าเริง โคตรน่ารัก อย่างกับตุ๊กตา
“อุ๊ย น้องแมวเจ็บขานี่นา”
ควินต์เพิ่งรู้ตัวว่าเขามองหล่อนตาค้าง แถมยังอ้าปากค้างด้วย แล้วตอนนี้เขาก็เผลอยกขาข้างที่เจ็บขึ้นมา ทำให้เด็กน้อยรู้ว่าร่างกายของเขาไม่ปกติ
“แง้ว ๆ ๆ”
ควินต์ร้องเหมือนแมวเสียสติเมื่อถูกหล่อนอุ้มโดยรวบมือเล็ก ๆ ป้อม ๆ เข้ากับพุงย้วย ๆ ของเขา อุ้มแมวท่านี้มันน่าฝากรอยเล็บไว้ให้เข็ด แต่พอเขากางเล็บหันไปหา ดวงตากลมโตไร้เดียงสาก็ทำให้ควินต์ชะงักอีกแล้ว
แถมตอนนี้หล่อนยังกำลังร้องไห้แง ๆ ด้วย!
“คุณแม่ขา น้องแมวเจ็บ”
เด็กตัวน้อยหันไปมองหญิงสาวทางด้านหลังที่เดินตามหล่อนมา ดูเหมือนตอนนี้รถจะติด แล้วเด็กคนนี้ก็เปิด
