“อดทนหน่อยนะ อีกเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว”
เพลิงกัลป์ปลอบภรรยาทว่าผู้เป็นภรรยานั้นไม่เชื่อ
“ไม่จริง อือ... วาเจ็บ เจ็บจริงๆ นะคะคุณเพลิง พอก่อนเถอะค่ะ” หล่อนบีบน้ำตาเรียกร้องความสนใจพยายามผลักสะโพกเขาไว้ไม่ให้เขาขยับกายเข้ามาในร่างกายหล่อนได้อีก แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วทำไมถึงขยับอยู่ได้ไม่รู้เหรอว่าหล่อนเจ็บมากแค่ไหน คนบ้า คนเห็นแก่ตัว วารยาน้ำตาไหลยกกำปั้นขึ้นทุบอกสามีโครมใหญ่
“กล้าทำร้ายร่างกายผัวตัวเองเหรอ เดี๋ยวโดนดี”
เขามันเขี้ยวภรรยาคนสวยเลยแกล้งขยับตัวตนออกห่างแล้วขยับแทรกกลับเข้าไปอีกครั้ง แน่นอนว่าคราวนี้หล่อนไม่ได้เจ็บแต่มีอารมณ์ใหม่อื่นเข้ามาร่วมด้วย เสียงของหล่อนที่เปล่งออกมาช่างเร้าใจเขาชะมัดยาด
“อ๊ะ...” วารยาครางแผ่วเบาเจ็บแต่ก็รู้สึกดีด้วยเลยยอมปล่อยตัวปล่อยใจทิ้งกายลงนอนปล่อยให้สามีได้ทำอะไรอย่างที่ใจต้องการ เขาดึงมือหล่อนไปเกี่ยวเรียวขาตัวเองไว้เพื่อเปิดทางซึ่งหล่อนก็ยอมให้คว
