อาหารฝีมือนางละมุนที่ว่าอร่อยและถูกปากคนในบ้านนี้เสมอมา แต่มื้อเช้านี้แม้จะเป็นเพียงข้าวต้มก็ยังรู้สึกฝืดคอกลืนยากเย็นสำหรับลูกสาวเจ้าของบ้านที่ต้องนั่งร่วมโต๊ะกับชายหนุ่มที่คอยพูดคุยเสียงเจื้อยแจ้ว แต่เธอรู้สึกว่าทุกอย่างนั้นเป็นการเสแสร้งต่อหน้านางละมุนที่คอยดูแลในโต๊ะอาหาร และช่วยป้อนข้าวรวงข้าวเสียมากกว่า คำประนามที่เขาพูดใส่หน้าเมื่อคืนยังเจ็บแสบฝังอยู่ในใจ เขาจงใจทำให้เธอคล้อยตามแล้วกล่าวหาว่าร่านรัก ผู้ชายคนนี้เปลี่ยนไปจนเหมือนคนที่เธอไม่รู้จักไม่คุ้นเคยอีกต่อไป
ชยธรคนข้าวต้มกลิ่นหอมกรุ่นในชามไปมา ควันจากความร้อนพวยพุ่งกระจายความหอมยั่วน้ำลาย แต่เขาไม่มีแก่ใจจะรับประทานสักเท่าไหร่ ดวงตาดำจัดเฝ้าแต่จ้องมองหญิงสาวตรงหน้าในทุกอิริยาบท แม้บางครั้งจะต้องเหลียวไปมองเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่กำลังเอร็ดอร่อยกับข้าวต้มที่นางละมุนป้อนให้คำแล้วคำเล่า เพราะหนูน้อยหันมายิ้มแล้วส่งเสียงเหมือนอยากพูดคุ
