ตอนที่ 4
1118 คำ
ป่านเด้งบั้นท้ายกลับมาข้างหลังสวนทางกับลำเอ็นของเพลิงที่ยื่นยัดอัดกระทุ้งเข้าไปจนแน่นเต็มกลีบสาว ทั้งสองเด้งส่ายเข้าหากันยิก ๆ ขณะที่ปริมยืนมองตาปริบ ๆ และรู้สึกถึงความซาบซ่านที่มันกำลังแผ่ซ่านอยู่ในกายของเธอ จู่ ๆ หญิงสาวก็นึกอยากให้พี่เขยทำอย่างนั้นกับหล่อนบ้าง แล้วถ้าหล่อนเป็นคนที่นอนให้เขาเย่อเข้าทางข้างหลังอย่างป่านมันจะเป็นยังไง นึก ๆ แล้วก็เสียวซี๊ดจนต้องเบียดต้นขาเข้าหากัน ตอนนี้หล่อนรู้สึกได้ถึงความฉ่ำแฉะที่มันล้นออกมาจากขอบกางเกงชั้นใน สักครู่เพลิงก็จับพี่สาวของหล่อนเปลี่ยนท่าให้หันกลับมา จับหล่อนแยกขาแล้วงัดเจ้าดุ้นเอ็นใหญ่ซุกลงไปในซอกสาวอย่างคาวคลั่ง
“ซี๊ดดด...เพลิงจ๋า เมียไม่ไหวแล้ว เสียวจนทนไม่ไหวแล้วซี๊ดดดด...อาส์....อาส์”
“ผัวก็จะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน...อาส์...อูยยย...โอย...”
เสียงครางอย่างได้อารมณ์ของทั้งสองพลอยทำให้ปริมที่แอบดูอยู่เกิดกำหนัดตามไปด้วย หล่อนทั้งวูบวาบและร้อนรุ่มในกายตามประสาวัยสาวสะพรั่งเหมือนดอกไม้บานเต็มที่ ยิ่งได้เห็นพี่เขยกับพี่สาวกำลังขย่มเขย่ากันมันก็ยิ่งปลุกให้หล่อนตื่นขึ้นมาจากความรู้สึกเดิม ๆ ที่เคยมี ปริมจับจ้องเนื้อนุ่มย้วยเหมือนเนื้อหอยสีแดงสดของพี่สาวที่กลืนเจ้าสูบยักษ์ของพี่เขยเข้าไป มันดูเหมือนอัดแน่นอยู่ข้างในกลีบเนื้อที่รัดรึงและรูดรีดความเสียวตลอดแท่งยาวที่เพลิงสาวเข้าไปไม่หยุดหย่อน
“อาส์...ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า ทั้งแฉะทั้งแน่น...โอ๊ยยยย”
“ผัวจ๋า...อ๊าย....อ๊ะๆๆๆ”
เสียงดังในจังหวะสุดท้ายของความสุขสมที่ทั้งสองต่างสอดประสานแก่นกายเข้าหากันดังลั่นและทำให้ปริมขนลุกชันตามไปด้วย หล่อนเห็นพี่เขยเกร็งไปทั้งตัวในจังหวะสุดท้ายของการะกระทอกทิ่มจนความเสียวล้นปริ่มในเวลาเดียวกันนั้นมือหนาของเพลิงก็ขย้ำ ขยำ ขยี้สองเต้าสวยของเมียสาวอย่างได้อารมณ์สุดๆ และป่านก็เช่นเดียวกัน หล่อน เนื้อตัวของหล่อนเขม็งเหมือนเกลียวเชือก หน้าตของทั้งสองบิดเบี้ยวดูแทบไม่ได้ ปริมคิดว่าทั้งคู่คงไปถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดขณะที่เห็นป่านสุขสมจนน้ำตาเล็ดและคราบน้ำขาวข้นเจิ่งนองออกมาฉ่ำแฉะบนหน้าขาของหล่อนและเพลิง ปริมเข้าใจว่าทั้งสองต่างเสร็จสมอารมณ์รักแล้วเพราะเพลิงก้มลงจูบเมียของเขา เคล้าเคลียใบหน้ากับแก้มของหญิงสาวโดยที่ปริมค่อย ๆ ถอยฉากออกไปอย่างเงียบเชียบ หล่อนรีบย่องเงียบกริบกลับไปที่ห้องและเมือ่ไปถึงก็รีบปิดประตูวิ่งกลับไปที่เตียง พอทำท่าจะตวัดผ้าห่มมาคลุมก็ตกใจเพราะเป้ากางเกงของหล่อนมันมีรอยแฉะเปื้อนเหมือนน้ำหกใส่
“อะไรกันเนี่ย...เห็นแค่นี้เราก็มีอารมณ์แล้วเหรอเนี่ย”
หล่อนงึมงำอย่างขัดใจก่อนทิ้งตัวลงนอนแต่ก็ไม่ยอมหลับเหมือนเดิม กะว่าจะออกไปเดินให้ได้ลมเย็น ๆ พอทำให้สบายใจจะได้เคลิ้มหลับเลยกลายเป็นว่าออกไปแล้วเห็นหนักตื่นเต้นระทึกหัวใจเลยทำให้หลับไม่ลงไปเสียนี่ หล่อนบิดตัวไปมาและวินาทีนั้นเองใบหน้าของเพลิงก็แว่บเข้ามาในหัวอีกครั้ง เป็นใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังบิดเบี้ยวด้วยความสุข หญิงสาวหลับตาแล้วเผลอครางออกมา
“พี่เพลิง...อืม...อูย...”
ปริมครางเสียงเบาหวิวและจินตนาการถึงมือไม้ของพี่เขย จินตนาการอยากให้มันมาลูบไล้ลงบนตัวหล่อน ลูบโลมลงบนผิวอิ่มของหล่อนที่กำลังร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาตามประสาสาวรุ่นที่กำลังเคลิ้มฝัน คงไม่ผิดหรอกนะถ้าหล่อนจะมีจินตนาการกกับพี่เขย ไม่เห็นแปลกตรงไหนก็แค่นึกถึงหน้าของเขาแล้วเริ่มมีความสุขกับตัวเองด้วยการเลื่อนมือมาสัมผัสเต้าคัดเต่งของหล่อนที่หัวนมอวบบวมบานแข็งเป็นไต หญิงสาวไล้นิ้วสัมผัสไปรอบป้านสีสวยและส่งเสียงครางงึมงำ
“พี่เพลิง...อาส์...ซี๊ดดดด...เสียวหัวนมจังเลยจ้ะ...ซี๊ด”
หล่อนจินตนาการว่ายอดอกของหล่อนถูกงับและดูดในอุ้งปากร้อนของพี่เขย นึกว่าเพลิงกำลังดูดเลียไปรอบเต้าทั้งสองที่กำลังคัดเต่งตูมได้ที่เหมือนดอกบัวคู่ที่กำลังตูมเต่งในบึงบัว ขนาดนึกถึงยังเสียวซ่านขนาดนี้แล้วถ้าโดนของจริงมันจะได้อารมณ์ขนาดไหน หล่อนคิดเพลินจนเสร็จสมกับตัวเองและหลับไปอย่างเต็มปริ่มด้วยความสุขในจินตนาการ
บทที่ 4
“ปริม...วันนี้ช่วยไปทำธุระให้พี่หน่อยสิ”
ป่านเอ่ยขึ้นขณะนั่งที่โต๊ะกินข้าวภายในห้องครัวกว้างขวางของบ้านหลังใหญ่และขณะนั้นปริมกับเพลิงก็กำลังทานอาหารเช้าที่หล่อนจัดไว้ให้ ปริมวางช้อนลงและถามขึ้นว่า
“จะให้ปริมทำอะไรเหรอพี่ป่าน”
“ทำของที่เราถนัดนั่นล่ะ ช่วยไปเก็บดอกบัวในบึงที่ปริมชอบไปเล่นน้ำมาให้พี่หน่อย”
“พี่ป่านจะเอาทำอะไร เอาเยอะหรือเปล่าล่ะเดี๋ยวปริมจะรีบไปเก็บมาให้”
“ก็เยอะอยู่นะ พี่จะเอามาจัดตะกร้าไปวัดน่ะเลยว่าวันนี้จะรบกวนให้ปริมช่วยไปเก็บให้พี่หน่อย เนี่ยว่าจะให้เพลิงพาปริมไปเก็บดอกบัวจะได้ไม่เสียเวลา”
“แต่ปริมมีจักรยานนะ ปริมพาจักรยานไปเองก็ได้”
ป่านส่ายหน้า “ไม่ได้หรอก พี่ว่าจะเอาหลายดอกเดี๋ยวเราจะพามาไม่ไหว ให้เพลิงพารถจักรยานยนต์ไปดีกว่าปริมจะได้ซ้อนท้ายกลับมาไง ถือมาไม่เหนื่อยด้วย”
“วันนี้พี่ว่าง ไม่ได้ไปปลูกต้นกล้าจ้ะปริม”
เพลิงเสริมขึ้นเพราะเขาก็เห็นว่าถ้าปริมปั่นจักรยานไปเองก็จะเป็นการเสียเวลาแถมยังเหนื่อยอีกด้วย เมื่อได้ฟังดังนั้นปริมจึงพยักหน้ารับ
“ก็ได้ๆ...ถ้าอย่างนั้นพี่เพลิงว่างตอนไหนล่ะจ๊ะ”
“ตอนนี้ก็ว่าง บอกแล้วว่าวันนี้พี่ไม่ไปที่ไร่เลยมีเวลาว่างทั้งวัน”
“อย่ามัวเล่นน้ำจนไม่เป็นอันได้เก็บดอกไม้ซะล่ะ”
- ผู้เขียน
