ตอนที่ 2

1231 คำ
เพลิงลอบกลืนน้ำลายเบา ๆ เพราะพอเห็นแบบนี้แล้วมันทำให้เขาตื่นตัวขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล มันก็แน่ล่ะสิ เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนมาจากไหนถึงจะได้ไม่สะทกสะท้านเอาเสียเลยกับภาพเย้ายวนตรงหน้า ปริมแสดงท่าทางขวยเขิน จริง ๆ แล้วหล่อนแค่มีนิสัยชอบเรื่องโลดโผน ก๋ากั่นอย่างคนที่ชอบเรื่องสนุกสนานแต่ไม่ได้หมายความว่าหล่อนไม่สนใจผู้ชาย และจริง ๆ แล้วปริมพยายามเก็บความประทับใจที่หล่อนมีต่อผัวของพี่มาตั้งนาน ตั้งแต่ตอนที่เขายังไม่มาอยู่ใต้ชายคาเดียวกับหล่อนด้วยซ้ำ เพราะเพลิงเป็นผู้ชายในสเป็คของหล่อน เขาตัวใหญ่ ผิวสีออกแทนเข้ม หุ่นล่ำและที่สำคัญหน้าตาก็หล่อเหลาเสียด้วย หลายครั้งหล่อนถึงขนาดนอนฝันแต่ปริมเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่ยอมบอกใครเพราะจะตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอยู่กันสองต่อสองกับพี่เขยซึ่งถึงแม้ทันจะไม่เกิดขึ้นบ่อย ๆ แต่หล่อนก็อดที่จะคิดไปไม่ได้ “ปริมรู้น่าพี่เพลิงล่ะก็...เรารีบกลับกันเถอะนะ” “พอขึ้นจากน้ำก็หนาวล่ะสิ ถูกลมอย่างนี้ ตอนอยู่ในน้ำมันก็อุ่นดี ทีหลังอย่าเล่นน้ำนาน ๆ อย่างนี้อีกล่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” “ค่ะ” คำตอบของปริมทำให้เพลิงเลิกคิ้วด้วยความประหลาดนิดหน่อย หล่อนตอบเขาว่า ค่ะ...เพราะเขาเองก็ไม่ค่อยได้พูดกับหล่อนแบบเป็นงานเป็นการมากนักเลยคิดว่าน้องเมียคงจะมีนิสัยห้าว ๆ แต่ที่ไหนได้ หล่อนก็รู้จักจะพูดอย่างผู้หญิงทั่วไปเหมือนกัน หลังจากนั้นเพลิงก็พายเรือกลับเข้าตลิ่งและพาน้องเมียของเขากลับบ้านโดยที่ปริมต้องซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ชายหนุ่มซึ่งเขาขับไปตามเส้นทางเล็ก ๆ ไปถึงท้ายหมู่บ้านในชนบท ที่อยู่ของผัวเมียและน้องเมียนั้นเป็นบ้านไม้สองชั้นอยู่ท่ามกลางธรรมชาติของทุ่งหญ้าป่าเขาแถบชนบท เมื่อไปถึงปริมก็รีบกลับเข้าบ้านโดยไม่ได้แวะคุยกับพี่สาวที่ทำกับข้าวอยู่ในครัวเพราะตัวหล่อนเปียกมะล่อกมะแล่ก กลัวว่าจะทำพื้นบ้านสกปรกด้วยซ้ำ หล่อนอยู่กับ ป่าน พี่สาวในบ้านหลังใหญ่ซึ่งพี่เขยเป็นเจ้าของ ในขณะที่พ่อกับแม่อยู่อีกอำเภอ ที่ต้องมาอยู่กับป่านเพราะพ่อกับแม่ของหล่อนไม่อยากให้อยู่บ้านซึ่งปริมมีเพื่อนผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แค่อยากให้เปลี่ยนบรรยากาศ มาใช้ชีวิตอยู่กับพี่สาวเผื่อว่าจะได้เป็นผู้หญิงเรียบร้อยและเรียนรู้งานบ้านจากป่านบ้าง ซึ่งจริง ๆ ปริมก็ไม่ได้ทำตามอย่างพี่สาวสักเท่าไหร่ หล่อนแค่อยากใช้ชีวิตอย่างที่เคยอยู่ก็เลยออกไปเล่นน้ำอย่างสนุกสนานเพราะธรรมชาติแถวบ้านของเพลิงเป็นชนบทซึ่งก็เป็นโชคดีสำหรับเด็กสาวเพราะที่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่งไปจากบ้านพ่อและแม่ของหล่อนเลย ส่วนชีวิตของปริมของปริมที่เติบโตมากับธรรมชาติ ถึงหล่อนจะดูห้าวเหมือนผู้ชาย ชอบเล่นน้ำในบึงและปีนต้นไม้แต่ปริมก็ไม่ถึงกับว่าจะไม่รักษาความสวยความงามเสียทีเดียว พออาบน้ำเสร็จแล้วหล่อนก็ออกมายืนมองตัวเองหน้าบานกระจกทั้งที่ยังเปลือยเปล่า พินิจพิจารณาดูตัวเองแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ น่าแปลกที่ทุกวันไม่ได้รู้สึกอย่างนี้ ไม่ได้รู้สึกอยากชื่นชมตัวเองที่จริง ๆ แล้วเป็นสาวหุ่นดีชะมัดยาด “ไม่มีใครชม ชมตัวเองก็ได้วะ” หล่อนกวาดสายตาไปมามองเรือนร่างของตัวเองที่แม้อวบอิ่มแต่มีสัดส่วนคอดเว้า นมเป็นนม เอวเป็นเอว และยังตกใจเล็ก ๆ กับสองเต้าของหล่อนที่มันอวบใหญ่ผุดผ่อง ดูทีรึน่าจะใหญ่กว่าของพี่สาวด้วยซ้ำ นี่หล่อนอายุเท่าไหร่กัน ยังไม่ถึงยี่สิบด้วยซ้ำแต่เนื้อตัวก็ผ่องแผ้วเหมือนดอกไม้เบ่งบานเต็มที่ มันเปล่งปลั่งไปหมด แขนขาเรียวยาวและงามด้วยเนื้อนุ่มลื่น เต้าสวยยกตัวอวบอิ่ม หัวนมสีชมพูในป้านวงรอบสีเดียวกัน มันช่างเย้ายวนและน่ามองเสียวจริง ๆ เอวของหล่อนคอดและสะโพกผาย สายตาของเด็กสาวเลื่อนไปหยุดที่เนินสามเหลี่ยมอูมอวบอั๋น มีไรขนเล็กน้อยรำไรปกคลุมร่องกลีบสวย แล้วจู่ ๆ ภาพใบหน้าของพี่เขยก็แว่บเข้ามาในหัว รอยยิ้มหวาน ๆ บนหน้าหล่อ ๆ ของเพลิงทำให้หล่อนร้อนรุ่มที่กลีบผกา “บ้าจริงเรา! คิดอะไรเนี่ย แค่จะดูว่าตัวเองโตมากแค่ไหนทำไมต้องคิดถึงพี่เพลิงขึ้นมาด้วย” ปริมบ่นอุบกับตัวเองทั้งที่เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ตั้งแต่ตอนเห็นสายตาของเขาที่มองมายังหล่อนในเรือท้องแบน เป็นสายตากรุ้มกริ่มซึ่งหล่อนไม่เคยเห็นและน่าแปลกยิ่งกว่านั้นที่มันทำให้ปริมเขินอายเหมือนผู้ชายมองผู้หญิงทั่วไป ผิดแต่ว่าเพลิงเป็นผัวพี่สาวของหล่อนเท่านั้น ถึงตอนนี้หญิงสาวเกิดความรุ่มร้อนขึ้ในใจ หล่อนไล้นิ้วไปบนเนินทรวงสะพรั่งอวบงามแล้วใช้นิ้วสะกิดไปรอบ ๆ ยอดถันจนหัวนมคัดเต่งตึงแข็งเป็นไต มันยังความเสียวอย่างประหลาดแล่นไปทั่วร่างเหมือนกระแสไฟ ความซาบซ่านแปลก ๆ วิ่งวนไปทั่ว ตั้งแต่ปลายคางลงมาจรดที่ป้านรอบหัวนมสีชมพูจัด “ซี๊ด...อูว...ซี๊ด” ไม่ใช่ว่าหล่อนจะไม่เคยเป็นอย่างนี้ เกิดความหลงใหลต่อเรือนกายของตัวเองที่มันสะพรั่งเหมือนกลีบดอกบัวฉ่ำน้ำในบึง หล่อนสะกิดยอดอกแข็งชันแล้วไล้ปลายนิ้วไปมาเบา ๆ เต้านั้นเต่งคัดและอวบอูมล้นฝ่ามือ ทรวดทรงของหล่อนใช่ทอมบอยเสียที่ไหน มันคือเรือนร่างของหญิงสาวงดงามยั่วเย้าหัวใจชายและแม้แต่หล่อนเองก็ยังเกิดจินตนาการแปลก ๆ ขึ้นมาเมื่อนึกถึงหน้าหล่อ ๆ ของพี่เขย แต่สุดท้ายเด็กสาวก็พยายามไล่ความคิดแปลก ๆ ออกจากหัวสมองแล้วรีบสวมเสื้อผ้าเพื่อลงไปทานอาหารเย็นกับพี่สาวและพี่เขย ป่านติติงเรื่องที่น้องสาวไปเล่นน้ำเล็กน้อยและหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไร โดยเฉพาะเพลิงที่ลอบมองปริมตาแทบไม่กระพริบ วันนี้เขาก็รู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาเหมือนกัน เขาเห็นว่าปริมแต่งตัวตามปกติ สวมเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นแต่มันน่าประหลาด ภาพที่เขาเห็นกลับต่างไปจากทุกวันเพราะเขากลับไพล่นึกไปถึงตอนที่น้องเมียขึ้นจากน้ำมานั่งบนเรือทั้งที่ตัวเปียกซ่ก เขานึกเห็นทรวงอกอิ่มที่ดันเนื้อผ้าเปียกแนบเนื้อ เรือนร่างของหล่อนในยามนั้นชวนให้ผู้ชายนึกจินตานการถึงตอนที่หล่อนถอดเสื้อผ้าออกจนหมด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม