“อะไรนะ? เธอจะหนีไปงั้นเหรอ?” เมื่อเธอได้ยินคำพูดของจีน่าเซียว อีเวตต์เหลียนตกใจมาก “เธอต้องพยายามอย่างหนักกว่าจะได้งานในโรงพยาบาลเอเวอร์ไบรท์ และสุดท้ายเธอก็ได้งานประจำ ทำไมจู่ ๆ เธอถึงอยากจะหนีไป? เธอไม่อยากทำงานแล้วเหรอ? เธอจะไปไหน?”
เธอไม่รู้เลยจริง ๆ เพราะไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ทุกที่ก็เป็นสถานที่แปลกสำหรับเธอ
จีน่าเซียวกอดอีเวตต์เหลียนและปล่อยโฮ “อีเวตต์ ฉันขอโทษ จริง ๆ แล้วมีหลายเรื่องที่ฉันยังไม่ได้บอกเธอ แต่ฉันไม่อยากพูดอะไรในตอนนี้ เมื่อจิตใจของฉันดีขึ้น ฉันจะบอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับอดีตของฉัน แต่อย่าถามอะไรฉันตอนนี้ โปรดอย่าถามอะไรเลย”
อันที่จริงอีเวตต์เหลียนก็สังเกตเห็นแล้วว่าจีน่าเซียวได้ซ่อนอะไรไว้มากมายในอดีต และก็ไม่เคยตำหนิเธอ ทุกคนล้วนมีอดีตที่ไม่อยากพูดถึง และมีเรื่องส่วนตัวของตัวเอง เธอเข้าใจดี
“ฉันจะไม่ถามอะไรทั้งนั้น ถ้าเธอไม่สบายใจจริง ๆ ก็ร้องไห้ระบายออกมา
