9
2065 คำ
9
มือแกร่งลากผ่านเนินเนื้อสาวถูไถไปมาด้วยฝ่ามือ เพิ่มความรัญจวนใส่ร่างอรชรอย่างต่อเนื่อง รวมทั้งดึงสตินึกคิดให้ออกจากสมองของปรางค์รวีอีกด้วย ตอนนี้เธอลืมความผิดชอบชั่วดี ลืมความคิดที่ว่าจะรักนวลสงวนตัวจนถึงวันแต่งงาน เธอลืมสิ้นทุกอย่าง นอกจากเพลิงอารมณ์เผาไหม้กาย เผาไหม้หมดทุกสิ่งแม้แต่ความคิด
กลีบดอกกุหลาบถูกนิ้วเรียวหนาแทรกผ่าน ก่อนที่เขาจะสอดนิ้วเข้าไปในร่างงามที่เปรียบเสมือนกุหลาบแรกแย้ม ร่างของเธอแอ่นโค้งเล็กน้อย สะดุ้งรับประสบการณ์ใหม่ ดวงตาทั้งสองข้างปรือเคลิ้ม ไรฟันขบริมฝีปากล่างแน่น เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในร่างของตน
วิตโตริโอเริ่มขยับมืออย่างเชื่องช้า ไม่รีบร้อนเพราะเขายังมีเวลาอีกมากสำหรับค่ำคืนนี้ ใบหน้าคมหล่อเลื่อนต่ำลงไปซุกซอกคอระหง ก่อนจะต่ำลงไปยังดอกบัวคู่งาม แวะทักทายสิ่งที่ล่อสายตาประโลมเลียด้วยลิ้น ดูดดึงเข้าไปในปากก่อนจะละเลงพลิ้วสะบัด ฟังเสียงอันไพเราะของปรางค์รวีที่ครางไม่ขาดสาย จากนั้นเขาจึงเดินทางต่อไปในจุดหมายที่รอเขาอยู่เบื้องล่าง
ริมฝีปากของเขาหยุดนิ่งที่กลีบดอกไม้งาม ลิ้นหนาเริ่มแทะเล็มไปตามเนินเนื้ออวบอูมโดยรอบ เพื่อให้หญิงสาวได้ปรับสภาพและคุ้นเคยกับสิ่งแปลกใหม่ที่เขากำลังจะมอบให้
“คุณเสือ...อา...คุณเสือ...อืม”
เสียงอันแสนทรมานระคนมีความสุขถูกระบายออกจากปากอันแห้งผากของเธอ เมื่อถูกปลายลิ้นหนารัวเร็วเกสรเม็ดน้อยกลางดอกไม้ ขบกัดบ้าง ระรัวเร็วบ้างจนร่างของเธอส่ายไม่หยุด ความเสียวที่ไม่เคยรู้จักพุ่งตรงใส่ความรู้สึก วูบวาบไปทุกส่วนของกาย ปลายเท้าเย็นเฉียบก่อนที่จะมีประกายไฟแล่นจากปลายเท้าขึ้นสู่ศีรษะ วิ่งวนเข้าไปในเกล็ดเลือดที่เวลานี้กำลังเดือดพล่าน
“คะ...คุณเสือ...อา...มะ...ไม่...พะ...พอค่ะ...คุณเสือ”
เธอเปล่งเสียทรมานออกมาอีกครั้ง และดูเหมือนว่าความรู้สึกที่ได้รับจะทบทวี เป็นเพราะเขาพลิ้วลิ้นไปตามร่องกลีบสาว ลากขึ้นลากลงปาดชิมน้ำเสน่หาที่ไหลบ่าออกมาจากกายสาวตามสภาวะทางอารมณ์ของเธอ ที่ถูกโหมไหม้ด้วยเปลวเพลิงพิศวาส
ลิ้นสากใหญ่ทำงานร่วมกับนิ้วเรียวที่ทำหน้าที่ของมันอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ขยับเข้าออกไม่หยุดพัก เมื่อสองแรงแข็งขันกันเช่นนี้ หญิงสาวที่อ่อนต่อโลกีย์ไม่อาจต้านทานพายุอารมณ์ที่โหมกระหน่ำได้เลย แสงสีขาวลอยเด่นกลางนภา เคลื่อนตัวเข้ามากใกล้ จนกระทั่งแสงนั้นกระทบกับใบหน้างาม แตกกระจายเป็นความสุขไหลอาบไปทั่วร่างกายของปรางค์รวี
“อา....คุณเสือ...กรี๊ดดดดดด”
เป็นความสุขชิมลางที่เขามอบให้ และแม้ว่าเธอจะพบความสุข แต่เขาก็ไม่หยุดขยับนิ้วและไม่ถอนลิ้นห่างความเป็นอิสตรีหอมหวาน กลับดูดซับน้ำหวานเลิศรส ดื่มชิมแล้ววิตโตริโอรู้สึกถึงพลังทางเพศมหาศาลที่อยู่ในกายของตน แล้วเมื่อมันมีมากมาย เขาก็เกิดอาการทนต่อไปไม่ได้ เธอใหม่สดจนเขาทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับหญิงใดมาก่อน พอได้ทำชายหนุ่มรู้สึกคุ้มกับการตัดสินใจในครั้งนี้ เขาถอนนิ้วออกจากกลีบดอกกุหลาบช่องาม รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตนอย่างเร่งรีบ จากนั้นก็เอนกายลงนอนข้างร่างเปลือยของดอกไม้ประดับเตียงดอกใหม่
“ฉันต้องการเธอปรางค์” เขาพูดชิดเรียวปากบาง จูบซ้ำๆ หลายครั้ง ตอนนี้ปรางค์รวีเหมือนคนละเมอสติของเธอเตลิดไปไกลเกินกว่าจะกู่ร้องให้กลับมา ความรักที่เธอมีให้ ความใคร่ที่ถูกเขาปลุก ความปรารถนาที่แล่นมาจุกหนักหน่วงตรงใจกลางร่าง ความเสียวซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วร่างกายสาว ทำให้เธอตอบรับเขาด้วยความเต็มใจ
“ปรางค์...ปรางค์ต้องการคุณเสือค่ะ”
คำนี้เองที่วิตโตริโอรอคอย ชายหนุ่มหยัดตัวขึ้นสูง ใช้ลำขาแยกเรียวขาทั้งสองข้างของเธอให้เปิดกว้าง ก้มมองความเป็นสตรีเพศที่ฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเกาะพราวแล้วเกิดตาพร่า เอื้อมมือไปสัมผัสเยี่ยงคนไร้สติ ลูบคลำอยู่ชั่วครู่ เขาก็ก้มหน้าซบตรงจุดนั้น ดื่มน้ำเสน่หาของปรางค์รวีที่หวานซ่านทรวง
“อา...คุณเสือ...อา”
ปรางค์รวีเสียวซ่าน จนต้องปล่อยเสียงอันแหบพร่าออกมา มือเล็กข้างหนึ่งจิกบนที่นอนแน่น อีกข้างดันศีรษะของเขา หวังจะให้ใบหน้าอันหล่อเหลาห่างใจกลางร่างของตน ความเสียวสะท้านสุดบรรยายจะได้เพลาลง แต่ก็ดูเหมือนว่า ทุกอย่างที่เธอคาดคิดจะไม่เป็นผล เวลานี้วิตโตริโอกำลังเมามันอยู่กับน้ำคั้นสดที่ดื่มเท่าไหร่ไม่รู้จักอิ่ม ไม่มีคำว่าพอ
“เธอพร้อมสำหรับฉันแล้ว”
เขาพูดอยู่ตรงจุดนั้น ก่อนจะยันกายจนแผ่นหลังตั้งตรง ขยับกายเข้าไปอีกนิด ดันความแข็งแกร่งที่พองขยายจนเขาเริ่มเจ็บปวด ลุกล้ำเข้าสู่คูหารักอย่างไม่รีบร้อย เพราะรู้ดีว่านี่คือครั้งแรกในชีวิตสาว
“โอ้...พระเจ้า” วิตโตริโอผ่อนลมออกจากปาก ใบหน้าแดงขึ้นเมื่อรับรู้ถึงความคับแน่นในช่องทางรัก ที่บีบความเป็นชายของเขาจนแทบจะขยับเขยื้อนไม่ได้ ความสดของเธอสร้างความทรมานให้กับเขา หัวใจแข็งแรงเต้นถี่และเร็วอย่าที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้เขากลัวว่าหัวใจจะวายคาอกเธอ
ในขณะเดียวกันก็สร้างความเจ็บปวดให้กับปรางค์รวีจนน้ำตาเล็ด เธอเกร็งร่างจนตัวแข็ง กัดริมฝีปากจนกลัวว่าปากของเธอจะขาด ความกลัวขยายเต็มความรู้สึก ที่มาพร้อมกับความปวดร้าวระบมช่องทางสวรรค์
“คะ...คุณเสือ...ปะ...ปรางค์เจ็บ...อือ”
10เธอพยายามจะหุบขา เพื่อไม่ให้เขาได้ไปต่อ ทว่าเขาเหมือนจะรู้ใจสาวใต้ร่าง มือใหญ่ทั้งสองข้างจับต้นขาขาวแล้วกดไม่ให้ปรางค์รวีทำได้ตามความคิด แล้วตัดสินใจดันร่างกายส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดเส้นทางสวาท ก่อนที่เขาและเธอจะปวดร้าวร่างกายไปมากกว่านี้
“กรี๊ดดดดดด...คุณเสือ ปรางค์เจ็บ” สิ้นเสียงกรีดร้อง เธอก็บอกถึงความรู้สึกให้เขารู้เสียงเครือสั่น มองหน้าคนที่ตัวเองรักทั้งน้ำตา
“ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ...ทนหน่อยนะคนดี อีกสักพักมันก็จะหายเจ็บและจะกลายเป็นความสุขอย่างที่เธอไม่เคยพบมาก่อน เชื่อใจฉันนะปรางค์” วิตโตริโอปลอบโยนหญิงสาวที่เพิ่งได้พรหมจรรย์
ชายหนุ่มไม่รีบร้อน เขาต้องการปรับสภาพร่างกายของเธอให้ดีกว่านี้ก่อน เพื่อบทเพลงรักจะได้สุขล้น
การจุมพิตเป็นตัวช่วยที่เขาเลือก ส่วนมือก็เคล้นคลึงทรวงอก นิ้วมือก็ทำหน้าที่หยอกเย้ากับยอดถัน วิตโตริโอทำทุกอย่างให้ความเจ็บปวดของปรางค์รวีคลายลง ให้ความกระสันซ่านเข้ามาแทนที่
“อืม...คุณเสือ คุณเสือ” ความเจ็บปวดจางหายไป เปลี่ยนเป็นความสยิวเสียว ส่งผลให้เกิดเสียงครางรัญจวน
วิตโตริโอเริ่มขยับร่างกายออกอย่างเชื่องช้า ผ่อนจังหวะเพื่อให้เธอปรับสภาพ เมื่อทุกอย่างเข้าที่ เครื่องจักรทางเพศก็เริ่มทำงานเต็มประสิทธิภาพ ความหนักหน่วงและรุนแรงคืบคลานเข้าใส่ร่างสาว แรงรักที่ส่งเข้าหากลีบกุหลาบหนักหน่วงเหมือนหินผาก้อนใหญ่ที่ตกลงมาจากที่สูง ความเร็วก็อยู่ในขั้นสูงสุด มองด้วยตาเปล่าอาจจะไม่เห็น ความแรงที่เปรียบเสมือนรถบรรทุกที่ขับมาด้วยความเร็วสูงสุด อัดก๊อบปี้กับกำแพงตึกสูงใหญ่ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น
“อา...คุณเสือ...อืม...คุณเสือ” ปรางค์รวีสั่นสะท้านอยู่ใต้เรือนกายสมบูรณ์ของวิตโตริโอ มือเล็กจับท่อนแขนของเขาแน่นราวกับว่ามันคือหลักยึด
“โอ้ว...ปรางค์...ปรางค์” วิตโตริโอปล่อยเสียงห้าวต่ำออกมาอย่างสุดจะกลั้น ความฟิตแน่นที่โอบรัดความเป็นตัวตนกำลังบีบหัวใจชาย กระตุ้นความปรารถนาและความมันจนเขาต้องออกแรงโยกตัว
“คุณเสือขา...อา” เสียงของปรางค์รวีครางยาว เมื่ออุ้งปากของชายเหนือร่างครอบงับยอดถันหายเข้าไปในโพรงปาก ใช้ปลายลิ้นเย้าแหย่อยู่ภายใน ร่างกายของเธอจึงถูกอัดแน่นด้วยความเสียวกระสัน ซ่านทรวง เรียวขางามถูกจัดให้อยู่ในท่วงท่าที่เขาต้องการ พาดบนบ่าข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างฉีกไปทางด้านข้าง เปิดปากทางสวรรค์ให้เขาอัดกระแทกได้โดยสะดวก ก่อนจะเริ่มออกแรงส่งอีกครั้งด้วยความแรงและเร็ว
“เยี่ยมเลยปรางค์วิเศษที่สุดเลย” เขาพร่ำพูดเอ่ยชมไม่หยุดปาก เสียงครางกระหึ่มดังไม่ต่างกับกลองศึกก็กังวานต่อเนื่อง ทุกจังหวะมันช่างเร้าใจ เร้าอารมณ์ดีเหลือเกิน ขยับโยกก็สุดหฤหรรษ์ มีความสุขใจในการประสานร่างเป็นหนึ่ง
เส้นทางสวาทกำลังถึงปลายทาง วิตโตริโอเร่งจังหวะขับเคลื่อนเพื่อนำพาเขาและเธอไปยังเส้นชัยสีรุ้งที่อยู่ใกล้แค่ปลายมือแตะ เขาวางฝ่ามือทั้งซ้ายและขวาลงข้างลำตัวปรางค์รวี เพื่อออกแรงส่งให้ได้ดั่งใจ
“อูว์...ปรางค์...ดี...อืม...เยี่ยม”
“คุณเสือ...อา...คุณเสือ...กรี๊ดดดด” ปรางค์รวีกรีดร้องสุขสม ร่างกายตอบสนองความสุขที่เธอได้รับ เกร็งและสั่น ช่องทางคับแคบก็กำลังเล่นงานชายหนุ่มร่างโตที่หน้าเหยเกจากความทรมานอันแสนสุข เช่นเดียวกับความอดทนที่ถึงทางตัน วิตโตริโอเร่งความเร็วให้มากขึ้นและมากขึ้น แตะขอบสวรรค์วิมานแห่งกามารมณ์
“โอ้...พระเจ้า สุดยอด” ความสุขทางเพศที่เขาได้รับในครั้งนี้ มากมายจนหยั่งไม่ถึงว่า มากแค่ไหน รู้เพียงว่า หัวใจซึมซับความสุข ความอิ่มเอิบใจชนิดที่พูดได้ว่า ไม่เคยพบประสบเจอมาก่อน ก้มหน้าจูบปากเล็กสั่นราวกับให้รางวัล
“ฉันมีความสุขมากเลยปรางค์” เขาเอ่ยจากใจจริง
ปรางค์รวีไม่ตอบรับคำพูดของเขา เธอควรจะดีใจหรือเสียใจดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คำสั่งสอนของผู้เป็นแม่ที่อบรมตลอด ให้รักนวลสงวนตัว มอบกายให้ชายหนุ่มที่จะแต่งงานด้วยเท่านั้น แต่สิ่งที่เธอทำขณะนี้สวนทางกับคำสั่งสอนของมารดาโดยสิ้นเชิง
“ร้องไห้ทำไมคนดีเจ็บเหรอ” เขาถามเสียงอ่อนโยน เขาเคยชินกับความรุนแรงในการหลับนอนกับผู้หญิงกร้านโลก บ่อยครั้งที่วิตโตริโอลืมตัว สาดใส่อารมณ์ใคร่ในแบบฉบับของเขา หลงลืมไปว่า ปรางค์รวีเป็นสาวบริสุทธิ์ที่ต้องทะนุถนอม หาใช่ประสานกายด้วยจังหวะดุเดือด
“คุณเสือคะ เราจะแต่งงานกันหรือเปล่าคะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน รอคอยคำตอบจากชายคนรักด้วยหัวใจลุ้นระทึก
“เรื่องนั้นเอาไว้ค่อยคุยกันดีกว่านะ ฉันขอชื่นใจเธอก่อนนะสุดที่รักของฉัน เธอมีเสน่ห์จนฉันอดใจไม่อยู่”
เขาฉลาดพอที่จะไม่พูดผูกมัดตัวเอง การมีครอบครัวเป็นเรื่องที่ไกลตัวเขามาก ตอนนี้เขาไม่คิดอะไรทั้งสิ้นนอกจากถอนทุนคืนกับสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอในวันนี้ และดูเหมือนว่ามันจะคุ้มค่ามาเสียด้วย
สองเดือนต่อมา
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ปรางค์รวีเป็นเยี่ยงนางบำเรอของ
วิตโตริโอ เขามักหาความสุขจากร่างกายสาวทุกครั้งที่มีโอกาส ความรักที่มีต่อชายหนุ่มทำให้เธอยอมทอดกายให้เชยชม และหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ วิตโตริโอก็จะผละจากร่างสาวทันที ประหนึ่งเธอเป็นตัวรังเกียจก็ไม่ปาน เดินออกไปจากห้องดื้อๆ ไม่มีการกอด ไม่มีการพูดคุยใดๆ ทั้งสิ้น นำพาความน้อยใจมาให้ปรางค์รวีไม่น้อย อีกทั้งยังไม่มั่นใจในสถานะของตนด้วยว่า อยู่ในฐานะใดกันแน่ ระหว่างคู่รักหรือคู่นอน
- ผู้เขียน
