หลายวันต่อมาหลังจากได้รับอนุญาตให้คบหากันจากอดิราชแล้ว ทั้งคู่ก็กลับมาทำงานตามปกติ โดยอัคนีได้ทำหน้าที่ไปรับไปส่งฟ้าใสที่ร้านคาเฟ่ของเจ้าตัวตามเดิม จากนั้นจึงเข้ามาทำงานที่บริษัทของตน ทว่าในความรู้สึกของชายหนุ่ม เวลานั้นช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน ไม่เจอฟ้าใสแค่สองชั่วโมง ก็คิดถึงใบหน้าและเสียงหวานๆ นั่นเสียแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขาอยากเลิกงานตรงเวลา ในระหว่างที่ยังไม่มีงานเอกสารมาให้เซ็น อัคนีจึงเอาเวลาว่างนั้น ค้นหาคอนโดที่จะใช้พักอาศัยอยู่ด้วยกับหญิงสาวตามคำสั่งของบิดา นิ้วเรียวปัดหน้าจอไอแพด พิจารณาในแต่ละโครงการอย่างมีความสุข แค่คิดว่าตื่นมาได้เห็นใบหน้าของฟ้าใสเป็นคนแรก ก็รู้สึกดีจนแทบคลั่งแล้ว จนอยากจะให้ถึงเวลานั้นเร็วๆ เหลือเกิน และเมื่อเห็นโครงการที่ถูกใจก็เรียกเลขาหน้าห้องเข้ามาทันที “คุณอัคนีเรียกอร ต้องการอะไรหรือเปล่าคะ” อรจิราพยายามส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มเพื่อหวังทอดสะพาน แม้จะม