พลาดรักคุณสามี

บทนำ

บทนำ

“อ๊ะ… ที่รัก ฟ้าไม่ได้… เพิ่งจะมาถึงเองนะคะ ฟ้ายังไม่ได้อาบน้ำเลย” เสียงหวานขาดห้วงเอ่ยท่ามกลางความเงียบ

ร่างเล็กถูกฝ่ามือร้อนลูบไล้เคล้นคลึงไปตามส่วนโค้งเว้าอย่างหลงใหล ไม่ว่าจะกี่ครั้ง เพียงแค่สัมผัสอย่างอ่อนโยน ก็ทำให้เธอคล้อยตามไปอย่างง่ายดาย

“จะอายไปทำไม ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อย” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู ใช้ปลายลิ้นหยอกเย้าติ่งหูเล็กแสนน่ารักด้วยความเอ็นดู ดวงตาคมเหลือบมองใบหน้าหวานสะท้อนกับแสงดวงอาทิตย์ใกล้ตกดิน จากนั้นประทับริมฝีปากลงบนแก้มใสอย่างหวงแหน “คุณสวยมาก ภรรยาของผม”

“ที่รัก…” ฟ้าใสมองคนเหนือร่างด้วยสายตาฉ่ำหวาน เธอกังวลมาตลอดเพราะกลัวว่าจะเป็นคนเดียวที่เกิดความรู้สึกลึกซึ้ง แต่ดูเหมือนว่าอัคนีก็จะคิดเหมือนกัน

แขนเล็กโอบล้อมลำคอหนาแล้วดึงลงมาจุมพิตเบาๆ อัคนีตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืน กลับเร่งเร้าจุมพิตนั้นให้เร่าร้อนมากขึ้น เรียวลิ้นซุกซนเกี่ยวกระหวัดกันไปมา ความนุ่มนิ่มและอุ่นชื้นราวกับเชื้อเพลิงชั้นดี ปลุกไฟปรารถนาให้ลุกโชนขึ้นอย่างง่ายดาย

“อืม!” ฟ้าใสเบิกตากว้างเมื่อเสื้อผ้าบนร่างถูกมือของเขาปลดออกอย่างง่ายดาย กายสาวสั่นระริกด้วยความประหม่า จะกี่ครั้งก็ไม่ชินสักที แต่เพราะเป็นหนทางที่เลือกเองแล้ว ก็ยากจะเลี่ยงได้ อีกอย่างเธอชอบที่อัคนีอ่อนโยนกับเธอทุกครั้งที่ใช้เวลาร่วมกัน

คิดถูกแล้วที่มารื้อฟื้นความทรงจำบ้านหลังนี้…

อัคนีมองคนใจลอยด้วยสายตาขุ่นเคืองเล็กน้อย ทั้งที่กำลังถูกเล้าโลมอยู่แท้ๆ แต่กลับมีเวลาไปคิดเรื่องอื่นเสียได้ น่าน้อยใจจริงๆ

เมื่อเช่นนั้นจึงลงมือหนักขึ้นเพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้มากกว่าเดิม

ฝ่ามือร้อนนวดเฟ้นเต้ากลมทั้งสองอย่างช่ำชอง ครั้นเห็นใบหน้าหวานกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัส จึงค่อยๆ เคลื่อนตัวลงอย่างเชื่องช้า ใช้ปลายลิ้นหยอกเย้ายอดอกสีหวานอย่างเอ็นดู

“อ๊ะ! ที่รัก!” ร่างเล็กสะดุ้งราวกับมีไฟฟ้าแล่นผ่าน ความรู้สึกนิ่มนุ่มแต่เสียวซ่านเหนือทรวงอกนั้นทำให้เธอแทบไร้เรี่ยวแรง

อัคนีผละริมฝีปากออกจากยอดอกแล้วเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าแดงระเรื่ออีกครั้ง

“เรียกผมเหมือนเมื่อก่อนสิ แล้วผมจะทำให้รู้สึกดีกว่านี้” เสียงทุ้มแหบพร่ากล่าวพร้อมกับเคลื่อนมือลงไปข้างล่าง สัมผัสกับใจกลางความชุ่มฉ่ำอย่างช่ำชอง

ฟ้าใสมองใบหน้ารูปสลักในระยะประชิดด้วยความลังเล ทว่าอัคนีกลับกระตุ้นเธอด้วยสัมผัสที่ทำให้เธอเกือบหวีดร้องออกมา

“พะ… พี่ไฟ อื้อ!” เสียงหวานครางอย่างสุดกลั้นเมื่อปลายนิ้วทั้งสองของอัคนีดันเข้ามาในตัวของเธอ ความรู้สึกแปลกใหม่ทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด และเมื่อเขาขยับนิ้วเร็วขึ้น ก็ยิ่งทำให้เธอแทบเป็นบ้า

อัคนีขบกรามแน่นเพื่อยับยั้งใจตัวเองไม่ให้ทำรุนแรง ทว่าร่างกายของฟ้ามันช่างยั่วเย้าเร้าอารมณ์ของเขาเหลือเกิน จนอยากจะแทรกเข้าไปในร่างกายของเธอเสียเดี๋ยวนี้

“อ๊ะ อ๊า! พี่ไฟ… พี่ไฟคะ!” ฟ้าใสกรีดร้องพร้อมกอดแขนของอัคนีเอาไว้อย่างสุดกลั้น ก่อนเกร็งร่างบีบรัดพร้อมปลดปล่อยอารมณ์ออกมาอย่างรุนแรง เป็นครั้งแรกที่รู้สึกดีจนตัวลอย

อัคนีมองใบหน้าแดงระเรื่อแล้วโน้มใบหน้าลงจุมพิตหน้าผากกลมมนด้วยความเอ็นดู

“อย่าเพิ่งหลับสิ ผมยังไม่ได้เริ่มเลยนะ”

“พี่ไฟ เดี๋ยวก่อนค่ะ อื้อ!”

ยังไม่ทันห้าม เขาก็จับขาเธอแยกออกพร้อมกับแทรกตัวเข้ามาตรงกลาง แล้วดันร่างเข้ามาประชิดบดเบียดจุดกระสันด้านในสุดอย่างรู้งาน

คนตัวเล็กทุบแขนล่ำสันเบาๆ พร้อมกับประท้วงด้วยสายตา ทว่าคนลงมือกลับไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด

“อืม… เมียจ๋า แน่นเหมือนครั้งแรกเลย” อัคนีครางเสียงกระเส่าพร้อมกับขยับสะโพกอย่างช้าๆ

“คนบ้า! พูดอะไร อ๊ะ! ลามกที่สุด!” ทว่าพูดได้ไม่กี่คำ ส่วนที่เหลือก็กลายเป็นเสียงครางไปเสียหมด

เพราะถูกความดื้อดึงของอัคนีชักนำ จึงทำให้เธอเสียอำนาจในการต่อรองอีกจนได้ และยิ่งเขาทำผลงานได้ดีเท่าไร ก็ยิ่งทำให้เธอสำนึกจนอยากจะย้อนเวลากลับไปในวันที่ตอบรับเขา ถ้าหากวันนั้นเธอไม่พลาดไปเดินเหยียบกับดักที่เขาวางเอาไว้ ก็คงไม่ต้องเหนื่อยกายอย่างทุกวันนี้

เธอทำพลาดไปแล้วจริงๆ