นางมารในมือโจร ..( nc +.. )

1652 คำ
สายฝนคะนองคลั่งดั่งฟ้ารั่ว… หยาดพิรุณกระหน้ำหนักหน่วงจนภูเขาแทบละลาย แมกไม้ใบหญ้าไม่อาจเงยหน้าผงกหัวขึ้น กระท่อมน้อยริมน้ำโยกไปมา คล้ายจะปลิดปลิวไปตามพายุคลั่งได้ทุกขณะ ทว่าผู้คนที่อยู่ภายใน หาได้หวั่นไหวกับอาการใกล้พินพังของกระท่อมแม้แต่น้อย พวกมันทั้งสามยังคงร่ำสุรากลิ่นฉุน ปิ้งปลาย่างกลางกองไฟ หัวร่อร่าไปกับเรื่องเล่าเคล้าความลามกกันสนั่นหวั่นไหว จะให้พวกมันหวาดกลัวไปใย ในเมื่อกระท่อมน้อยหลังนี้หาใช่สมบัติของพวกมันไม่ ทั้งสามเพิ่งดับชีวิตผัวเมียเจ้าของกระท่อม แล้วยึดไว้เป็นเป็นแหล่งพักพิงเร้นทางการ เมื่อสองยามก่อน พวกมันทั้งสามเพิ่งปล้นชิงเรือขนสินค้าทางการ แล้วหลบหนีมาเรียบริมคลอง ตรงเข้ายึดครองกระท่อมของชาวประมงไว้กบดาน ถึงจะหลบเร้นอำพรางตน พวกมันยังไม่วายร่ำสุราเคล้าสายฝนพรางพรม กระทั้งเกิดความเปลี่ยนแปลงที่หน้าประตู พวกมันพลันคว้าอาวุธมายึดมั่น สายตาเหี้ยมเกรียมทุกคู่ มองผู้มาเยือนอย่างดุดัน แต่เมื่อเห็นผู้มาเยือนเต็มตา สายตาดุดันกลับกลายเปลี่ยนเป็นหื่นกระหายขึ้นมาในบัดดล เพราะผู้ย่างเท้าเข้ามาในกระท่อม เป็นหญิงสาวอ้อนแอ่นอรชร ที่เปียกปอนไปทั้งร่าง ใบหน้าหวานฉ่ำของนางซีดเผือกหนาวสั่น ผ้าเนื้อบางสีม่วงอ่อนที่แนบร่างฉ่ำน้ำ จนเห็นเนื้อหนังส่วนเว้าส่วนโค้งได้ถนัดถนี่ ภาพอันเย้ายวนใจเช่นนี้ มีรึสามโจรจะไม่เกิดอารมณ์เหี้ยนกระหือรือขึ้นมาทันทีทันใด " แม่นางประสบเภทภัยอันใดมาหรือ เหตุใดจึงมีสภาพเปียกปอนเช่นนี้ ! " ชายสูงใหญ่เครารกครึ้ม พลันลุกขึ้นยืนแล้วเดินดุ่มเข้าไปหานางด้วยท่วงท่าอาจหาญยิ่ง " ฮือ ฮือ ฮือ…ท่านจอมยุทธข่วยข้าด้วยเถิด ข้าถูกโจรร้ายปล้นชิง จนต้องหนีกระเซอะกระเซิงมา "...นางในชุดม่วงสะอื้นไห้ พลางโน้มกายเข้าไปซบอกชายร่างยักษ์ด้วยอาการสั่นระริก ดั่งลูกนกตกน้ำ ชายเคราดกรีบสวมกอดนางด้วยอารมณ์พลุ่นพล่านในอก สัมผัสนุ่มนวลกับกลิ่นกายหอมกรุ่น ทำเอามันหลงลืมความระวังตัวไปสิ้น จะมีเพียงความกำหนัดที่ก่อตัวให้ร้อนผะผ่าว " อย่าได้หวาดกลัวไปแม่นาง พี่ตั้วอยู่นี่แล้ว ไม่มีผู้ใดกล้ารังแกเจ้าหรอก เจ้ามาอิงไฟให้คลายหนาวก่อนเถิด " โดยไม่ทันไต่ถามความเป็นมา มันก็ประคองกอดไหล่นางมายังที่นั่งข้างกองไฟ ท่ามกลางสายตาของสองชายฉกรรจ์ทึ่จ้องมองนางตาไม่กระพริบ " ฮือ ฮือ ฮือ… ขอบคุณพี่ตั้วมากแล้ว หากไม่พบท่านข้าคงกลายเป็นวิญญาณพเนจรเป็นแน่ "..นางยังคงกล่าวเสียงเครือ ใบหน้ายังซุกแนบอกหนาไม่ห่าง " โธ่ !...แม่หญิงน้อยกลัวจนตัวสั่นเทาเชียว ดื่มสุราให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นสักหน่อยเถิด ! " มันยกชามสุราที่ข้างตัวปอนให้นางดื่ม ส่วนสายตาก็มองไปยังสองลูกสมุน ขยิบตาส่งสัญญาณให้มันอย่าได้เป็นก้างขวางคอ ลูกน้องทั้งคู่พยักหน้ารับอย่างรู้ใจ ก่อนจะเอ่ยข้ออ้างออกสู่ภายนอก " พวกข้าพเจ้าออกไปหาสุรามาเพิ่มดีหรือไม่พี่ใหญ่ เกรงว่าราตรีนี้จะยาวนานอยู่ไม่นัอย ! " มันกล่าวด้วยอาการลุกลี่ลุกลนก่อนจะเร่งรีบออกจากกระท่อมไป " เสื้อผ้าแม่นางเปียกปอนนัก ถอดออกมาผิงไฟดีหรือไม่ ? " ถอยคำที่แผ่มากับไอสุราคลุ้ง ยังดูไม่เมามายเท่าแววตามันที่มองเรือนร่างนางอย่างหลงใหล ยิ่งมองลมหายใจยิ่งพ่นไอร้อนรุนแรงราวเสือร้ายได้กลิ่นสมั่นน้อยรสโอชา " ท่านซุกซนยิ่ง คิดมิดีมิร้ายกัยขัาพเจ้าหรือไร ? " นางแสร้งชมดชม้อยเอียงอาย หากมีรอยยิ้มพริ้มพรายแฝงแววเชิญชวนอยู่ในที " ราตรีอันหนาวเหน็บเช่นนี้ หากไม่บดเบียดเนื้อหนังกัน จะคลายความยะเย็นเย็นได้อย่างไร ? " สันดานโจรเริ่มผุดพราย ปากว่ามือถึงกายไปไวกว่าใครจะคาดคิด มือหยาบหนาของมันตรงเข้าคว้าเต้าเต้งตึงเคล้าคลึง อีกมือลูบไล้สะโพกกลมกลึงปลุกเร่า " เรายังไม่รู้จักชื่อแซ่กันเลยนะท่าน จะมาเกินเลยกันได้อย่างไร ? "...นางใส่จริตจัดขืนบิดตัว หากแววตากลับทอประกายใฝ่หาเปี่ยมล้น " ฮึ ฮึ ฮึ…ข้าชื่อตั้วหลง เป็นชาวเฉินตู …ที่นี้เจ้ารู้จักข้าแล้วใช่หรือไม่ ! "... เพียงสิ้นเสียง มันพลันโถมร่างถับ ริมฝีปากหนาใหญ่ตรงเข้าประกบจูบ บดเบียดริมฝีปากนางดั่งเสือร้ายหิวกระหาย มันตะกุมตะกามทั้งจูบละเลงลิ้น ทั้งฟ้อนเฟ้นปทุมถันอวบอิ่ม เลื่อยไล่ริมฝีปากลงมาซอกคอ ซึมซับความหอมซาบซ่านสราญใจ อรภรณ์เบาบางสีม่วงอ่อนของนางถูกกระชากให้ปลิดปลิวไปในพริบตา เผยร่างเปลือยเปล่าอันเย้ายวนจนโจรร้ายกลืนน้ำลายเหนียว ดวงตาตั้วหลงแทบถลึงออกนอกเบ้า เมื่อได้เห็นเรือนร่างงามสล่างนอนนวยนาดอยู่เบื้องหน้า ยิ่งนางยกสะโพกร่อนส่ายน้อยๆ ใจโจรแทบกระเด้งออกนอกอกเสียให้ได้ ขนอ่อนรำไรบนเนินโหนกนูน ปลุกเร้าให้มันร้อนผ่าวดั่งไฟผลาญ มันตรงเข้าใช้ลิ้นหนาชุ่มราคะ ตวัดปัดปายเลียไล่ไปทั้งกลีบนอกแคมใน เลาะเลียกลีบแคมแดงระเรื่อ เม้มดูดติ่งกระสันให้สั่นระริก ซ้ำยังลากลิ้นยาวชโลมน้ำลายฉ่ำแฉะไปทั่ว ก่อนจะฉกลิ้นทะลวงเข้าร่องรูนาง ชอนไช เข้าๆ ออกๆ จนนางร้องคร่ำครวญในลำคอ…. ชายหยาบกระด้างเร่งปลดเปลื้องเสื้อผ้าตนดั่งคลุ้มคลั่ง ก่อนจะซุกหน้าเข้าหว่างขานางเหมือนพญาเสือโจนร่างเข้าผืนป่าสวรรค์ " ซีส ส ส …พี่ตั้วขา า า…อย่าทรมานข้าพเจ้าอีกเลย..สอดใส่ทวนทองท่านเข้ามาในกายข้าเถิด "... เสียงนางครางอ้อนวอนราวใจจะขาด กระตุ้นให้ใจชายหยาบกร้านคึกคักขึ้นอักโข มันรีบจับนางขึ้นนั่งบนตัก สองขามันยืดราบไปกับพื้น แล้วโอบสะโพกนางให้เนินสวาทถูไถไปกับแท่งองคชาติมันอย่างเสียวซ่าน " ทวนหฤหรรษ์ของข้าอยู่นี่แล้ว หากแม่นางปราถนาก็กลืนกินมันเข้าร่างเลยประไร ฮึ ฮึ. ." มันกล่าวด้วยรอยยิ้มเหี้ยมกระหาย พลางก้มหน้าลงไปดูดดื่มยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่ออย่างมูมมาม นางผู้เร่าร้อนหาได้รังเกียจความกละขละหยาบกระด้างแม้แต่น้อย ทั้งแอ่นอกรับริมฝีปากหนา ทั้งร่อนส่ายสะโพกถูไถลำลึงค์มันอย่างร่านกำหนัด ถูไถร่องหลืบไปมาจนนางค่อยๆ ยกสะโพกลอย แล้วแหวกกลีบเปล่งปลั่งสวมเสียบกับองคชาติมันที่ละน้อย ทีละน้อย กระทั้งจ่มลึกไปทั้งลำ ซี ส ส ส ส…. นางร้องครางพลางเร่งสะโพกโยกคอนสุดโหยหา เร่งกระดกโยนีขึ้นๆ ลงๆ พร้อมขมิบบีบแท่งเอ็นมันให้เสียววูบๆ วาบๆ จากหัวเงี่ยงลงไปถึงพวงอัณฑะอันสั่นระริก ท่วงท่าควบอาชาชมสวนสวรรค์ที่นางใช้ออก เพลิศแพร้วดั่งเซียนสาวผู้บรรลุมรรคากาม ทั้งตอดทั้งซอยถี่รัว เร่งกระหน่ำหนักหน่วง จนน้ำหล่อลื่นฉ่ำแฉะไปทั้งลานประลองของสองอวัยวะเพศ แรงกระเด้าแฝงพลังปราณที่นางใช้ออก ทรงอานุภาพแกร่งกร้าวจนชายหยาบกร้านร้องครางด้วยความสุขสรรค์ ปานเห็นสวรรค์รำไรที่ปลายฟ้า " อู้ย ย ย …แม่นางชุดม่วงท่านกระเด้าได้เยี่ยมยอดนัก ซีส ส ส ส…ข้าเสียวเหลือเกิน..ซีส ส ส…ท่านเป็นนางฟ้าจำแลงมาหรือไร? ...ซี ส ส ส…ข้าจะออกแล้ว…ออกแล้ว! …" มันร้องกระเส่าเกร็งกระตุกไปทั้งร่าง " ซี ส ส ส…ฉีดน้ำเข้ามาในตัวข้าเลย…ซีส ส ส…"... นางร้องเร่าพร้อมเร่งเอวถี่ จนชายสามานทะลักทะลายน้ำกามพุ่งกระจายฉีดซ่านเข้าสู่หรืบโพรงสวรรค์ ถึงกระนั้นนางก็ยังซอยสะโพกช้าๆ รีดเร้นน้ำราคะเข้าภายในกายนางทุกหยาดหยด จนชายหยาบกร้านสิ้นฤทธิ์ ฟุบหน้ากับอกนางด้วยความอิ่มเอมใจ " ท่านไม่อยากรู้จักชื่อแซ่คนที่ท่านเสพสมด้วยหรอกหรือ ? "...นางกล่าวด้วยใบหน้าเปล่งปลั่ง สองแก้มแดงซ่านดั่งเด็กสาวแรกแย้ม " ท่านเป็นนางฟ้าจากแดนดาว ย่อมมีชื่อเพราะพริ้งยิ่ง " ชายหยาบกร้านส่งเสียงละเมอดั่งคนลุ่มหลง พลางบรรจงซุกไซ้เสพกลิ่นกายหอมไม่หยุดยั้ง " ผิดถนัดแล้วท่านพี่ตั้ว ข้าพเจ้าเป็นนางมารต่างหาก ใครๆต่างเรียกข้าว่า ' มารหมื่นพิษพิรุณทอง' ….ท่านเคยได้ยินบ้างหรือไม่ ! " ชายหยาบกร้านยังคงก้มหน้าก้มตาดูดดื่มรสสวาท โดยไม่ใส่ใจในคำพูดนางแม้แต่น้อย….กับฉายาในยุทธภพ ไหนเลยโจรป่าอย่างมันจะกระดิกหู ทว่าอาการผิดแปลกในร่างกายมัน ทำให้คำว่ามารที่นางกล่าวสะกิดขึ้นที่กลางใจ ทั่วร่างมันร้อนผ่าว ลมปราณแปรปรวนจนเกร็งกระตุกไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงอวัยวะเพศที่มันส่งลุกล้ำเข้าไปในตัวนาง ยิ่งสั่นระรัวเร่าร้อนราวกับมีพลังพันสายกำลังไหลทะลักออกทางท่อนเอ็น มันแตกตื่น คิดผละจากนาง ทว่าเชื่องช้าเกินไป เพราะหญิงงามพลันสะบัดสองดัชนีจี้สะกัดจุดมันสี่-ห้าตำแหน่ง จนตัวมันแข็งค้างไม่อาจกระดิกกระเดี้ย แล้วพลังชีพทั้งหมดทั้งมวลในกายมัน พลันบ่าไหลเข้าไปในกายหญิงสาว ที่กำลังหัวร่อร่าด้วยความพึงพอใจ เพียงชั่วพริบตาร่างชายหยาบกร้านกลับแปรสภาพเป็นซากศพเหี่ยวย่น หงายหลังลงไปนอนแผ่หรา ลมหายใจเฮือกสุดท้ายมลายหายไปสิ้น…
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม