"คู๊นแม่ไปไหนมาคะ น้องพายตื่นมาไม่เจอ"
"แม่ไปรับลมที่ระเบียงมาค่ะ น้องพายหลับเถอะลูกยังไม่เช้าเลย"
"ค่ะ"
"ฟอดด หลับฝันดีนะคะลูกสาวของแม่"
ภายในบ้านเงียบสงบ เธอได้ยินเสียงโจรสองคนเดินขึ้นบันไดมาใกล้ห้องของเธอแล้ว ในใจเธอแทบบ้าคลั่ง เธอไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต
"ลูกพี่ ห้องล็อค ประตูเปิดไม่ออก"
"อืม แสดงว่ามันต้องมีของสำคัญแน่ๆ แถมประตูยังเป็นแบบโบราณขัดจากข้างในแน่ๆ"
ไม่นะ พวกมันกำลังจะงัดห้องนอนของเธอกับลูกแล้ว เวลานี้ทำไมตำรวจถึงยังไม่มาสักทีนะ ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองลูกกับลูกของลูกด้วยเถอะ
"เราไปดูส่วนอื่นก่อนไหมพี่ ในห้องนี้อาจจะมีคนนะ"
"ถีบประตูเลย คนมันก็ต้องอยู่กับของมีค่าแน่ๆ แกเห็นรอบบ้านไหมละ ไม่ค่อยจะมีของมีค่าอะไรเลยนอกจากเครื่องใช้ไฟฟ้า"
"ก็จริงพี่ ผมจะลองถีบละนะ"
"ปั้ง ปั้ง แข็งจังว่ะ"
"ไหนถอย กูถีบเอง ปั้ง ปั้ง"
"อืออ เสียงอะไรหรอคะคู๊นแม่"
"ปั้
