บทที่ 14

2717 คำ

ห้องทำงานได้แปรมาเป็นสมรภูมิแห่งรัก ชายหนุ่มรุกเธอหนักจนแทบหายใจไม่ทัน เขาเรียกร้องและโหยหาเหมือนกับคนอดอยากปากแห้งมานาน เขาอุ้มเธอขึ้นอย่างสบายๆไปยังโซฟาตัวใหญ่ เมื่อหลังของเธอสัมผัสกับเบาะโซฟานุ่มๆเขาก็ตามมาคร่อมเธอทันที "ผมดีใจนะที่เกรซให้โอกาสผม" "ค่ะ เกรซเชื่อว่าคุณรักเกรซกับลูกมาก" "มีน้องให้น้องพายหลายๆคนเลยนะครับ ผมเลี้ยงไหว" "คุณไหวแต่คุณถามเกรซหรือยังคะเนี่ย เลี้ยงเด็กให้โตแต่ละคนมันอยากนะคะ ต้องรักและเอาใจใส่แม้จะเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม" "ไหวครับ ทำไหวก็ต้องเลี้ยงไหวเราอย่ายื้อเวลาไปเลยนะครับ มาต่อกันดีกว่า" ชายหนุ่มระดมจูบเธอไล่ตั้งแต่หน้าพาก แก้มทั้งสองข้าง จมูกและริมฝีปากนุ่มๆของเธอ เขาค่อยๆสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวพันลิ้นของเธอ หญิงสาวที่ไปไม่เป็นกับเรื่องพวกนี้แทบอ่อนระทวย เขาร้ายกาจมากๆเลย เหมือนกับเป็นคนละคนกับเทพบุตรสุดหล่อที่เธอตอบตกลงจะแต่งงานด้วย มือปลาหมึกของเขาทำงานอย่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม