เสี่ยวเฟิ่งลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ในมือปรากฏธนูเพลิงซึ่งเป็นอาวุธประจำกายของตน นางน้าวคันธนูเล็งไปที่อสูรเถาวัลย์ ขอเพียงปล่อยศรออกไป อสูรเถาวัลย์ตนนี้ก็จะถูกกำจัดก่อนที่มันจะทำลายกระจกแปดทิศได้
เพียงเสี้ยวความคิด เชียนจือหวาสะบัดแส้สีส้มในมืออย่างรวดเร็ว ปลายแส้พุ่งตรงไปเกี่ยวกระหวัดกระจกแปดทิศก่อนที่จะโดนเถาวัลย์ฟาดกับพื้น และเหวี่ยงไปทางเยี่ยนหรงที่อยู่ใกล้ตรงนั้นพอดี “ศิษย์น้องรับไว้เร็ว!“
กระจกแปดทิศถูกแรงส่งลอยมาทางที่เยี่ยนหรงอยู่โดยที่นางยังไม่ทันได้ตั้งตัว กระจกที่สามารถสลายเทพให้กลายเป็นเพียงเม็ดทรายได้กำลังพุ่งมาตรงหน้านางแล้ว จะรับก็ไม่ได้ ใช้พลังเคลื่อนย้ายไม่ได้ แต่จะปล่อยให้กระจกนี่ถูกเถาวัลย์ฟาดเละก็ไม่ได้!
แย่ล่ะ! หลบไม่ทันแล้ว
คิดวนไปมาหลายตลบภายในเวลาชั่วพริบตาก็ไม่อาจหาทางออก หรือนางจะต้องมากลายเป็นผุยผงอยู่ที่ตรงนี้จริงๆ
ขณะเยี่ยนหรงเบิกตากว้างมองกระจกแปดทิศลอยเข้
