5. ชาติเสือไม่เคยไว้ลายให้ใครแต่ทำไมต้องมากระอักกับเด็กโบตั๋น

2817 คำ
ซีรีส์ เมียของเสือ เรื่อง เสือร้ายพ่ายเมียเด็ก ตอนที่ 5 ชาติเสือไม่เคยไว้ลายให้ใครแต่ทำไมต้องมากระอักกับเด็กโบตั๋น ณ คลินิกหมอทิวส์ คิงส์พาโบตั๋นมายังคลินิกของทิวส์ หมอหนุ่มน้องชายของไทน์เพื่อนสนิท ที่โบตั๋นเข้าไปช่วยคาเตอร์หลานชายสุดที่รักที่จะโดนสุนัขเข้ามาแย่งขนมในมือไว้จนโบตั๋นโดนสุนัขกัดเข้าที่แขนแทน “ อย่าร้องน่าเว้ย กูอายคน ” คิงส์เอ่ยขณะนั่งข้างๆ รอหมอทิวส์ที่ติดคนไข้ฉุกเฉินอยู่ในห้อง “ ตั๋นไม่ได้เสียใจ ทำไมต้องร้องด้วยคะ เฮียคิงส์ไม่เสียใจก็ร้องด้วยเหรอคะ ” “ ……… ” คิงส์ถึงกับไปไม่เป็น หน้าเหวอไปเลย ถามโบตั๋นแท้ๆแต่ตัวเองกับมึนตอบไม่ถูก “ เฮียคิงส์หน้าตาแปลกแล้ว ยังมีนิสัยแปลกๆอีกนะคะ ” “ อีโบตั๋น มึงต่างหากที่แปลกไม่ใช่กู ” “ แต่ตั๋นไม่เสียใจแล้วร้องไห้นะคะ ” “ ………. ” “ เห็นไหมคะ เฮียคิงส์ต่างหากที่แปลก ” “ เออกูแปลก กูเอง ” “ ใช่ค่ะ แปลกก็ต้องยอมรับ เฮียคิงส์ทำถูกแล้วค่ะ ” คิงส์ถึงกับหงานหน้ามองเพดานถอนหายใจอย่างคนเหนื่อยมาก “ คุณตฤณดาเชิญค่ะ ” “ อ้าวเฮียคิงส์ พาสาวที่ไหนมาคับเนี่ย ” หมอทิวส์ทักทายคิงส์อย่างสนิทสนม “ ชื่อโบตั๋น ช่วยหลานกูไว้ กูเลยต้องรับผิดชอบพามาหาหมอ ” “ แผลไม่ลึกมาก แต่ต้องมาฉีดยาให้ครบนะคับ ” “ พี่หมอต้องถามเฮียคิงส์คะ ” “ แขนมึง ทำไมต้องถามกู ? ” “ เฮียคิงส์เป็นคนจ่ายเงิน ตั๋นไม่ได้เป็นคนจ่าย ต้องถามเฮียคิงส์สิคะ เรื่องง่ายๆแค่นี้เฮียคิงส์คิดไม่ได้อีกแล้วนะคะ ” “ ……….. ” “ ใช่คับ เฮียคิงส์ทำไมคิดไม่ได้ เฮียคิงส์ต้องพาน้องโบตั๋นมาฉีดยาด้วยนะคับ ” “ เออ ” “ เฮียคิงส์ไม่น่ารักเลยค่ะ พูดกับตั๋นกับเพื่อนสนิทว่าเออได้ แต่กับพี่หมอมีชุดกราวน์สีขาวบริสุทธิ์อย่างมีเกียรติแบบนี้ไม่ได้ค่ะ เฮียคิงส์ต้องให้เกียรติพี่หมอนะคะ ” เด็กโบตั๋นร่ายยาวด้วยสายตาบ้องแบ๊ว ทำหมอทิวส์ถึงกับอมยิ้มคงอยากจะหัวเราะแต่เพราะกำลังทำหน้าที่หมอ จึงต้องรักษาภาพพจน์ไว้ “ เฮียคิงส์ต้องพูดใหม่ค่ะ ” “ กูรู้ ” “ ไม่ใช่ค่ะ ต้องพูดว่าคับ ” “ ………. ” “ พูดค่ะเฮียคิงส์ ” “ คับ ” “ ต้องอย่างนั้นค่ะ เฮียคิงส์พูดคับน่ารักมากเลยค่ะ ” “ ……….. ” “ อุ๊ต๊ะ เฮียคิงส์หน้าแดงมากเลยค่ะ เมาเลือดของตั๋นเหรอคะ ” “ กะ…กูร้อน ” “ เฮียคิงส์จะเป็นลมเหรอคะ ” “ เปล่า ” “ พี่พยาบาลคะ ช่วยดูแลเฮียคิงส์ด้วยนะคะ เฮียคิงส์แก่แล้ว ตั๋นกลัวเฮียคิงส์จะเป็นลมวูบไปค่ะ ” “ ………... ” “ เขินเด็กเหรอเฮียคิงส์ ” หมอทิวส์ที่สนิทจนรับรู้ว่าเป็นเพราะอะไรเข้ามากระซิบคิงส์ “ เขินพ่อง ” คิงส์ได้แต่เอ่ยอย่างแผ่วเบาเน้นรูปปากแทน “ อย่าให้แผลโดนน้ำ ต้องมาล้างแผล มาฉีดยาตามนัดนะคับ ” “ เฮียคิงส์ตอบหมอสิคะ ” “ เออ ” “ เฮียคิงส์… ” “ คับ ” “ ดีมากกว่า ” โบตั๋นออกไปรับยาด้านนอก หมอทิวส์ก็แซวคิงส์ขึ้นทันที “ ผมขออนุญาตขำได้ไหมคับ ” “ มึงอยากแดกตีนกูไง ” “ อ๊ะๆ เฮียคิงส์พูดไม่เพราะเลยนะคับ ” “ ไอ้หมอ ! เดี๋ยวเถอะมึง ” “ น้องโบตั๋นคนนี้ดูเหมาะกับเฮียคิงส์มากยังไงไม่รู้คับ ” “ กูไม่ตลก ” “ ผมพูดจริงๆ เฮียคิงส์ผู้ครองระบบเสือขั้นสุดยอด ลากผู้หญิงเป็นว่าเล่น เคยยอมผู้หญิงแบบนี้เหรอคับ ” “ ………. ” คิงส์ถึงกับพูดไม่ออกกับคำพูดของหมอทิวส์ “ สายตาของเฮียยอมด้วยใจไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือกด้วยนะคับ แล้วอย่างนี้จะให้ผมพูดว่าอะไรอีกล่ะคับ ถ้าเฮียคิงส์ไม่ได้ปิ๊งน้องโบตั๋นคนนี้ ” “ ………. ” “ แต่เฮียคิงส์แก่แล้วดูแลตัวเองด้วยนะคับ ผมเห็นอาการกลัวเมียอยู่ไวๆ ” “ ไอ้สั*หมอ !! ” “ ผมขอขำนะคับ ฮ่าๆๆ ” ขำกันเข้าไป แต่ทำไมคิงส์ถึงขำไม่ออก เด็กโบตั๋นสามารถทำให้คิงส์สตั้นตอบไม่ถูกทุกที ปวดหัวมึนตึ๊บทุกครั้งที่ต้องคุยด้วย รู้สึกเสียเชิงชาติเสือหมด ชาติเสือไม่เคยไว้ลายให้ใครแต่ทำไมต้องมากระอักกับเด็กโบตั๋นด้วย… “ พักอยู่ที่ไหน ” คิงส์เอ่ยถาม ขณะนั่งรถจะไปส่งโบตั๋น “ ห้องเช่าสิริค่ะ ” “ เอาเบอร์มึงมา ? ” คิงส์ยื่นโทรศัพท์ส่งให้โบตั๋น แต่โบตั๋นมองโทรศัพท์ในมือคิงส์ “ เอาทำไมค่ะ ” “ แล้วกูจะติดต่อมึงยังล่ะ หรือมึงจะไปทำแผล ไปฉีดยาเอง ” “ ค่ะ ตั๋นจะไปเอง เฮียคิงส์จ่ายเงินไว้หมดแล้ว ตั๋นสบายใจไปเองได้ค่ะ ” “ …..……. ” คิงส์ถึงกับใจหายวาบ เมื่อได้ยินโบตั๋นเอ่ยแบบนี้ เอาโทรศัพท์วางลงไม่เอ่ยอะไร จนรถเลี้ยวเข้ามาที่ห้องเช่าสิริที่โบตั๋นบอกทาง บรรยากาศโดยรอบก็เหมือนป่าทึบ มีช่องระบายน้ำเสียที่กลิ่นไม่น่าจะพึงประสงค์ซักเท่าไหร่ แล้วที่ยิ่งไปกว่านั้นมีกลุ่มวัยรุ่นนั่งตั้งวงกันเต็มไปหมด ทำคิงส์ไม่ค่อยชอบใจ “ มึงพักกับใคร ? ” “ ตั๋นอยู่คนเดียวค่ะ ” “ ……….. ” “ ขอบคุณนะคะที่มาส่งตั๋น และรับผิดชอบค่าพยาบาลให้ ตั๋นไปก่อนนะคะ บ๊ายบายค่ะ ” เด็กโบตั๋นยกมือไหว้ขอบคุณคิงส์ พร้อมโบกมือบ๊ายบายลาคิงส์ก่อนจะเปิดประตูเพื่อจะลงจากรถ แต่… “ เฮียคิงส์ ตั๋นเปิดประตูไม่ได้ค่ะ ” คิงส์ไม่ยอมปลดล็อกประตูรถให้โบตั๋นลงไป “ มึงพักอยู่ที่นี่นานรึยัง ” “ หนึ่งเดือนกว่าๆค่ะ ” “ ……….. ” คิงส์ไม่เอ่ยอะไรปลดล็อกประตูรถให้โบตั๋นลงไป แต่ทว่าตนกลับลงไปด้วย “ อ้าว เฮียคิงส์ลงมาทำไมคะ ? ” “ เก็บข้าวของไปอยู่ห้องกู ” “ ทำไมตั๋นต้องไปด้วยล่ะคะ ” “ กูเป็นหะ…เอ่อ กูจะได้พามึงไปทำแผลสะดวกๆไงว่ะ ” “ ……….. ” “ ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับกู ห้องกูมีสองห้อง ” “ ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ ตั๋นจ่ายค่าเช่าล่วงหน้าสามเดือนแล้ว ตั๋นไม่อยากขาดทุน ขอบคุณสำหรับความหวังดีของเฮียคิงส์นะคะ ” “ กูจ่ายคืนให้มึงเอง ” “ แล้วค่าที่พัก เฮียคิงส์จะเก็บแพงไหมคะ ? ” “ อยู่ฟรี แล้วดูจะหาที่พักใหม่ให้ดีกว่าดี ” “ อยู่ฟรีด้วยไหมคะ ? ” “ เออ ” “ เฮียคิงส์ยืนเฉยๆกินแรงตั๋นอยู่ทำไมคะ ช่วยตั๋นเก็บข้าวของสิคะ กระเป๋าอยู่ทางโน้นค่ะ ” “ กูต้องช่วย ” “ ใช่ค่ะ ” “ …………. ” เด็กโบตั๋นไม่ใช่คนใสๆ มันเป็นเด็กอสรพิษ ทำเสืออย่างคิงส์หน้าร้อนวูบวาบตลอดเวลา หน้าชาทั้งที่ยืนเฉยๆ ร่วงทั้งยืนได้อย่างไม่รู้ตัว แล้วไงล่ะ…เสือคิงส์ก็ต้องช่วยเด็กโบตั๋นเก็บข้าวของอีก ข้าวของถูกบรรจุใส่กระเป๋าสามใบใหญ่ ไม่ใช่แค่ช่วยเก็บยังต้องช่วยลากเอาขึ้นรถด้วย… “ ตั๋นไปก่อนนะคะ ขอบคุณที่ให้ตั๋นพักอาศัยนะคะป้าเจ้าของห้อง ” “ ไม่มีที่พักก็กลับมานะ ” “ ค่ะ ขอบคุณค่ะป้า ” เด็กโบตั๋นกอดลาป้าเจ้าของห้อง คิงส์ที่นั่งมองในรถ ทำไมมีแต่คนรักคนเอ็นดู แต่ทำไมคิงส์ถึงรู้สึกไม่เอ็นดูเลยสักนิดนะ “ เฮียคิงส์ ตั๋นหิวค่ะ ” โบตั๋นเอ่ยขณะนั่งรถไปคอนโดของคิงส์ “ จะกินอะไร ? ” “ ตั๋นไม่กินค่ะ ” “ เมื่อกี้มึงบอกหิว อะไรของมึงว่ะ ” “ เฮียคิงส์จ่ายค่าอาหารให้ตั๋นไหมคะ ” “ ………. ” อีขี้เหนียว อีขี้ตืด ได้แต่พูดในใจเท่านั้น “ เออ ” “ เย้...ขอบคุณค่ะเฮียคิงส์สุดหล่อ ตั๋นกินได้ทุกอย่างเลย เฮียคิงส์อยากเลี้ยงอะไรตามสบายเลยค่ะ ” “ ได้แดกฟรีดีใจเลยนะมึง ” “ ใช่ค๊า ” เด็กโบตั๋นพูดเสียงเจื้อยแจ้วอย่างดีใจ น้ำเสียงเปลี่ยนทันทีที่รู้ว่าได้กินของฟรี ทำคิงส์ที่มองบนทะลุหลังคารถต้องแอบมองแล้วยิ้มตามกับความสดใส นี่ใช่ไหม...ที่เรียกว่าพ่อเสือหลงเด็กเข้าแล้วจริงๆ คิงส์มองเด็กโบตั๋น ผู้หญิงวัยยี่สิบต้นๆวัยกำลังสดใสเบ่งบานที่นิสัยยังกับเด็กน้อยน่าทะนุถนอมไม่มีผิด อยู่ใกล้มีแต่รอยยิ้ม ฮัมเพลงตามเพลงในรถอย่างสดใสร่าเริง สะกดสายตาของคิงส์ให้ละสายตาไม่ได้เลย… “ เฮียคิงส์เป็นมาเฟียเหรอคะ ? ” เมื่อถึงคอนโดของคิงส์ที่ไม่เคยพาผู้หญิงมาที่นี่ ลูกน้องก็เข้ามาช่วยยกกระเป๋า โบตั๋นเห็นแบบนั้นขมวดคิ้วมอง เข้าไปยืนจ้องมองทีกับขมลูกน้องของคิงส์ ยืนมองทำตาปริบๆไม่พูดไม่จา ก่อนจะหันมาเอ่ยถามคิงส์ “ มองตรงไหนเป็นมาเฟีย ? ” “ ก็พี่สองคนนี้ใส่ชุดสีดำทั้งตัวเหมือนมาเฟียในละครที่ตั๋นเคยดูเลยค่ะ พี่ๆเป็นลูกน้องเฮียคิงส์ ถ้าไม่ใช่มาเฟียแล้วจะเป็นอะไรล่ะคะ ” “ เป็นคนธรรมดา ” โบตั๋นมองหน้าคิงส์ แล้วหันไปมองหน้าทีกับขมอีกครั้ง ที่ลูกน้องทั้งสองคนพยักหน้าให้เป็นการยืนยันอีกแรง “ แต่เฮียคิงส์พูดไม่ครบนะคะ ” “ พูดอะไร ? ” “ เป็นคนธรรมดาที่แก่และขี้ลืมค่ะ ตั๋นจะได้เข้าใจง่ายๆ ” “ …....... ” เป็นอีกครั้งที่โบตั๋นทำคิงส์พูดไม่ออก ไปต่อไม่ได้ ทีกับขมถึงกับหัวเราะคิกคักแต่คิงส์ได้มองหน้าทำตาขวางใส่ ลูกน้องเลยต้องรีบหุบปากเคร่งขรึมเหมือนไม่มีเกิดอะไรขึ้น “ มึงจะขึ้นไปได้ยัง ” “ ค่ะ ” คิงส์พาโบตั๋นขึ้นมายังห้องของคอนโดตัวเอง ที่ใช้พักผ่อนส่วนตัว ในห้องจะมีสองห้องนอนในตัว โบตั๋นคือผู้หญิงคนแรกที่คิงส์พาขึ้นมาพักที่นี่ “ ห้องสวยมากเลยค่ะเฮียคิงส์ สู๊งสูง วิวก็ส๊วยสวย ตั๋นจั๊กจี้เขินมากเลยค่ะ ” โบตั๋นวิ่งไปที่ระเบียงที่มีบานกระจกใสกั้นเผยให้เห็นวิวด้านนอกได้อย่างชัดเจน ทำคิงส์ยิ้มออกมากับความน่ารักสดใสนี้ของโบตั๋น “ ทำไมต้องเขินล่ะ ” “ ตั๋นได้นอนในห้องที่มีวิวสวยแบบนี้ แค่คิดตั๋นมีความสุขมากเลยค่ะ ” “ ชอบก็อยู่นานๆสิ ” “ แต่เอ๊ะ ? ” อยู่ๆโบตั๋นก็หันมามองคิงส์ขมวดคิ้วด้วยท่าทางสงสัยเอะใจอะไร “ อะไร ? ” “ ทำไมเฮียคิงส์ให้ตั๋นอยู่ห้องสวยที่ราคาแพงแบบนี้ฟรีๆล่ะคะ เฮียคิงส์ต้องการอะไรจากตั๋นรึเปล่าคะ ” “ ก็บอกไปแล้วไงว่ะ ว่ากูอยากรับผิดชอบพามึงไปฉีดยาง่ายๆ ” “ อ๋อค่ะ ตั๋นเข้าใจแล้ว ” “ ……….. ” โบตั๋นเอ่ยอย่างเข้าใจดีก็วิ่งไปยืนเกาะกระจกชื่นชมธรรมชาติวิวสูงต่ออย่างไม่ได้คิดมากอะไรมากมาย ต่างจากคิงส์ที่มองโบตั๋นคิดไปไหนต่อไหนแล้ว “ เฮียคิงส์คะ ” โบตั๋นเดินต๊อกแต๊กเข้ามาที่คิงส์ด้วยสีหน้าน่าเอ็นดู “ เป็นอะไร ? ” “ ตั๋นลืมหิวค่ะ ” “ ลืมหิว ” “ ค่ะ…ตั๋นหิวแต่เพราะมองวิวเลยลืมหิว ตอนนี้ตั๋นหิวมากเลยค่ะ ” โบตั๋นเอามือลูบท้องตัวเองเชิงแอคติ้งหิวเอามากๆ คิงส์กระดิกนิ้วส่งสัญญาณให้ขมลูกน้องที่ยืนอยู่ให้เดินเข้ามาพร้อมไอแพด “ อยากกินอะไรก็ส่งไอ้ขมเอา ” คิงส์ออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง โบตั๋นที่ชี้นิ้วที่หน้าจอไอแพด โดยมีขมคอยสั่งให้ ก่อนจะเปิดประตูบานกระจกออกมาถามคิงส์ “ เฮียคิงส์จะกินอะไรคะ ? ” “ สั่งๆมาเถอะ ” “ ตั๋นสั่งไม่ถูกค่ะ ” “ มึงจะกินอะไรก็สั่งมาอีกชุดนึง ” “ แต่เฮียคับ คุณโบตั๋นเธอสะ… ” ขมเข้ามาถามคิงส์อีกคน “ ไอ้ขม แค่สั่งของกินมึงจะเรื่องมากอะไรหนักหนาว่ะ สั่งๆมาสิว่ะ ” “ คับเฮีย ” สูบบุหรี่คิดอะไรเพลินๆไม่นานก็เข้ามาในห้อง ที่มีพนักงานมาส่งอาหารพอดี ทีกับขมช่วยกันถือ แต่ของกินเยอะจนเด็กโบตั๋นต้องวิ่งไปช่วยถือ แล้วต้องทำคิงส์ขมวดคิ้วเมื่อของกินที่สั่งมีแต่… “ นี่มึงสั่งอะไรมาว่ะ ? ” “ เฮียคิงส์ไม่รู้จักชื่อเหรอคะ ? ” “ กูรู้ แค่มึงสั่งแบบนี้มาเนี่ยนะ ” “ ค่ะ ตั๋นชอบกินซีเรียลกับนม ” “ นมตั้งเยอะขนาดนี้ ” คิงส์ถึงกับไม่เข้าใจ นมมีทั้งขนาดแกนลอน ขนาดกล่อง UHT ถูกวางเรียงรายบนโต๊ะจนไม่มีที่ว่างเหลือ “ ค่ะ...ตั๋นชอบกินนม เพราะนมทำให้ร่างกายเราแข็งแรง นมช่วยเสริมสร้างส่วนที่สึกหรอในร่างกาย ตั๋นเลยต้องกินนมค่ะ ” “ แล้วมึงสั่งซีเรียลกับนมมาให้กู ” “ ค่ะ...ก็เฮียคิงส์บอกว่าเอาเหมือนตั๋นหนิค่ะ เฮียคิงส์จะมาทำสีหน้าแบบนี้ใส่ตั๋นไม่ได้นะคะ เฮียคิงส์เป็นคนบอกเอง ใช่ไหมไหมคะพี่ที พี่ขม ” “ ใช่คับ ” “ ตั๋นมีพยานนะคะ เฮียคิงส์จะเถียงไม่ได้ ” “ กูอยากจะบ้าตายจริงๆ ” “ ไม่ต้องคิดมากค่ะ ตั๋นไม่ได้โกรธ มาค่ะเฮียคิงส์ เรามานั่งกินซีเรียลกับนมด้วยกันค่ะ ” โบตั๋นไม่พูดเปล่าเดินมาจับมือคิงส์ที่เกาหัวตัวเองจนฟูหมดแล้วไปนั่งที่เก้าอี้ พร้อมไปเอาจานมาใส่ซีเรียลเทนมให้คิงส์อย่างดิบดี “ พี่ที พี่ขม ตามสบายเลยนะคะ ” “ คับ ” คิงส์ยังไม่เข้าใจว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ทีกับขมถึงกับมองหน้ากันเชิงจะกินกันยังไง “ มาค่ะเฮียคิงส์ ” “ อะไร ? ” คิงส์ขมวดคิ้วผูกโบว์แทบจะคลายออกไม่ได้แล้ว เมื่อโบตั๋นตักเอาช้อนที่ตักซีเรียลขึ้นมา “ ชนซีเรียลกันค่ะ ” “ กูต้องทำ ” “ ต้องทำค่ะ ตักมาค่ะเฮียคิงส์ ” ด้วยแรงกดดันจากสายตาบ๊องแบ๊ว คิงส์ก็จำต้องตักซีเรียลขึ้นมา “ ชนค่ะ ” “ ……… ” “ เฮียคิงส์ ” “ อะไรอีก ” “ เฮียคิงส์ต้องพูดว่าชนด้วย เราถึงจะกินซีเรียลอย่างเอร็ดอร่อยค่ะ มาค่ะเอาใหม่ ” “ ชนนนน ” “ เก่งมากค่ะเฮียคิงส์ กินเยอะๆเลยนะคะ แก่แล้วมีเรี่ยวมีแรงน้อยร่างกายจะได้แข็งแรงมากขึ้นค่ะ ” “ ฮ่าๆๆ ” “ หัวเราะเหี้*ไร ! ” คิงส์หัวร้อนตะหวาดลูกน้องที่กลั้นหัวเราะไม่อยู่ “ ขอโทษคับเฮีย ” ลูกน้องต้องรีบพากันออกไป เมื่อเห็นเจ้านายเริ่มไม่สบอารมณ์เท่าที่ควร “ มึงโตจนป่านนี้ยังกินนมอีกเหรอว่ะ ” คิงส์เอ่ยขึ้น เมื่อโบตั๋นกินซีเรียจหมดก็มานั่งดูดนมกล่องดูการ์ตูนจากโทรศัพท์มือถืออย่างสบายใจ ซึ่งมันขัดหูขัดตาคิงส์ไปหมด “ เฮียคิงส์ไม่อ่านฉลากข้างกล่องเหรอคะ ” “ ทำไมต้องอ่าน ” “ นั่นไงคะ ไม่อ่านก็เลยไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร แต่ไม่เป็นไรนะคะตั๋นจะบอกให้เฮียคิงส์รู้เองค่ะ นมสามารถดื่มได้ไม่จำกันอายุ แค่ต้องดูให้เหมาะกับวัยที่ดื่มแค่นั้นเองค่ะ คราวนี้เข้าใจแล้วนะคะ ” “ เออ ” “ อย่างเฮียคิงส์ต้องดื่มเยอะๆเลยค่ะ แก่ ขี้ลืม เข้าใจอะไรยาก สมองไม่ค่อยได้ใช้งาน ยิ่งต้องดื่มนมทุกวันเลยค่ะ ” “ คำก็แก่ สองคำก็ขี้ลืม ระวังมึงจะได้คนแก่ทำผัว ” “ ไม่ค่ะ เพราะตั๋นไม่ชอบคนแก่ ” “ แล้วมึงชอบคนแบบไหน ” “ ถ้าจะให้มีแฟน ตั๋นอยากมีแฟนอายุน้อยกว่าค่ะ ตั๋นชอบดูแลแฟนให้แฟนมีแต่ความสุขค่ะ ” “ ……….. ” คิงส์ถึงกับพูดไม่ออก เมื่อโบตั๋นเอ่ยประโยคนี้ออกมา เจ้าตัวไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เอ่ยออกไปด้วยซ้ำ มีแต่คิงส์ที่ใจหวิวจนหน้าเสียยังกับคนกำลังอกหักแบบนี้ราวกับว่ากำลังอกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่ม แต่ทุกอย่างมันจะจากไปง่ายๆแบบนี้ได้อย่างไร เหยื่อมาอยู่ตรงหน้าจะให้กลับออกไปง่ายๆก็เสือชื่อเสือคิงส์ แห่งแก็งเสือขั้นเทพได้นะสิ ' มึงเข้ามาในอาณาจักรของกู จะให้กูปล่อยมึงไปง่ายๆได้ยังไงว่ะ '
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม