พวกเรา2คนก็พากันเดินมาถึงที่บ้านพักริมชายหาดและพากันเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำและอาบน้ำร่างชำระล้างร่างกายให้เรียบร้อย
หลังจากนั้นพวกเราก็ออกมายังชายหาดคาเอเดะจังนั้นแต่งตัวได้สวยมากเธอใส่ชุดว่ายน้ำสีดำทั้งท่อนบนท่อนลางและใส่หมวกกันแดดสีขาวสลวย
สวยงามเป็นอย่างมาก
"ซาโตชิคุงๆไปเดินเล่นชายหาดกันเถอะ"
เธอจูงมือผมและเดินไปตามชายหาดมันยังกับเป็นฝันเลยที่ได้มาทำอะไรอย่างนี้กับคาเอเดะจังที่ผมแอบชอบมาตลอดตั้งแต่เข้าเรียนมาตั้งแต่แรกเธอทั้งอ่อนโยนนุ่มนวลและอ่อนหวานมีความสุขจริงๆ
"นี่แหนะๆ"
"อ่ะมันเข้าตาคาเอเดะจังเอาคืนไปๆ"
"อ่า!!!555+"
ในช่วงเย็นทั้งสองคนก็มานั่งมองพระอาทิตย์ตกด้วยกัน
"คาเอเดะจังถ้าเธอเอาชนะเกมนี้และหนีออกไปได้อยากที่จะทำอะไรหรอ"
"ฉันนะน่ะอยากจะอยู่ด้วยกันกับซาโตชิคุงล่ะ
///กุมมือ"
"-////-"
"ฉันก็อยากอยู่กับเธอคาเอะเดะจัง"
และแล้วทั้งสองคนก็ค่อยๆเอาหน้าเข้าแนบชิดกันหลังจากนั้นปากของทั้งคู่ก็ประกบเข้าด้วยกัน
เวลาก็ได้ผ่านไปถึงวันที่7
คาเอะเดจังกับซาโตชิคุงก็ได้อยู่ด้วยกันมาเรื่อยๆด้วยความที่อยู่ในแหล่งที่อุดมสมบูรณ์พร้อมกับทรัพยากรที่ได้มาจากคนอื่นๆจึงทำให้ทั้งสองคนไม่ลำบากมากนักและในวันนี้คาเอเดะจังก็ได้เดินเข้าไปหาผลไม้ตามปกติแต่ในวันนี้เธอได้เจอกับ
มาฮิโระ คุงที่อยู่ในสภาพสะบักสะบอมจากนั้นคาเอเดะจังก็ได้พาตัวมาฮิโระคุงมายังที่พักเพื่อดูแลรักษาผ่านมาไม่นานมาฮิโระคุงก็ฟื้นขึ้นมา
"อ่ะ ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย"
"นายอยู่ที่พักของพวกเรานะคาเอเดะจังเธอพานายมานะ"
"อ้อว"
หลังจากนั้นมาฮิโระคุงก็อธิบายว่าระหว่างทางเขาผลักตกหน้าผามาแล้วพอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่นี่แล้ว
และพอมีสมาชิกถึง3คนผมจึงปรึกษากันว่าจะเอาอย่างไรดีเพราะอย่างนี้ก็เท่ากับต้องหาทรัพยากรให้มากขึ้นทางฝั่งของมาฮิโระบอกว่าให้เราลองไปขอความช่วยเหลือจากผู้เล่นคนอื่นส่วนฝั่งคาเอเดะจังบอกว่าเราไม่ควรทำอย่างนั้นทั้งสองคนเถียงกันจนหาคำตอบไม่ได้ผมจึงเป็นคนให้คำตอบเองว่าเราจะออกไปตามหาผู้เล่นคนอื่นกัน
แต่แล้วก็มีเสียงประกาศของเกมมาสเตอร์ดังขึ้นมา
"พวกแกคงกำลังหิวหรือประสบปัญหาเรื่องทรัพยากรกันซินะถ้าพวกแกอยากได้มันล่ะก็เข้ามาเลยสิเข้ามาที่โคลอสเซียมกลางเกาะสิ่งที่แกต้องการอยู่ที่นี่แล้วว!!!"
เหตุการณ์กำลังสนุกเลยแต่ต้องไปติดตามต่อในตอนหน้าที่มีชื่อว่าโคลอสเซียมเปิดศึกกันนะคร้าบ
:)