ตอนที่1 เกมSTART
6.00 น.
.
.
.
อ่ะ!นี่มันที่ไหนนะ!ผมคิดด้วยความสงสัย
และเหลือมองรอบตัวก็เห็นมีคนอื่นอยู่อีก9คนที่มีอาการลักษณะเดียวกับผม
"เห้ยพวกเราถูกพามาที่นี่ได้ยังไง"
มีคนในกลุ่มกล่าว
.
.
.
ฉันก็ไม่รู้ทุกคนก็เป็นเหมือนกันใช่ไหม!
ทุกคนตอบรับ"ใช่"ในขณะนั้นเองก็มีตุ้กตาประหลาดตัวนึงออกมา
"ไงงงพวกแกฉันเกมมาสเตอร์สงสัยล่ะซิว่ามาอยู่นี่กันได้ยังไงอุฟุๆๆ ฉันไม่บอกพวกแกหรอกฮ่าๆๆๆๆ"
.
.
.
.
"แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันบอกได้ในหมู่พวกแกมีคนทรยศอยู่ไงล่ะ!"
ฮ่ะ!ว่าไงนะฉันไม่เชื่อฉันไม่เชื่อเด็ดขาด
"และสิ่งที่พวกแกต้องทำคือเล่นเกมส์และหาคนทรยศแล้วก็ส่งมันออกมาฆ่าในเกมให้ได้ยังไงล่ะถ้าพวกแกหาคนทรยศได้พวกแกก็จะรอดและหนีออกไปจากที่นี่ได้แต่ถ้าพวกแกหาไม่เจอละก็พวกแกยกเว้นคนทรยศก็จะตาย"
ทุกคนทรุดลงด้วยความสิ้นหวัง"อย่างงี้พวกเราก็ต้องฆ่ากันไปเรื่อยๆเพื่อหาคนทรยศหรอ ฮื่อๆๆๆ"คาเอเดะจังร้องไห้ออกมาไม่หยุด
.
.
.
เกมส์มาสเตอร์ : อุฟุๆลืมบอกสิ่งสำคัญจงเชื่อใจพวกพ้องของแกซะ!!!แล้วก็เกม*START*
.
.
เดี๋ยวสิ!!!พวกฉันยังไม่ได้เตรียมใจเลย
อ้าา!!!!!และพื้นของห้องก็เลื่อนลงไปอย่างรวดเร็วเพื่อนำเรามายังสถานที่นึง
ตึง!!!
"ถึงแล้วเจ้าพวกโง่"ในที่นั้นมีโต๊ะพนันอยู่นับไม่ถ้วนพร้อมกับเวลาคูลดาวน์60นาทีที่หยุด
อยู่"555ฉันจะอธิบายกติกาเกมนี้ให้แกฟังเกมนี้มีชื่อว่าเกม*เป่ายิ้งฉุบ*ในเกมนี้พวกแกทุกคนจะได้การ์ดกรรไก กระดาษ และค้อนแบบสุ่ม(แสดงว่าเราก็สามารถได้การ์ดซ้ำก็ได้ซินะ)
เห็นกระดานตรงนั้นมั้ยมันมีเวลาคูลดาวน์และจำนวนการ์ดที่เหลืออยู่อย่างล่ะ10และผู้ที่จะผ่านเกมนี้ได้คือคนที่เป้ายิ่งได้ชนะสูงสุดคนพวกนั้นก็จะรอดไม่ถูกประหารและเช่นกันคนที่
เป่ายิ้งฉุบแพ้มากที่สุดก็จะถูกประหาร"
แล้วถ้าพวกเราเสมอตลอดล่ะ"พวกแกรอดไงล่ะ"งั้นก็เริ่มเกมเลย!!!(ถ้าเราออกผลให้เสมอทั้งหมดก็ผ่าน)
.
.
.
เวลานับถอยหลัง
59.59นาที
ไอเจ้าตุ๊กตา!
เรียกว่าเกมมาสเตอร์สิเว้ย
"เกมนี้สามารถให้การ์ดกันได้มั้ย"
ฮิฮี่(สแยะยิ้มอย่างชั่วร้าย)ได้สิ!!
แต่แกพร้อมรับความเสี่ยงนั้นหรอ
"มาฮิโระส่งการ์ดทั้งหมดของนายมาให้ฉัน"
"มันจะดีหรอซาโตชิคุง"
"อืออถ้านายอยากรอดจากเกมแรกนี้"
มาฮิโระมอบการ์ดทั้งหมดให้ซาโตชิ
ผู้ผ่านเข้ารอบต่อไปคนที่1มาฮิโระคาเงยาม่า
(อุฟุๆช่างเป็นคนที่น่าประหลาดใจจริงๆซาโตชิ ยามาโมโตะสามารถที่จะรับความเสี่ยงทั้งหมดเพื่อนมาเพื่อช่วยเหลือเพื่อนให้ผ่านไปได้เลยหรอเนี่ย)
และจากนั้นผมก็เอาการ์ดทั้งหมดมาดู(ฺฮ่ะ!!กระดาษ6ใบกูจะวางแผนอะไรได้ว่ะเนี่ย)
"อื้มแต่ไม่เป็นไรยังไงมันก็ยังมีทางชนะได้"
................................(โปรดติดตามตอนต่อไป)