ตอนที่4 ยินดีต้อนรับสู่Survivor เกม
716 คำ
ผู้รอดชีวิตเหลือ9คน
หลังจากเห็นเหตุการณ์นั้นหลายๆคนก็ต่างอยู่ในสภาวะซึมเศร้าและเริ่มเคลือบแคลงใจในเพื่อนแต่ละคนจนสุดท้ายต่างพากันแยกย้ายไปรับประทานอาหารและทำภารกิจส่วนตัว
.
.
.
ในช่วงเย็น
ผู้เล่นทุกคนต่างมานั่งล้อมวงกันและมาแบ่งปันข้อมูลซึ่งกันและกัน
"ฉันกลัวมากเลย!!!กลัวว่าฉันจะต้องเป็นแบบนั้น"
เด็กผู้หญิงตัวเล็กคนนึงกล่าวแต่ก็ไม่ทันไรก็มีชายรูปร่างบึกบึนกล่าวตอบ
"เจ้าต้องเข้มแข็ง!!!ถ้าหากเจ้าอ่อนแอล่ะก็มีแต่จะเป็นเครื่องมือของเจ้านั่น!"
"เอ่อออผมว่าเรามาแนะนำตัวกันก่อนมั้ยครับ"
จากนั้นผู้ชายร่างบึกบึนก็ได้กล่าวต่อ
"ข้าามีชื่อว่ามัสซึทาดะ โอโดฮาดะ"
"ส่วนหนูมีชื่อว่าไซออนจิ ริกกะคะ"
เด็กสาวตัวเล็กคนนั้นได้กล่าวต่อมาและทุกๆคนก็ได้แนะนำตัวกันจนหมดและแลกเปลี่ยนข้อมูลซึ่งกันและกันจนเสร็จหลังจากนั้นก็ต่างพากันไปเข้านอนพักผ่อนเพื่อเตรียมพร้อมในการเล่นเกมที่2ในวันต่อไป
..............................วันต่อมา....................................
และแล้วเกมที่2ก็ได้เริ่มขึ้น
ยินดีต้อนรับเข้าสู่Survivorเกม
"ในเกมนี้พวกแกทุกคนจะได้อาวุธแบบสุ่มคนล่ะ1อย่างและกระเป๋าสำหรับใส่อาหารวัสดุจำเป็นสำหรับเอาตัวรอดคนล่ะ1ใบพวกแกจะต้องเอาตัวรอดให้ได้ถ้าภายใน1เดือนพวกแก่ยังไม่ตายล่ะก็
!!!จะได้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป!!!"
คนที่1 มาฮิโระ คาเงยาม่า
ได้กระโดดลงไปจากบินเป็นคนแรก
คนที่2-คนที่4
ได้กระโดดตามกันลงไป
คนที่5 คาเอเดะจัง
หลังจากได้กล่าวอำลาผมเธอก็ได้โดดลงไป
จากนั้นก็มีคนกระโดดลงมาเรื่อยๆจนได้มาถึงตาผมคนสุดท้าย
"อ่าาาาฮึบ ย้าาาา!!!!"
ลมพัดผ่านร่างกายที่รุนแรงและภาพเกาะที่อยู่ด้านล่างที่กำลังรอผมอยู่ด้วยเวลาไม่นานผมก็กางร่มและค่อยๆร่อนลงถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย
จากนั้นผมก็เปิดกระเป้าเพื่อดูสิ่งที่ผมได้มา
"ฮ่ะ!กระทะหรอว่ะ!!!มันเรียกว่าอาวุธได้หรอเนี้ย"
และก็มีอาหารและยาอุปกรณ์สำหรับปฐมพยาบาล
ที่ติดมาในกระเป๋าจากนั้นผมก็เดินเข้าไปในป่าเพื่อหลบซ่อนตัวและหาที่ปลอดภัยนั้นเองเดินมาไม่ไกลก็พบกับถ้ำที่อยู่ในป่านั้นผมจึงเข้าไปในถ้ำที่ว่านั้นไม่ทันไรก็มีฝนตกลงมาอย่างหนักจากนั้นไม่นานก็มีเด็กสาวคนนึงวิ่งหนีฝนมาอย่างเร่งรีบ
"อ่ะพี่ชายขอหนูขอเข้าไปได้ไหมคะ"
"อ่ะได้ครับ"
"เสื้อผ้าหนูเปียกมากเลยหนูจะเปลี่ยนเสื้อผ้าพี่ชายช่วยหันหลังไปหน่อยได้ไหมคะ"
ไม่รู้ทำไมแต่ใจผมเต้นแรงมากเลยในหัวผมคิดอะไรเนี่ยย!!!
"เสร็จแล้วค่ะ"
จากนั้นผมก็หันไปพร้อมกับเห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอที่ใส่เสื้อขาวบางเพียง1ตัว
"พี่ชายคะหนูหนาวจังช่วยก่อไฟได้ไหมคะ"
"ได้ครับ"
และพวกเราก็พากันนั่งอยู่ในถ้ำกันตลอดในช่วงที่ฝนตกผิงไฟและมอบความอบอุ่นซึ่งกันและกัน
"พี่ชายคะมันหนาวมากเลยช่วยกอดหนูหน่อยได้มั้ย"
นอกจากกอดเธอไว้แล้วผมก็ได้ให้เสื้อโค้ทของผมเพื่อมอบความอบอุ่นให้เธอยิ่งขึ้น
"หนูชื่ออะไรคะมาจากไหน"
"หนูชื่อฮานะคะเป็นผู้เล่นคนที่8ที่ได้โดดลงมาคะ"
"พี่ชื่อซาโตชินะ"
หลังจากที่ฝนหยุดตกเรา2คนก็ตกลงกันว่าจะช่วยเหลือกันและต่างแยกย้ายออกไปหาอาหารเพื่อมาสำรองไว้แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น!!!
"พี่ซาโตชิช่วยหนูด้วย!!!!!ช่วยหนูด้วย!!!!!!
(โอ้โห้วเหตุการณ์กำลังเข้มข้นเลยน้องฮานะจะเป็นอย่างไรพระเอกจะไปช่วยทันไหมยังไงก็ต้องไปติดตามต่อในตอนหน้ากันนะคร้าบบบ้ายบายย)
U^ｪ^U
- ผู้เขียน
